Μενού

Χρήστες online

Έχουμε 29 επισκέπτες συνδεδεμένους

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

Αρχίζοντας το άρθρο αναφέρουμε μερικά από τα γεγονότα τα σχετικά με τη γέννηση του Κυρίου:

«Του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήτο. Αφού ηρραβωνίσθη η μήτηρ αυτού Μαρία μετά του Ιωσήφ, πριν συνέλθωσιν, ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου. Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων να θεατρίση αυτήν, ηθέλησε να απολύση αυτήν κρυφίως. Ενώ δε αυτός διελογίσθη ταύτα, ιδού, άγγελος Κυρίου εφάνη κατ' όναρ εις αυτόν, λέγων• Ιωσήφ, υιέ του Δαβίδ, μη φοβηθής να παραλάβης Μαριάμ την γυναίκα σου• διότι το εν αυτή γεννηθέν είναι εκ Πνεύματος Αγίου. Θέλει δε γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν• διότι αυτός θέλει σώσει τον λαόν αυτού από των αμαρτιών αυτών. Τούτο δε όλον έγεινε διά να πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου, λέγοντος• Ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και θέλει γεννήσει υιόν, και θέλουσι καλέσει το όνομα αυτού Εμμανουήλ, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Μεθ' ημών ο Θεός. Εξεγερθείς δε ο Ιωσήφ από του ύπνου έκαμεν ως προσέταξεν αυτόν ο άγγελος Κυρίου και παρέλαβε την γυναίκα αυτού, και δεν εγνώριζεν αυτήν, εωσού εγέννησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν. Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας, επί των ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες, Που είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή, και ήλθομεν δια να προσκυνήσωμεν αυτόν» (Ματθαίος,α΄:18-25,β΄:1-2).

Σχολιάζοντας σχετικά λέμε ότι ο Τριαδικός Θεός προ καταβολής του κόσμου, είχε αποφασίσει να δημιουργήσει τον άνθρωπο, το μοναδικό δημιούργημα που έπλασε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή Του, και γνωρίζοντας ότι ο άνθρωπος θα αμάρτανε και θα κινδύνευε να χαθεί αιώνια, σχεδίασε το σχέδιο της σωτηρίας του. Σύμφωνα με αυτό  θα έπρεπε να ικανοποιηθούν ταυτόχρονα, η δικαιοσύνη και η αγάπη του Πατέρα Θεού, δηλαδή η καταδίκη του ένοχου αλλά και η δυνατότητα συγχώρεσης και σωτηρίας του. Το σχέδιο αυτό δεν μπορούσε κανείς άλλος να εκτελέσει παρά μόνο ο Κύριος Ιησούς, ο οποίος με τη σταυρική Του θυσία, πλήρωσε σαν αναμάρτητος για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων και έδωσε τη δυνατότητα αιώνιας σωτηρίας σε καθένα που θα πιστεύει σ’ Αυτόν και θα Τον ακολουθεί μέχρι τέλους.

Αφού γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς  Χριστός, ήλθαν στην Ιερουσαλήμ μάγοι από την ανατολή, οι οποίοι καθώς είδαν το νέο φωτεινό αστέρι, πρέπει να το συσχέτισαν με την προφητεία την γραμμένη στη Παλαιά Διαθήκη που αναφέρει “… Θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ, και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ” (Αριθμοί,κδ΄:17). Αυτός ο γραμμένος λόγος, αλλά και άλλες γραμμένες στη Παλαιά Διαθήκη προφητείες για την έλευση του Κυρίου Ιησού εκπληρώθηκαν την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Επιπλέον φρόντισε ο Θεός όχι μόνο να εκπληρώσει την υπόσχεση ‘για ανατολή άστρου εξ Ιακώβ’, αλλά αυτό το άστρο να μετακινείται στο ουράνιο στερέωμα, οδηγώντας τους μάγους στον Βασιλιά και Σωτήρα Ιησού Χριστό. Συνεπώς η πίστη των μάγων στον λόγο του Θεού δεν στάθηκε μόνο στην όραση του αστέρα αλλά και στο να βρεθούν ακριβώς στο σπίτι  που φιλοξενήθηκε ο Κύριος Ιησούς μετά τη γέννησή Του, όπου Τον είδαν, Τον προσκύνησαν και άφησαν τα δώρα τους, καθώς  κάποιος τότε δώριζε σε έναν πραγματικό βασιλιά.

