Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

 

«Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς∙ μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί» (Εφεσ., ε΄:15-16).

Το νέο έτος ήρθε και όλοι οι άνθρωποι ανταλλάσσουν ευχές με τα  αγαπημένα και τα γνωστά τους πρόσωπα. Επιπλέον τον νέο χρόνο κάποιοι τον υποδέχονται σε πλατείες, όπου συνήθως ρίχνονται φωτοβολίδες και βεγγαλικά, άλλοι στα κέντρα διασκέδασης, άλλοι παίζοντας τυχερά παιχνίδια, άλλοι στα σπίτια τους παρακολουθώντας σχετικά τηλεοπτικά προγράμματα, αλλά και άλλοι στα κρεβάτια του πόνου στα σπίτια τους ή στα νοσοκομεία, άλλοι σε ιδρύματα όπως γηροκομεία και ορφανοτροφεία και κάποιοι άλλοι, δυστυχώς λίγοι, σε εκκλησίες προσευχόμενοι.

Αυτοί  οι λίγοι είναι κατά κανόνα αναγεννημένοι χριστιανοί που θέλουν  να υποδέχονται το νέο έτος προσευχόμενοι, γιατί θέλουν το νέο έτος να το αρχίσουν και να το τελειώσουν έχοντας συνεχώς κοινωνία με τον Πατέρα Θεό, με τον Κύριο Ιησού Χριστό και με το Άγιο Πνεύμα. Βέβαια για να επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος, κάθε αναγεννημένος χριστιανός που θέλει να κάνει το θέλημα του Θεού, θα πρέπει στην καθημερινή του επικοινωνία με τον Τριαδικό Θεό μέσω της προσευχής, να έχει μόνιμο αίτημα, τα λόγια του και τα έργα του να τα  χαρακτηρίζει η σοφία που δίνει ο Θεός, γεγονός που θα τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους, όχι για την δική του ικανότητα, αλλά γιατί αυτός ο τρόπος της ζωής του, θα αποτελεί φως που θα φανερώνει τον Ιησού Χριστό στους συνανθρώπους του.

Αυτή η σοφία που δίνει ο Θεός, ή αλλιώς η ‘άνωθεν σοφία’, έχει κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Ο λόγος του Θεού μας αναφέρει τα γνωρίσματα, τόσο της ‘άνωθεν σοφίας’, όσο και της επίγειας. Αναφέρουμε τα σχετικά εδάφια: «Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας. Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα. Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος. Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών» (Ιακώβου,γ΄:13-18).

Ο λόγος του Θεού αναφέρει σαν το  πρώτο γνώρισμα της ‘άνωθεν σοφίας’, ότι είναι καθαρά. Δηλαδή η ζωή του ανθρώπου που ο Θεός του δίνει σοφία, είναι καθαρή, γεγονός που σημαίνει ότι τα έργα του  τα χαρακτηρίζει η δικαιοσύνη και τα λόγια του η αλήθεια. Έπειτα η ‘άνωθεν σοφία’ είναι ειρηνική, δηλαδή  ο άνθρωπος που την κατέχει είναι ο ίδιος ειρηνικός, αλλά και ειρηνοποιός, όταν καλείται να βοηθήσει, συγγενείς, φίλους και γνωστούς, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις. Ακόμη είναι επιεικής, δηλαδή αυτός που έχει την ‘άνωθεν σοφία’ έχει επιείκεια, που σημαίνει ότι δεν κρίνει αυστηρά, αλλά σύμφωνα με το πνεύμα και όχι με το γράμμα του νόμου. Επίσης είναι ευπειθής, δηλαδή ο άνθρωπος με την ‘άνωθεν σοφία’, πείθεται και αποδέχεται με όλη του την καρδιά, κάθε τι που είναι αληθινό, δηλαδή σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Επιπλέον είναι πλήρης ελέους και καλών καρπών, δηλαδή περιέχει έλεος, συγχώρεση και βοήθεια, σε οποιοδήποτε πλησίον μας πέφτει σε παραπτώματα και μετανοεί,  με κατά κανόνα αποτέλεσμα, τον καλό καρπό της πνευματικής ανόρθωσής του. Είναι αμερόληπτος, δηλαδή δεν έχει προσωποληψία ώστε  να προτιμά επιλεκτικά έναν άνθρωπο σε βάρος άλλου, όπως π.χ. τον πλούσιο σε βάρος του φτωχού, τον μορφωμένο σε βάρος του αμόρφωτου. Ανυπόκριτη, δηλαδή είναι ειλικρινής και δεν παρουσιάζει δύο γνώμες αντίθετες μεταξύ τους, όταν αναφέρεται στο ίδιο ζήτημα, ανάλογα με την περίπτωση.

