Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow


«προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του Πνεύματος, και εις αυτό τούτο αγρυπνούντες με πάσαν προσκαρτέρησιν και δέησιν υπέρ πάντων των αγίων» (Εφεσίους, ς΄:18).

Ο απόστολος Παύλος δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ‘προσευχή και δέηση δια του Πνεύματος’ γιατί ξέρει ότι μια τέτοια προσευχή φανερώνει πίστη και αγάπη που ευαρεστούν τον Πατέρα Θεό και Τον κάνουν να ενεργεί, απαντώντας βέβαια σύμφωνα με το πραγματικό συμφέρον των παιδιών Του.  Στο παραπάνω εδάφιο, ο Κύριος μέσω του αποστόλου Παύλου μας προτρέπει να  προσευχόμαστε για όλους τους αγίους, που Αυτός αγίασε με το άγιο αίμα της σταυρικής θυσίας Του και τους πρόσθεσε στην εκκλησία Του, η οποία αποτελεί το σώμα του οποίου κεφαλή είναι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός (Κολοσσαείς,α΄:18).

Εφόσον λοιπόν η εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού, είναι αυτονόητο ότι ο Χριστός σαν κεφαλή ενδιαφέρεται για το κάθε μέλος και θέλει το κάθε μέλος να ενδιαφέρεται για τα άλλα μέλη του σώματος, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘Και είτε πάσχει εν μέλος, πάντα τα μέλη συμπάσχουσιν• είτε τιμάται εν μέλος, πάντα τα μέλη συγχαίρουσι’ (Α΄ Κορινθίους, ιβ΄:26).

Συνεπώς η προσευχή δια του Πνεύματος μας φέρνει σε επικοινωνία με τον Κύριο και  όσο εμείς ζητούμε υπέρ των αδελφών μας, ο Κύριος βλέπει την αγάπη μας για τους αδελφούς μας, ενδυναμώνει την σχέση μεταξύ μας και μας δίνει οδηγία και δύναμη, για το πώς και πότε θα ενεργήσουμε από τη μεριά μας,  για να καλύψουμε π.χ. βιοτικές ανάγκες των αδελφών μας. Αναφέρουμε ένα γραφικό παράδειγμα, ‘Εν εκείναις δε ταις ημέραις κατέβησαν από Ιεροσολύμων προφήται εις Αντιόχειαν• σηκωθείς δε εις εξ αυτών ονόματι Άγαβος, εφανέρωσε διά του Πνεύματος ότι έμελλε να γείνη μεγάλη πείνα καθ' όλην την οικουμένην• ήτις και έγεινεν επί Κλαυδίου Καίσαρος.Όθεν οι μαθηταί απεφάσισαν, έκαστος αυτών κατά την εαυτού κατάστασιν, να πέμψωσι βοήθειαν προς τους αδελφούς τους κατοικούντας εν τη Ιουδαία• το οποίον και έκαμον αποστείλαντες αυτήν προς τους πρεσβυτέρους διά χειρός Βαρνάβα και Σαύλου’ (Πράξεις, κζ΄:27-30).

Γενικεύοντας λέμε ότι κάποιες φορές η προσευχή των αδελφών, υπέρ αδελφού που αντιμετωπίζει πρόβλημα, απαντάται θετικά, ενώ άλλες όχι. Δηλαδή παρόλο που προσευχόμαστε  δεν λαμβάνουμε ή δεν έρχεται λύση στο πρόβλημα που προέκυψε, γιατί είναι άλλο το σχέδιο του Θεού που έχει καλύτερη λύση, έξω από την ανθρώπινή λογική μας, που όμως αποβλέπει στο αιώνιο συμφέρον του προσώπου για το οποίο προσευχόμαστε.