Όμως ο Κύριος όταν βγήκε στην διακονία Του, δεν Τον βλέπουμε να φορά  το στέμμα ενός βασιλιά και να μένει σε παλάτι, αλλά σαν ένα απλό άνθρωπο, αν και ήταν και Θεός ταυτόχρονα, που κήρυττε και δίδασκε το Ευαγγέλιο, έκανε θαύματα αλλά χωρίς να ‘έχει που να κλίνη την κεφαλήν’ (Ματθαίος,η΄:20). Όταν ο Κύριος θαυματουργικά έκανε την αύξηση των δύο ψαριών και των  πέντε ψωμιών, ώστε να χορτάσουν 5000 άνδρες συν άγνωστο αριθμό γυναικών και παιδιών  και επιπλέον να μαζέψουν 12 κοφίνια με τα υπολείμματα αυτής της τροφής, οι άνθρωποι που είδαν το θαύμα  ήθελαν να τον αρπάξουν και να τον κάνουν  βασιλιά. Ο Κύριος που εννόησε τις  προθέσεις τους, απομακρύνθηκε από αυτούς και πήγε  μόνος Του σε βουνό (Ιωάννης,ς΄:5-15).

Φαίνεται ότι τον Κύριο δεν τον ενδιέφεραν οι ανθρώπινοι τίτλοι, ούτε ζητούσε δόξες και τιμές από τους ανθρώπους σαν αναγνώριση του κάθε θαύματος που έκανε, αλλά  ήθελε να δοξάζεται ο Πατέρας Θεός και να εκτελέσει το θέλημά Του, που είναι η σωτηρία των ανθρώπων μέσω της σταυρικής Του θυσίας. Ο Κύριος με το λυτρωτικό έργο της θυσίας Του, έγινε ο Σωτήρας όλων αυτών που Τον επικαλούνται και Τον ακλουθούν στη ζωή τους. Όπως γεννήθηκε μέσα στην Μαρία, έτσι θέλει να Τον δεχτεί κάθε άνθρωπος  και να γεννηθεί μέσα στην πνευματική του καρδιά. Δεν ήρθε ο Κύριος μόνο για λίγους ανθρώπους, αλλά όπως ο ίδιος είπε, ‘Και εγώ εάν υψωθώ εκ της γης, θέλω ελκύσει πάντας προς εμαυτόν’ (Ιωάννης,ιβ΄:32).

Επειδή Ο Κύριος ήταν αναμάρτητος, ο θάνατος δεν είχε εξουσία επάνω Του, γι’ αυτό ο Πατέρας Θεός Τον ανέστησε και Τον έκανε  μοναδικό σωτήρα και μεσίτη (Πράξεις, δ΄:22, Α΄Τιμόθεον,γ:21). Συνεπώς ο Ιησούς Χριστός  είναι ζωντανός σήμερα και θέλει να σώσει και να γίνει  βασιλιάς όλων εκείνων που θα Τον ζητήσουν με όλη την καρδιά τους. Όσοι Τον ζητήσουν θα Τον βρουν και όσοι Τον επικαλεστούν θα τους φανερωθεί, σύμφωνα με την υπόσχεσή Του, ‘Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή’ (Ματθαίος, ζ΄:7,8). Μόνο να μην απορρίψουμε εμείς τους εαυτούς μας από το να Τον πλησιάσουμε και ούτε να σταματάμε τις προσευχές μας προς Αυτόν, επειδή δεν απαντάει σε κάποια αιτήματά μας.  Να έχουμε πάντα υπόψη ότι αυτός που έπλασε τον άνθρωπο θέλει να ζει αιώνια μαζί με τον άνθρωπο που θέλει να Τον δεχτεί, γι’ αυτό και έχει υποσχεθεί ότι ‘τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω’(Ιωάννης,ς΄:37).