Όλα τα παραπάνω γνωρίσματα της ‘άνωθεν σοφίας’, τα είχε στον μέγιστο βαθμό, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, σαν υιός Θεού και υιός ανθρώπου. Γραφικό παράδειγμα ανθρώπου, γνωστό σε πολλούς, που ο Θεός του έδωσε σοφία, είναι αυτό του βασιλιά Σολομώντα. Αναφέρουμε σχετικά ότι όταν ο Σολομώντας, ενώ ήταν πολύ νέος, έγινε βασιλιάς των Ισραηλιτών, του παρουσιάστηκε ο Θεός σε ενύπνιο και του είπε, ‘Ζήτησον τι να σοι δώσω’, ο Σολομώντας μεταξύ των άλλων απάντησε, ‘… δος λοιπόν εις τον δούλον σου καρδίαν νοήμονα εις το να κρίνη τον λαόν σου, διά να διακρίνω μεταξύ καλού και κακού•’. Αυτό το αίτημα του Σολομώντα άρεσε στον Κύριο, γι’ αυτό μεταξύ των άλλων του είπε, ‘Επειδή εζήτησας το πράγμα τούτο, και δεν εζήτησας εις σεαυτόν πολυζωΐαν, και δεν εζήτησας εις σεαυτόν πλούτη, και δεν εζήτησας την ζωήν των εχθρών σου, αλλ' εζήτησας εις σεαυτόν σύνεσιν διά να εννοής κρίσιν, ιδού, έκαμα κατά τους λόγους σου• ιδού, έδωκα εις σε καρδίαν σοφήν και συνετήν, ώστε δεν εστάθη πρότερόν σου όμοιός σου, ουδέ μετά σε θέλει αναστηθή όμοιός σου•…’. Η σοφία που έδωσε ο Θεός στον Σολομώντα, έγινε φανερή αμέσως στον λαό, όταν αφού είδε αυτό το ενύπνιο, ήρθαν προς αυτόν δύο γυναίκες πόρνες που ενώ συγκατοικούσαν οι δύο τους, γέννησαν με διαφορά τριών ημερών από ένα παιδάκι. Αυτή που γέννησε δεύτερη, την ώρα του ύπνου έπεσε κατά λάθος πάνω στο παιδί της και αφού είδε ότι πέθανε το αντάλλαξε με το υγιές παιδί της άλλης. Η αληθινή μητέρα είπε αυτά τα γεγονότα στον βασιλιά ενώ η άλλη ισχυριζόταν το αντίθετο και έτσι διεκδικούσαν και οι δύο το ζωντανό παιδάκι. Τότε ο Σολομώντας ζήτησε μαχαίρι και διέταξε να  κόψουν στην μέση το παιδάκι και να δώσουν το μισό στη μία και το άλλο μισό στην άλλη. Όταν άκουσαν αυτά τα λόγια οι δύο γυναίκες, η μεν αληθινή μητέρα που σπλαχνίστηκε το παιδί της, είπε στον βασιλιά να το δώσει στην άλλη, η δε άλλη ψυχρά είπε να το κόψουν στην μέση. Τότε ο βασιλιάς διέκρινε την αληθινή μητέρα από την καρδιά της που νοιαζόταν για τη ζωή του παιδιού της, έστω και αν δεν θα το είχε η ίδια, και διέταξε να της δώσουν το παιδί της (Α΄ Βασιλέων,γ΄:5-28).

Αυτό που συμπεραίνουμε είναι ότι ο Θεός ευαρεστείται όταν τα παιδιά Του, έχουν σε πρώτη θέση και εκζητούν τα πνευματικά Του δώρα, όπως την σοφία, την δικαιοσύνη και τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Βέβαια αυτό πρέπει να συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της χριστιανικής τους ζωής και όχι μόνο στην αρχή, έτσι ώστε να μη πάθουν αυτό που έπαθε ο Σολομώντας, ο οποίος δεν πρόσεξε όσο έπρεπε, αγάπησε και πήρε γυναίκες από τα έθνη με τα οποία ο Θεός είχε απαγορεύσει να έχουν επικοινωνία, με αποτέλεσμα όταν γέρασε, αυτές οι γυναίκες να τον παρασύρουν να λατρεύει και τους δικούς τους θεούς.

