artos-zois.gr

«Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος. … Και ο Λόγος έγεινε σάρξ, και κατώκησε μεταξύ ημών, (και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός,) πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιωάνης, α΄:1,14)

Στις 25 Δεκεμβρίου κάθε έτους, εορτάζονται στην Ελλάδα και σε όλο τον χριστιανικό κόσμο τα Χριστούγεννα, δηλαδή η γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, του Υιού του Θεού, ο οποίος γεννήθηκε σε μια φάτνη και ήρθε στον κόσμο απλά και ταπεινά για να σώσει τον άνθρωπο και να του χαρίσει ζωή αιώνια. Από τις αρχές ακόμα του Δεκέμβρη, στους δρόμους, στις πλατείες, στα καταστήματα και στα σπίτια βλέπουμε πολλά φώτα,  χριστουγεννιάτικα δέντρα, αναπαραστάσεις  της γέννησης του Χριστού μέσα στη φάτνη ενός στάβλου με ζώα και ακούμε τους γνωστούς χριστουγεννιάτικους ύμνους. Οι ευχές  ‘καλά Χριστούγεννα’ και ‘καλές γιορτές’ είναι χαρακτηριστικές στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων όπως και η ανταλλαγή επισκέψεων και δώρων μεταξύ γνωστών, συγγενών και φίλων. Επίσης αυτές τις μέρες πολλοί θυμούνται  συνανθρώπους μας που πάσχουν ή βρίσκονται σε ανάγκη, επισκεπτόμενοι αυτούς και παρέχοντας κάποια βοήθεια. Ανήμερα τη μέρα των Χριστουγέννων  τα μικρά παιδιά αλλά και μεγαλύτεροι, λένε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα αποκομίζοντας κάποιο χρηματικό κέρδος, ενώ το βράδυ πολλοί συνηθίζουν να εορτάζουν χορεύοντας σε κέντρα διασκεδάσεως.

Έτσι τα Χριστούγεννα, για πολλούς  συνανθρώπους  μας είναι μια γιορτή που χαρακτηρίζεται από καλλιτεχνικές και κοινωνικές εκδηλώσεις και που τους δίνει την ευκαιρία να ξεκουραστούν και να διασκεδάσουν. Είναι όμως όλα αυτά ευάρεστα ενώπιον του Θεού;

Ας δούμε μέσα από το λόγο του Θεού την σημασία της γέννησης του Κυρίου Ιησού. Θεμελιώδες δόγμα της χριστιανικής πίστης είναι ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο ‘μικρός Χριστούλης’ που όταν μεγάλωσε έκανε θαύματα, αλλά ο Λόγος-Θεός, που έγινε άνθρωπος. Διαβάζουμε σχετικά :

«Εν αρχή ήτο ο Λόγος, και ο Λόγος ήτο παρά τω Θεώ, και Θεός ήτο ο Λόγος. Ούτος ήτο εν αρχή παρά τω Θεώ. Πάντα δι’ αυτού έγειναν∙ και χωρίς αυτού δεν έγεινεν ουδέ εν τω οποίον έγεινεν…... Και ο Λόγος έγεινε σαρξ και κατώκησε μεταξύ ημών, και είδομεν την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά του Πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιωάννης, α΄:1-3,14).

«όστις είναι εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως∙ επειδή δι’ αυτού εκτίσθησαν τα πάντα, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί της γης, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι, είτε κυριότητες, είτε αρχαί, είτε εξουσίαι, τα πάντα δι’ αυτού και δι’ αυτόν εκτίσθησαν∙ και αυτός είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού» (Κολοσσαείς,α΄:15-17).

«Είπε προς αυτούς ο Ιησούς, Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Πριν γείνη ο Αβραάμ εγώ είμαι. Εσήκωσαν λοιπόν λίθους διά να ρίψωσι κατ’ αυτού∙ πλην ο Ιησούς εκρύβη, και εξήλθεν εκ του ιερού, περάσας διά μέσου αυτών∙ και ούτως ανεχώρησε» (Ιωάννης,η΄:56-59).

«Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα• ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη» (Α΄ Τιμόθεον, γ΄:13)

Αλήθεια  είναι δύσκολο κάποιος να πιστέψει ότι ο Κύριος Ιησούς υπήρχε πριν γεννηθεί, επειδή αυτό δεν είναι συμβατό με την ανθρώπινη  λογική. Γι’ αυτό αντί η γέννηση του Θεανθρώπου να είναι μια τυπική παραδοσιακή γιορτή μιας μέρας το χρόνο, καλό θα είναι να αποτελεί σε κάθε άνθρωπο ένα ουσιαστικό ερέθισμα στο να ερευνήσει το ευαγγέλιο  και να αναρωτηθεί  ποιός πιστεύει ότι είναι ο Ιησούς Χριστός.