Ο Κύριος είναι Βασιλιάς, αλλά παράλληλα είναι και βοηθός  για να μπορέσει ο αναγεννημένος χριστιανός να ζει μία ευλογημένη ζωή και να έχει την χάρη του Θεού μαζί του, επειδή όπως επίσης ο Ίδιος είπε, ‘Ο μένων εν εμοί και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν, διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν’(Ιωάννης,ιε΄:5). Εμείς να έχουμε υπόψη αυτό που ομολογεί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής για τον Κύριο ότι ‘Εκείνος πρέπει να αυξάνη, εγώ δε να ελαττόνωμαι’(Ιωάννης,γ΄:30). Για να αυξάνει ο Κύριος μέσα μας πρέπει να τρεφόμαστε πνευματικά με τον λόγο Του, ώστε με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος να ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του και προσευχόμενοι όπως Αυτός στον Πατέρα Θεό να λέμε πάντα μετά από κάθε αίτημά μας, ‘πλην ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη’ (Λουκάς, κβ΄:42).

Ολοκληρώνοντας  ευχόμαστε αυτά τα Χριστούγεννα να μην είναι μια τυπική εορτή, αλλά μια ευκαιρία εκζήτησης του Βασιλιά και Σωτήρα Χριστού. Γι’ αυτό αν δεν το κάναμε μέχρι τώρα, να κάνουμε μια προσευχή όπως αυτή: ‘Ουράνιε Πατέρα, όπως εορτάζουμε τη γέννηση του Υιού Σου, σε παρακαλώ αναγέννησέ με πνευματικά, ώστε να εορτάζω  τα προσωπικά μου ‘Χριστούγεννα’.  Αλλά και αν έχει περάσει η εορτή των Χριστουγέννων, ας μη αναβάλλουμε να κάνουμε αυτή την προσευχή  για τα επόμενα Χριστούγεννα, αλλά επειδή δεν μας ανήκει το αύριο, ας προσευχηθούμε τώρα στον Πατέρα Θεό και να Του ζητήσουμε την αναγέννησή μας. Τότε μόνο θα διαπιστώσουμε προσωπικά ότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνιος(Α΄Ιωάννου,ε΄:20). Αμήν!

 


«Η αγάπη κακόν δεν κάμνει εις τον πλησίον∙ είναι λοιπόν εκπλήρωσις του νόμου η αγάπη» (Ρωμαίους,ιγ΄:10).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός πρώτος δίδαξε την αγάπη προς όλους ακόμα και προς τους εχθρούς λέγοντας, ‘Ηκούσατε ότι ερρέθη, θέλεις αγαπά τον πλησίον σου και μίσει τον εχθρόν σου. Εγώ όμως σας λέγω, Αγαπάτε τους εχθρούς σας, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, ευεργετείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσι, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσι και σας κατατρέχουσι, διά να γείνητε υιοί του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς, διότι αυτός ανατέλλει τον ήλιον αυτού επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Διότι εάν αγαπήσητε τους αγαπώντάς σας, ποίον μισθόν έχετε; και οι τελώναι δεν κάμνουσι το αυτό; και εάν ασπασθήτε τους αδελφούς σας μόνον, τι περισσότερον κάμνετε; και οι τελώναι δεν κάμνουσιν ούτως;εστέ λοιπόν σεις τέλειοι, καθώς ο Πατήρ σας ο εν τοις ουρανοίς είναι τέλειος(Ματθαίος,ε΄:43-48). Βέβαια αυτό που μας δίδαξε ο Κύριος, πρώτος το εφάρμοσε όταν πάνω στο σταυρό του Γολγοθά πλήρωνε σαν αναμάρτητος για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, προσευχήθηκε γι’ αυτούς που τον σταύρωσαν, λέγοντας, ‘Πάτερ, συγχώρησον αυτούς• διότι δεν εξεύρουσι τι πράττουσι’ (Λουκάς, κγ΄:34).