Αναφέρουμε σχετικά ότι στην πρώτη εκκλησία ο Θεός επέτρεψε ώστε ο Ηρώδης να συλλάβει και να  θανατώσει τον απόστολο Ιάκωβο, τον αδελφό του Ιωάννη, παρόλο που σίγουρα πολλά αδέλφια θα προσευχότανε γι’ αυτόν. Στη συνέχεια ο Ηρώδης διέταξε να συλλάβουν και τον Πέτρο τον οποίο έβαλε φυλακή με σκοπό σύντομα να θανατώσει κι’ αυτόν. Όμως τότε η εκκλησία προσευχόταν ακατάπαυστα για τον Πέτρο και ο Θεός έστειλε άγγελο  στη φυλακή, την νύχτα πριν τη δίκη του Πέτρου και παρόλο που τον φύλαγαν αλυσοδεμένο 16 στρατιώτες, τον ελευθέρωσε, αφού έπεσαν από μόνες τους οι αλυσίδες που τον έδεναν  και  άνοιξε η σιδερένια πύλη της εξόδου επίσης από μόνη της. Στην συνέχεια ο Πέτρος αφού συνήλθε, γιατί αρχικά νόμιζε ότι βλέπει όραμα, πήγε στο σπίτι όπου αρκετοί προσευχότανε για αυτόν και τους είπε πώς ο Κύριος τον ελευθέρωσε (Πράξεις,ιβ΄:1-17).

Βλέπουμε ότι η προσευχή της εκκλησίας για τον απόστολο Πέτρο απαντήθηκε και ο Κύριος τον ελευθέρωσε από βέβαιο θάνατο. Αν και δεν καταλαβαίνουμε πολλές φορές το σχέδιο του Θεού, δηλαδή γιατί άλλοτε παίρνουμε θετική απάντηση στα αιτήματά μας και άλλοτε όχι, ο λόγος του Θεού μας παροτρύνει  να προσευχόμαστε σε κάθε περίπτωση, όπως έκανε η εκκλησία για τον Πέτρο και έλαβε το αίτημά της.  Ο τρόπος που ο Κύριος ελευθέρωσε τον Πέτρο, είναι αποκλειστικά με δικά Του μέσα, που δεν είχε φανταστεί η εκκλησία, γι’ αυτό καλό είναι να μη απογοητευόμαστε ή να έχουμε θάρρος σκεπτόμενοι τα δικά μας μέσα, αλλά να πιστεύουμε και να στηριζόμαστε στην παντοδυναμία, στην δικαιοσύνη και στην αγάπη του Θεού. Όπως τα αδέλφια της πρώτης εκκλησίας δεν απόκαμαν να  προσεύχονται για τον Πέτρο, έτσι και εμείς να μην αποκάμουμε προσευχόμενοι υπέρ πάντων των αγίων αδελφών μας  που έχουν ανάγκη, παρόλο που για ίσως για μεγάλο χρονικό διάστημα  δεν θα παίρνουμε απάντηση  στα αιτήματα της προσευχής μας. Συνεπώς η προσευχή μας  πρέπει να είναι δια του Αγίου Πνεύματος, ώστε να προσευχόμαστε  σωστά και να παίρνουμε δύναμη να μην αποκάμουμε προσευχόμενοι και να γίνεται με πίστη ότι εφόσον ζητούμε σύμφωνα με το θέλημα του Πατέρα Θεού, θα λάβουμε απάντηση (Μάρκος,ια΄:24, Ρωμαίους, η΄:26,27, Α΄ Ιωάννου, ε΄:14,15).