Γι’ αυτό κάθε αναγεννημένος χριστιανός, πρέπει  να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι πάντα ελλιπής σοφίας, ώστε πάντα να την επιζητεί, εφαρμόζοντας το γραμμένο, ‘ Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν. Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς• διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον’ (Ιακώβου,α΄:5-6). Άλλωστε επειδή ‘Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου’ (Παροιμίαι,α΄:7,θ΄:10), αυτός που δέχεται ότι είναι ελλιπής στον φόβο του Κυρίου, ακόμη περισσότερο  πρέπει να δέχεται ότι είναι ελλιπής σοφίας.

Επιπλέον είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι επειδή η σοφία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Αγίου Πνεύματος (Ησαΐας, ια΄:2), είναι απαραίτητο κάθε παιδί του Θεού να πληρώνεται διαρκώς με το Άγιο Πνεύμα, να μελετά  τον λόγο του Θεού με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος, αλλά  και να τον διδάσκεται από τους διδασκάλους που ο Τριαδικός Θεός έχει θέσει, έτσι ώστε να αυξάνεται στην ‘άνωθεν σοφία’  και να ενεργεί και να μιλά σύμφωνα με αυτή.

Τέλος αναφέρουμε ότι η ‘άνωθεν σοφία’, δεν αφορά μόνο πνευματικά θέματα  αλλά και υλικά. Για παράδειγμα, όταν κατασκευαζόταν η σκηνή του μαρτυρίου, ο λόγος του Θεού αναφέρει, ‘Και έκαμεν ο Βεσελεήλ και ο Ελιάβ και πας σοφός την καρδίαν, εις τον οποίον ο Κύριος έδωκε σοφίαν και σύνεσιν διά να εξεύρη να εργάζηται παν το έργον της υπηρεσίας του αγιαστηρίου, κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Κύριος’ (Έξοδος,λς΄:1).

Συνοψίζοντας λέμε ο Πατέρας Θεός  είναι πάνσοφος και δίνει  σοφία στα παιδιά Του και περισσότερο σ’ αυτά που εφαρμόζουν το γραμμένο, ‘Η σοφία είναι το πρώτιστον• απόκτησον σοφίαν• και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν’ (Παροιμ.,δ΄:7). Από τον γραμμένο λόγο Του,  διδασκόμαστε πώς να ενεργούμε και να μιλάμε και με την αδιάλειπτη προσευχή δια του Αγίου Πνεύματος, παίρνουμε δύναμη να εκτελούμε το θέλημά Του. Γι’ αυτό το νέος έτος, ας  ζητάμε καθημερινά την ‘άνωθεν σοφία’, ώστε να περπατάμε σύμφωνα με αυτή και να δοξάζεται ο Κύριος στην ζωή μας. Αμήν!

 

 

«διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος» (Λουκάς,β΄:11).

Ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός ήταν προφητευμένο στις γραφές, ότι επρόκειτο να γεννηθεί στην πόλη Δαβίδ, δηλαδή στην Βηθλεέμ. Ο απόστολος Ματθαίος μας αναφέρει σχετικά : «Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας επί των ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες• Που είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή και ήλθομεν διά να προσκυνήσωμεν αυτόν. Ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς, εταράχθη, και πάσα η Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού. Και συνάξας πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού, ηρώτα να μάθη παρ’ αυτών, που ο Χριστός γεννάται. Εκείνοι δε είπον προς αυτόν, Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας∙ διότι ούτως είναι γεγραμμένον δια του προφήτου, “Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα∙ διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ»(Ματθαίος,β΄:1-6).

Επίσης ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα γεγονότα που συνέβησαν λίγο πριν και κατά τη νύχτα της γέννησης του Κυρίου. Αναφέρουμε μερικά από τα γραφόμενά του: "Εν εκείναις δε ταις ημέραις εξήλθε διάταγμα παρά του Καίσαρος Αυγούστου να απογραφή πάσα η οικουμένη. Αύτη η απογραφή έγεινε πρώτη, ότε ηγεμόνευε της Συρίας ο Κυρήνιος. Και ήρχοντο πάντες να απογράφωνται, έκαστος εις την εαυτού πόλιν. Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ της πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις την πόλιν του Δαβίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ, επειδή αυτός ήτο εκ του οίκου και της πατριάς του Δαβίδ,διά να απογραφή μετά της Μαριάμ της ηρραβωνισμένης με αυτόν εις γυναίκα, ήτις ήτο έγκυος.Και ενώ ήσαν εκεί, επληρώθησαν αι ημέραι του να γεννήση• και εγέννησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι' αυτούς εν τω καταλύματι. Και ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς και φυλάττοντες φυλακάς της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών. Και ιδού, άγγελος Κυρίου εξαίφνης εφάνη εις αυτούς, και δόξα Κυρίου έλαμψε περί αυτούς, και εφοβήθησαν φόβον μέγαν. Και είπε προς αυτούς ο άγγελος• Μη φοβείσθε• διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος" (Λουκάς,β΄:1-11).