Με την σταυρική Του θυσία ο Κύριος έδωσε την δυνατότητα σε όσους μετανοούν για τις αμαρτίες τους και πιστεύουν σ’ Αυτόν, να καθαριστούν απ’ αυτές με το Άγιο αίμα της θυσίας Του και ο Πατέρας Θεός να τους αναγεννήσει κάνοντας παιδιά Του. Από τη στιγμή που θα συμβεί αυτό το θαυμαστό γεγονός στη ζωή ενός ανθρώπου, καλείται ο αναγεννημένος χριστιανός για να έχει μέρος στην βασιλεία του Θεού, να πάρει σταθερή απόφαση μέχρι  το τέλος της ζωής του, να κάνει το θέλημα του Πατέρα Θεού (Ματθαίος, ζ΄:21). Το θέλημα του Θεού είναι γραμμένο μέσα στη Καινή Διαθήκη και έχει άμεση σχέση με την αγάπη προς τον πλησίον, που μας απασχολεί σ’ αυτό το άρθρο. Για επιβεβαίωση αναφέρουμε την περίπτωση που ένας νομικός έκανε με σκοπό να πειράξει  τον Κύριο την πολύ σημαντική ερώτηση, ‘Διδάσκαλε, τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;’, ο Κύριος τον ρώτησε, ‘Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; πως αναγινώσκεις;’, αυτός απάντησε ‘Θέλεις αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της ψυχής σου και εξ όλης της δυνάμεώς σου και εξ όλης της διανοίας σου, και τον πλησίον σου ως σεαυτόν’  και ο Κύριος του είπε, ‘Ορθώς απεκρίθης• τούτο κάμνε και θέλεις ζήσει’. Αλλά εκείνος, θέλοντας  να δικαιώσει τον εαυτό του, είπε στον Κύριο, ‘Και τις είναι ο πλησίον μου;’ Τότε ο Κύριος του είπε την παραβολή του καλού Σαμαρείτη,’ Άνθρωπος τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ και περιέπεσεν εις ληστάς• οίτινες και γυμνώσαντες αυτόν και καταπληγώσαντες, ανεχώρησαν αφήσαντες αυτόν ημιθανή. Κατά συγκυρίαν δε ιερεύς τις κατέβαινε δι' εκείνης της οδού, και ιδών αυτόν επέρασεν από το άλλο μέρος.Ομοίως δε και Λευΐτης, φθάσας εις τον τόπον, ελθών και ιδών επέρασεν από το άλλο μέρος. Σαμαρείτης δε τις οδοιπορών ήλθεν εις τον τόπον όπου ήτο, και ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη, και πλησιάσας έδεσε τας πληγάς αυτού επιχέων έλαιον και οίνον, και επιβιβάσας αυτόν επί το κτήνος αυτού, έφερεν αυτόν εις ξενοδοχείον και επεμελήθη αυτού• και την επαύριον, ότε εξήρχετο, εκβαλών δύο δηνάρια έδωκεν εις τον ξενοδόχον και είπε προς αυτόν• Επιμελήθητι αυτού, και ό,τι συ δαπανήσης περιπλέον, εγώ όταν επανέλθω θέλω σοι αποδώσει’ και τον ρώτησε, ‘Τις λοιπόν εκ των τριών τούτων σοι φαίνεται ότι έγεινε πλησίον του εμπεσόντος εις τους ληστάς;’, αυτός είπε, ‘Ο ποιήσας το έλεος εις αυτόν’. Τελικά ο Κύριος του είπε,  ‘Ύπαγε και συ, κάμνε ομοίως’ (Λουκάς,ι΄:25-37).

Σχολιάζοντας λέμε ότι κάθε άνθρωπος που πιστεύει ειλικρινά στην ύπαρξη του Θεού, θα συμφωνεί με την πρώτη εντολή που αφορά την αγάπη προς τον Θεό, ότι πρέπει να είναι πάνω από όλους και όλα. Όμως επειδή τον Θεό δεν Τον βλέπουμε μπορεί να νομίζουμε ότι Τον αγαπάμε επειδή απλά προσευχόμαστε και κάνουμε κάποια θρησκευτικά καθήκοντα. Γι’ αυτό η δεύτερη εντολή αφορά  την αγάπη προς τον πλησίον μας τον οποίο βλέπουμε. Ο λόγος του Θεού αναφέρει σχετικά, ‘Εκ τούτου γνωρίζομεν την αγάπην, ότι εκείνος υπέρ ημών την ψυχήν αυτού έβαλε• και ημείς χρεωστούμεν υπέρ των αδελφών να βάλλωμεν τας ψυχάς ημών. Όστις όμως έχη τον βίον του κόσμου και θεωρή τον αδελφόν αυτού ότι έχει χρείαν και κλείση τα σπλάγχνα αυτού απ' αυτού, πως η αγάπη του Θεού μένει εν αυτώ; Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν….. Εάν τις είπη ότι αγαπώ τον Θεόν, και μισή τον αδελφόν αυτού, ψεύστης είναι• διότι όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού, τον οποίον είδε, τον Θεόν, τον οποίον δεν είδε πως δύναται να αγαπά; (Α΄Ιωάννου,γ΄:16-18,δ΄:20). Συνεπώς η αγάπη προς τον Θεό προϋποθέτει την έμπρακτη αγάπη μας προς τα εν Χριστώ αδέλφια.  Βέβαια βάση της παραβολής του καλού Σαμαρείτη, πλησίον δεν είναι μόνο ο αδελφός μας αλλά ο κάθε συνάνθρωπός μας, στον οποίο ο Κύριος μας φέρνει πλησίον για να του γίνουμε πλησίον  βοηθώντας τον.