Ίσως κάποια αδέλφια μας, λόγω προβλημάτων υγείας, να μη έχουν την άνεση όπως εμείς, να φέρουν τους εαυτούς τους στον Κύριο μέσω της προσευχής. Όταν και όπου  έχουμε εντοπίσει τέτοιο πρόβλημα, καλούμαστε να αγωνιστούμε προσευχόμενοι υπέρ αυτών των αδελφών μας και να δείξουμε εμπράκτως την αγάπη μας για αυτούς, κάνοντας τα έργα που την συνοδεύουν. Ένα σχετικό γραφικό παράδειγμα είναι αυτό των  τεσσάρων  ανθρώπων που μετέφεραν έναν παραλυτικό για να τον πάνε στο σπίτι που κήρυττε ο Κύριος και παρά το εμπόδιο του όχλου να μπουν, ανέβηκαν στην στέγη, έκαναν τρύπα και κατέβασαν τον παραλυτικό μπροστά στον Κύριο. Ο Κύριος βλέποντας την πίστη τους, θεράπευσε τον παραλυτικό, αφού πρώτα συγχώρησε τις αμαρτίες του (Μάρκος,β΄:1-12). Σαν συμπέρασμα λέμε ότι αυτοί οι τέσσερεις πήραν  απόφαση να φέρουν μπροστά στον Κύριο τον παραλυτικό, επειδή θα ήταν πεπεισμένοι ότι ο Κύριος θεραπεύει και παρά το εμπόδιο του όχλου δεν σταμάτησαν, αλλά κινούμενοι από πίστη, ελπίδα και αγάπη, βρήκαν έναν έστω ριψοκίνδυνο τρόπο, να τον πάνε μπροστά στον Κύριο και τελικά πέτυχαν τον στόχο τους.

Συνεχίζοντας αναφέρουμε την γραφική οδηγία, ‘εξομολογείσθε αλλήλοις τα παραπτώματα και εύχεσθε υπέρ αλλήλων όπως ιαθήτε πολύ ισχύει δέησις δικαίου ενεργουμένη’ (Ιακ.,ε΄:16). Συνεπώς η εξομολόγηση  σε αλλήλλους των παραπτωμάτων μας και η προσευχή των αγίων αδελφών υπέρ αλλήλων, είναι προϋποθέσεις για την θεραπεία μας.

Συνοψίζοντας λέμε ότι η προσευχή που γίνεται με πλήρωση και τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, υπέρ των αγίων αδελφών μας που δοκιμάζονται, είναι ευάρεστη στον Πατέρα Θεό και συντελεί πολύ στο να ενεργήσει κάνοντας έκβαση στις δοκιμασίες των αδελφών μας. Όμως και όταν ο Κύριος δεν κάνει άμεσα έκβαση, αυτό δεν σημαίνει ότι μας αγνόησε, αλλά ότι έχει κάποιο άλλο αγαθό σχέδιο, το οποίο εμείς προς το παρόν δεν γνωρίζουμε. Γι’ αυτό να μη απογοητευόμαστε από τα εμπόδια που παρουσιάζονται, αλλά να συνεχίσουμε να προσευχόμαστε πιο ένθερμα υπέρ όλων των αγίων αδελφών μας και να πιστεύουμε ότι ‘Τα αδύνατα παρά ανθρώποις είναι δυνατά παρά τω Θεώ’(Λουκας,ιη΄:27) και ότι ‘...δεν είναι άδικος ο Θεός, ώστε να λησμονήση το έργον σας και τον κόπον της αγάπης, την οποίαν εδείξατε εις το όνομα αυτού, υπηρετήσαντες τους αγίους και υπηρετούντες’ (Εβραίους, ς΄:10). Αμήν!

 


«Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα, και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός, και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (Αποκάλυψη, κα΄:7).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δια του λόγου Του δίνει μια υπόσχεση σ’ αυτόν που νικάει, από την οποία συμπεραίνουμε ότι έχει προετοιμάσει κάτι το πολύ όμορφο, για αυτόν που θα τερματίσει νικητής. Ο Κύριος ήρθε στον κόσμο και βγήκε νικητής στη μάχη Του ενάντια στο κοσμικό φρόνημα και στον διάβολο, προσευχόμενος αδιάλειπτα στον Πατέρα Θεού και παίρνοντας δύναμη απ’ Αυτόν. Έτσι ολοκλήρωσε τον αγώνα Του έως τέλους και με την θριαμβευτική Του κραυγή ‘τετέλεσται’, πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, μας γνωστοποίησε ότι εκτέλεσε το έργο που Του ανάθεσε ο Πατέρας, το οποίο  ήταν η σωτηρία των ανθρώπων, με τη νίκη Του ενάντια στην αμαρτία και στο αποτέλεσμά της  που είναι ο θάνατος. Γι’ αυτό  ο Κύριος είναι ο μόνος σωτήρας, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘Και δεν υπάρχει δι' ουδενός άλλου η σωτηρία• διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν’ (Πράξεις, δ΄:12).