Το κοινό αυτών των δύο ευαγγελικών αναφορών είναι η αγγελία ότι γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, ο σωτήρας και βασιλιάς, γεγονός που χαρακτηρίζεται από τον απόστολο Παύλο σαν ‘το μυστήριο της ευσεβείας’ (Α΄Τιμόθεον, γ΄:16). Αυτό διότι ο Κύριος Ιησούς είναι  ο Θεός που έγινε άνθρωπος για να θυσιαστεί χύνοντας πάνω στον σταυρό του Γολγοθά το άγιο αίμα Του, πληρώνοντας έτσι για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, με αποτέλεσμα την σωτηρία  αυτών που θα πιστέψουν σ’ Αυτόν και θα Τον επικαλεστούν να έρθει στη ζωή τους. Συνεπώς για να γίνει κάποιος χριστιανός πρέπει να πιστέψει και να ζητήσει τον Ιησού Χριστό  να γίνει ο προσωπικός του σωτήρας. Τότε ο Πατέρας Θεός θα τον αναγεννήσει, αλλάζοντας τον εσωτερικό του άνθρωπο, σε ένα νέο εν Χριστώ άνθρωπο με νέα πνευματική καρδιά, ώστε να είναι απαλλαγμένος από σαρκικά πάθη και αμαρτωλές επιθυμίες. Αυτή τη θαυμαστή ενέργεια του Πατέρα Θεού στον άνθρωπο που δέχεται τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, είναι που ονομάζουμε «προσωπικά Χριστούγεννα» του κάθε πιστού ανθρώπου. Από εκεί και πέρα, όπως τον Κύριο τον είδαν οι μαθητές του και τον ακολούθησαν έτσι θέλει και ο Χριστός, να γίνουμε ακόλουθοί Του, δηλαδή να ζούμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο Του και να τον έχουμε κάθε μέρα στην ζωή μας, σύμβουλο και βοηθό. Γι’ αυτό είναι γραμμένο  στο Ευαγγέλιο,‘ἐπιποθήσατε, ὡς νεογέννητα βρέφη, τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα, διὰ νὰ αὐξηθῆτε δι᾿ αὐτοῦ·’ και ‘ἐπειδή ἀνεγεννήθητε οὐχὶ ἐκ φθαρτοῦ σπέρματος, ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ μένοντος εἰς τὸν αἰῶνα’(Α΄Πέτρου,β΄:2, α΄:23).  
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη ή αλλιώς το ευαγγέλιο. Γιατί το ευαγγέλιο του Χριστού είναι δύναμη Θεού για να σώσει καθένα που πιστεύει(Ρωμαίους,α΄:16). Συνεπώς όσοι πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ζωντανός σήμερα, πρέπει να διαβάζουμε το Ευαγγέλιό Του, επειδή αυτό αποτελεί την πνευματική τροφή μας  και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, μορφώνει τον χαρακτήρα Του μέσα μας. 
Όπως τότε οι μάγοι, που πρέπει να είχαν μελετήσει την Παλαιά Διαθήκη, όταν είδαν το νέο αστέρι το συνέδεσαν με το αστέρι που προφήτευσε ο Βαλαάμ για τον Κύριο (Αριθμοί,κδ΄:17) και σε συνδυασμό  με την  προφητεία του Δανιήλ, περί του χρόνου ελεύσεως του Χριστού (Δανιήλ, θ΄:25,26), πίστεψαν ότι γεννήθηκε ο βασιλιάς των Ιουδαίων, αποφάσισαν να πάνε να Τον βρουν και τελικά οδηγούμενοι από το νέο αστέρι, Τον βρήκαν και Τον προσκύνησαν, έτσι και σήμερα όσοι θέλουν να διαπιστώσουν ότι ο Κύριος είναι ζωντανός, πρέπει αφού ακούσουν ή διαβάσουν για τη σωτηρία που κατά χάρη προσφέρει, να κάνουν ένα βήμα πίστεως προς Αυτόν προσευχόμενοι, για να διαπιστώσουν την αλήθεια της υπόσχεσης του Κυρίου, ότι αυτόν που έρχεται προς Αυτόν δεν θα τον βγάλει έξω (Ιωάννης,ς΄:37).