Είναι φανερό λοιπόν ότι η αγάπη αποδεικνύεται με έργα τα οποία φανερώνουν ότι είμαστε γνήσια παιδιά του Θεού. Ο ιερέας και ο Λευίτης,  της παραβολής, ενώ ήξεραν βάσει του νόμου τι έπρεπε να κάνουν, δεν σπλαχνίστηκαν τον πληγωμένο άνθρωπο και τον εγκατέλειψαν. Είναι γραμμένο ότι ‘η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει’ (Α΄Κορινθίους,η΄:1), η δε αγάπη αποτελεί μέρος του καρπού του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας, ε΄:22) και γραφικά ορίζεται ως εξής, ‘Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού• και αι εντολαί αυτού βαρείαι δεν είναι’ (Α΄Ιωάννου,ε΄:3). Άρα  όσο περισσότερο προσευχόμαστε  εκζητώντας την πλήρωσή μας με το Άγιο Πνεύμα με σκοπό να εκτελούμε τις εντολές του Πατέρα Θεού, τόσο θα μεγαλώνει και η αγάπη μας προς Αυτόν και προς τον πλησίον μας. Ο Κύριος περιμένει από εμάς να γίνουμε μιμητές του. Όπως  Αυτός μας σπλαχνίστηκε και μας περιποιήθηκε, θέλει και εμείς να δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας σε κάθε πληγωμένο συνάνθρωπό μας όταν μας τον φέρνει πλησίον. Επίσης εκτός από τον Κύριο που συγχώρεσε όλους εκείνους που τον πλήγωναν, να έχουμε σαν πρότυπο ανθρώπου  με αγάπη προς τον πλησίον, τον πρωτομάρτυρα  Στέφανο που συγχώρεσε αυτούς που τον λιθοβολούσαν. Έτσι και εμείς μέχρι το τέλος της ζωής μας να ζητάμε την πλήρωση μας με το Άγιο Πνεύμα από τον Πατέρα  Θεό, για να μας δίνει δύναμη  και  να μας γεμίζει με την αγάπη Του, για να δείχνουμε  και εμείς αγάπη και να συγχωρούμε  αυτούς που μας στενοχωρούν με τους τρόπους τους, ή με τα λόγια τους.

Συνοψίζοντας λέμε ότι η αγάπη προς τον πλησίον μόνο με την χάρη του Θεού μπορεί να επιτευχθεί, επειδή χωρίς τον Κύριο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα (Ιωάννης, ιε΄:5).  Το δικό μας μέρος είναι να θελήσουμε και να βάλουμε το θέλημα του Θεού ανώτερο από το δικό μας  και βλέποντας ο Κύριος ότι προσπαθούμε να εκτελούμε τις εντολές Του, θα μας δίνει δύναμη για να επιτύχουμε αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Ακόμη για εφαρμόσουμε σωστά την αγάπη μας προς τον πλησίον,  μόνιμο αίτημα της προσευχής μας  πρέπει να είναι το πώς με τα λόγια μας και τα έργα μας θα γίνουμε πλησίον, σ’ αυτόν που ο Κύριος μας έφερε πλησίον.  Ας γίνουμε μιμητές του Ιησού Χριστού αγαπώντας, βοηθώντας  και συγχωρώντας τον πλησίον μας, πρώτα τον αδελφό μας  και μετά τον εχθρό μας. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Άξιος είσαι, Κύριε, να λάβης την δόξαν και την τιμήν και την δύναμιν, διότι συ έκτισας τα πάντα, και διά το θέλημά σου υπάρχουσι και εκτίσθησαν. (Αποκάλυψις Ιωάννου δ' 11)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα4421
mod_vvisit_counterΕχτές12861
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα64015
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα32065
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα111959
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα123120
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες5666486

We have: 29 guests online
Η IP: 216.73.216.188
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Δεκ 20, 2025