Κάθε άνθρωπο που μετανοεί για τις αμαρτίες του και επικαλείται τον Ιησού Χριστό στη ζωή του, ο Πατέρας Θεός τον ‘γεννάει άνωθεν’ και τον κάνει παιδί Του. Από τη στιγμή αυτής της πνευματικής αναγέννησης αρχίζει ο αγώνας του χριστιανού να διατηρήσει την πίστη και να μορφωθεί ο χαρακτήρας του Χριστού μέσα στον εσωτερικό του άνθρωπο. Οι επαγγελίες που δίνει ο Κύριος αφορούν αυτούς που θα τερματίσουν νικηφόρα αυτόν τον καλό αγώνα, έτσι ώστε να ισχύει και γι’ αυτούς αυτό που ο απόστολος Παύλος, προς το τέλος της επίγειας ζωής του είπε, ‘Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα• του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού’ (Β΄ Τιμόθεον, δ΄:7,8).

Συνεπώς η νίκη για τον αναγεννημένο χριστιανό έχει να κάνει  με την γνήσια πίστη στον Κύριο, καθώς η πίστη είναι αυτή που νικάει το κοσμικό φρόνημα (Α΄ Ιωάννου,β΄:15-17, ε΄: 4). Δηλαδή εκεί που ο χριστιανός πριν αναγεννηθεί, ήταν κυριευμένος από το φρόνημα της σάρκας και έπραττε την αμαρτία, μετά την αναγέννησή του τρέφεται με τον γραμμένο λόγο του Θεού και διαβάζοντας μαθαίνει τι είναι αμαρτία και τι δεν είναι και δια του Ιησού Χριστού ελευθερώνεται και σταματά να είναι δούλος του κοσμικού  φρονήματος. Η πίστη στον Ιησού Χριστό φέρνει την νίκη, μιας και ο Κύριος βλέποντας αυτή τη πίστη, είναι Αυτός που  ενεργεί  και  φέρνει το νικηφόρο αποτέλεσμα.

Ακόμη μέσα στον γραμμένο λόγο διαβάζουμε ότι δεν θα στεφανωθεί κάποιος εάν δεν αγωνιστεί νόμιμα (Β΄ Τιμόθεον, β΄:5). Αυτό σημαίνει ότι όπως π.χ. σε αθλητικούς αγώνες διαφόρων αποστάσεων υπάρχουν τα οροθέσια της διαδρομής που πρέπει να ακολουθήσει ο αθλητής, έτσι και ο αναγεννημένος χριστιανός για να νικήσει, θα πρέπει να τερματίσει ‘τρέχοντας’ την πνευματική διαδρομή, της οποίας τα οροθέσια ορίζει ο γραμμένος λόγος του Θεού.

Ο Κύριος θέλει να αποκτήσουμε τη νοοτροπία του νικητή, γι’ αυτό μας γνωστοποιεί μεν το δύσκολο του αγώνα μας, αλλά μας ενθαρρύνει λέγοντας, ‘Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν• αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον’  (Ιωάννης, ις΄:33). Οπότε όταν παρουσιάζεται μπροστά μας μία δοκιμασία, να ζητάμε  την οδηγία και τη  βοήθεια του Κυρίου και να πιστεύουμε ότι Αυτός θα μπει μπροστά και θα κάνει έκβαση. Μόνο με τις ενέργειες του Τριαδικού Θεού θα έρχονται οι νίκες στην ζωή μας, ώστε να αυξάνεται η πίστη σ’ Αυτόν και να Τον δοξάζουμε. Ακόμη αν μια δοκιμασία είναι μεγάλη και  κυριευόμαστε από φόβο, λόγω της αδυναμίας μας να εμπιστευθούμε το Θεό, τότε να θυμόμαστε την γραμμένη διαβεβαίωση, ‘Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος• πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε’  (Α΄ Κορινθίους, ι΄:13).