Επίσης πρέπει να προσέχουμε να μη δίνουμε βάση σε θεωρίες ότι ο Χριστός ήταν μόνο για εκείνη την εποχή, ή ότι είναι μόνο για πολύ αγίους και αφιερωμένους ανθρώπους. Ο Ιησούς Χριστός είναι για όλους τους ανθρώπους, όσο αμαρτωλοί και αν είναι. Γραφικό παράδειγμα είναι ο ένας από τους δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με τον Κύριο, ο οποίος λίγο πριν το τέλος της ζωής του, παραδέχθηκε ότι αυτός δίκαια πληρώνει γι’ αυτά που έκανε, ενώ για τον Κύριο είπε ότι δεν έκανε κανένα κακό και Του ζήτησε να τον θυμηθεί όταν έρθει στη βασιλεία Του. Ο Κύριος του απάντησε, ‘Αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ' εμού εν τω παραδείσω’(Λουκάς,κγ΄:41-43). Αφού λοιπόν ο Κύριος συγχώρησε τον καταδικασμένο σε θάνατο ληστή, που μετανόησε και Τον επικαλέστηκε και τον πήρε μαζί Του στον παράδεισο, τότε να μη αμφιβάλλουμε ότι συγχωρεί   όλους εμάς, όταν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και Τον επικαλούμαστε στη ζωή μας. Γι’ αυτό ας δούμε την εορτή των Χριστουγέννων, αν δεν το κάναμε μέχρι τώρα, σαν ευκαιρία να κάνουμε μια προσευχή όπως αυτή: ‘Ουράνιε Πατέρα, όπως εορτάζουμε τη γέννηση του Υιού Σου, σε παρακαλώ αναγέννησε με πνευματικά, ώστε να εορτάζω ουσιαστικά τα προσωπικά μου ‘Χριστούγεννα’.  Βέβαια αν έχει περάσει η εορτή των Χριστουγέννων, ας μη αναβάλλουμε να κάνουμε αυτή την προσευχή  για τα επόμενα Χριστούγεννα, αλλά επειδή δεν μας ανήκει το αύριο, ούτε ακόμα το σήμερα, αλλά το τώρα,  ας προσευχηθούμε τώρα ένθερμα στο Πατέρα Θεό και να Του ζητήσουμε την αναγέννησή μας, για να διαπιστώσουμε ότι ισχύει  το γραμμένο, ‘ἰδού, τώρα καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδού, τώρα ἡμέρα σωτηρίας·’(Β΄ Κορινθίους, ς΄:6).

Συνοψίζοντας λέμε ότι Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος και  που σαν αναμάρτητος πλήρωσε με τη σταυρική θυσία Του, για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Γι’ αυτό είναι ο μοναδικός σωτήρας (Πράξεις,δ΄:12) και μπορεί να γίνει ο προσωπικός  σωτήρας της ψυχής μας, αλλά και βοηθός και σύμβουλος σε κάθε μας πρόβλημα. Βέβαια σεβόμενος την ελευθερία μας, εάν δεν Του ζητήσουμε βοήθεια δεν θα  έρθει ποτέ, αλλά εάν πιστέψουμε και Τον επικαλεστούμε να έρθει στη ζωή μας, θα δούμε εμπειρικά ότι είναι ζωντανός και πιστός στις υποσχέσεις Του. Μόνο με προσωπικές εμπειρίες κάποιος έχει προσωπικές αποδείξεις  της ύπαρξης του Κυρίου. Ας μεριμνήσουμε λοιπόν, αν δεν το κάναμε μέχρι τώρα, αυτά τα Χριστούγεννα να γίνουν τα προσωπικά μας Χριστούγεννα με την γέννηση του Θεανθρώπου μέσα στην καρδιά μας. Αλλά και όσοι έχουμε την εμπειρία των ‘προσωπικών Χριστουγέννων’, ας μεριμνήσουμε ακόμη περισσότερο, μέσω και των διακονιών που ο Κύριος έθεσε, ώστε να μορφωθεί μέσα στον νέο εσωτερικό μας άνθρωπο, ο χαρακτήρας του Χριστού σε άνδρα τέλειο, στο μέτρο της ηλικίας του πληρώματος Αυτού (Εφεσίους, δ΄:11-16). Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ. (Αποκάλυψις Ιωάννου α' 08)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1119
mod_vvisit_counterΕχτές7410
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα17933
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα11950
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα24633
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα83569
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες4264050

We have: 84 guests online
Η IP: 13.58.192.30
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Φεβ 05, 2025