Σύμφωνα με το ευαγγέλιο, η γέννηση του Χριστού έγινε δια του Αγίου Πνεύματος. Η παρθένος Μαρία, όταν ήταν αρραβωνιασμένη με τον Ιωσήφ, ευαγγελίστηκε από τον άγγελο Γαβριήλ ότι βρήκε χάρη ενώπιον του Θεού και ότι θα γεννήσει υιό και θα τον ονομάσει Ιησού. Επί πλέον ο άγγελος της είπε ότι ο Ιησούς θα είναι μέγας, ότι θα ονομαστεί Υιός Υψίστου, ότι ο Θεός θα του δώσει το θρόνο του Δαβίδ και θα βασιλεύσει στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και του οποίου η βασιλεία δεν θα έχει τέλος. Εκείνη λογικά απορημένη ρώτησε τον άγγελο πώς θα γίνει αυτό και εκείνος της απάντησε ότι Πνεύμα Άγιο θα έρθει σε εκείνη και δύναμη Θεού θα την επισκεφτεί, και ότι το παιδί που θα γεννήσει, θα ονομασθεί Υιός Θεού. Τότε η Μαρία δέχτηκε αυτό που της είπε ο άγγελος αποκαλώντας τον εαυτό της δούλη του Κυρίου (Λουκάς,α΄:26-38). Ο Κύριος Ιησούς γεννήθηκε στην Βηθλεέμ (Μιχαίας, ε΄:2), μέσα σε μια φάτνη ενός στάβλου, στις ημέρες της απογραφής, (Λουκάς,β΄:1-7). Έτσι  ο ‘Λόγος έγινε σάρκα’ και έλαβε δούλου μορφή γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους (Κολοσσαείς,β΄:7), για ένα μόνο λόγο: «Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον, διά να κρίνη τον κόσμον, αλλ’ διά να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού»(Ιωάννης,γ΄:17). Συνεπώς ο Κύριος Ιησούς ήρθε για την σωτηρία των ανθρώπων, γιατί αγαπάει τον άνθρωπο και περιμένει να σώσει όποιον  πιστέψει και  επικαλεσθεί το όνομα Του (Πράξεις,β΄:21).

Φτάνει όμως  να πιστεύει απλά ο άνθρωπος στον Κύριο Ιησού χωρίς να τον έχει γνωρίσει σαν προσωπικό του σωτήρα; Η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα, δόθηκε από τον ίδιο τον Κύριο όταν τον επισκέφτηκε νύχτα ένας Φαρισαίος, ο Νικόδημος. Αυτός πίστεψε ότι ο Κύριος Ιησούς είναι από τον Θεό, βλέποντας τα θαύματα που έκανε. Ο Ιησούς του απάντησε ότι εάν κάποιος δεν γεννηθεί ‘άνωθεν’, δεν μπορεί να δει την βασιλεία του Θεού. Επίσης του είπε ότι εάν δεν γεννηθεί κάποιος από νερό και Πνεύμα, δεν μπορεί να μπει στη βασιλεία του Θεού. Εκείνο που γεννήθηκε από σάρκα είναι σάρκα, ενώ εκείνο που γεννήθηκε από το Πνεύμα είναι πνεύμα, … , ο άνεμος όπου θέλει πνέει και τη φωνή του ακούς, αλλά δεν ξέρεις από πού έρχεται και που πηγαίνει  έτσι είναι καθένας που γεννήθηκε από το Πνεύμα(Ιωάννης,γ΄:1-8).

Δηλαδή όταν ο άνθρωπος  πιστέψει στον Ιησού Χριστό και στο Ευαγγέλιό Του, που είναι δύναμη Θεού προς σωτηρία (Ρωμαίους,α΄:16) τότε με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, ο Πατέρας  Θεός τον αναγεννάει και έτσι ο πιστός γίνεται ένα νέο κτίσμα εν Χριστώ Ιησού και υιός του Θεού (Ιωάνης,α΄:12,13 και Β΄ Κορινθίους, ε΄:17). Με την αναγέννηση ‘συλλαμβάνεται’ δια Πνεύματος Αγίου και αρχίζει να μορφώνεται μέσα στην πνευματική καρδιά του ανθρώπου ο Ιησούς Χριστός με αποτέλεσμα αυτός να ελευθερώνεται από πάθη και κακές επιθυμίες και να εκτελεί καλά έργα . Έτσι μόνο ο πιστός μπορεί να εννοήσει το γεγραμμένο ‘Και ο Λόγος έγεινε σάρξ’. Από κει και πέρα αρχίζει ο πνευματικός αγώνας του αναγεννημένου πιστού να μορφωθεί ο Χριστός μέσα στον εσωτερικό του άνθρωπο και να διατηρήσει την πίστη καθαρή μέχρι τέλους.

Αυτά τα Χριστούγεννα ας είναι αφορμή να πλησιάσουμε τον Θεό διαβάζοντας την Καινή Διαθήκη και προσευχόμενοι σ’ Αυτόν( αν δεν το έχουμε κάνει μέχρι τώρα) να μας αναγεννήσει, έτσι ώστε να εορτάζουμε ουσιαστικά και όχι τυπικά τα προσωπικά μας Χριστούγεννα. Αμήν!