Ο κανόνας για να πάρουμε γενικά τη νίκη, αλλά και ειδικότερα για να έχουμε  θετικό αποτέλεσμα σε ένα ζήτημά μας,  είναι να υπακούμε στον λόγο του Κυρίου. Για παράδειγμα  όταν ο Κύριος αφού χρησιμοποίησε το πλοίο του Πέτρου για να κηρύξει, του είπε ‘Επανάγαγε το πλοίον εις τα βαθέα και ρίψατε τα δίκτυα υμών διά να οψαρεύσητε’, ο απόστολος Πέτρος του απάντησε, ‘Διδάσκαλε, δι' όλης της νυκτός κοπιάσαντες δεν επιάσαμεν ουδέν• αλλ' όμως επί τω λόγω σου θέλω ρίψει το δίκτυον’,το δε αποτέλεσμα της υπακοής του ήταν, ‘Και αφού έκαμον τούτο, συνέκλεισαν πλήθος πολύ ιχθύων και διεσχίζετο το δίκτυον αυτών’(Λουκάς, ε΄:1-11). Επίσης άλλο σχετικό παράδειγμα που και ο ίδιος ο Κύριος αναφέρει, είναι αυτό του Νεεμάν του Σύριου. Ο Νεεμάν ήταν στρατηγός του βασιλιά της Συρίας, που τον ταλαιπωρούσε η σοβαρή ασθένεια της λέπρας. Όταν πληροφορήθηκε από μία δούλη του Εβραία, ότι ο προφήτης του Κυρίου, Ελισσαιέ, που ζούσε στο Ισραήλ, μπορούσε να τον θεραπεύσει, πήρε άμαξα με ίππους και μαζί με δούλους του και δώρα, τελικά έφθασε μπροστά στην πόρτα του σπιτιού του Ελισσαιέ. Τότε ο Ελισσαιέ έστειλε έναν μηνυτή που του είπε να πάει στον Ιορδάνη ποταμό και να λουστεί εφτά φορές. Ο Νεεμάν θύμωσε γιατί περίμενε ότι με άλλον τρόπο θα θεραπευόταν και ξεκίνησε να φύγει. Όμως του μίλησαν οι δούλοι του και τον έπεισαν λέγοντάς του ότι εάν του ζητούσε ο προφήτης κάτι δύσκολο θα το έκανε, πόσο μάλλον αυτό το απλό που του ζήτησε, να λουστεί και να καθαριστεί. Τότε ο Νεεμάν κατέβηκε από την άμαξά του, βυθίστηκε εφτά φορές στον Ιορδάνη και θεραπεύτηκε από την λέπρα του (Β΄ Βασιλέων, ε΄:1-18).

Σαν συμπέρασμα λέμε ότι όταν ο Κύριος δεν ενεργεί με τον τρόπο που εμείς νομίζουμε, τότε ας ζητήσουμε την οδηγία Του προσευχόμενοι και στρέφοντας το βλέμμα μας στον γραμμένο λόγο Tου, γιατί όταν ενεργούμε σύμφωνα με το θέλημά Του θα έρθει το αποτέλεσμα, επειδή ο Θεός δεν αναιρεί αυτό που λέει. Επίσης όπως η συμβουλή των δούλων του Νεεμάν, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για το θετικό αποτέλεσμα, έτσι και οι προσευχές των συναγωνιστών αδελφών μας, μας βοηθούν στις δοκιμασίες μας, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘Εξομολογείσθε εις αλλήλους τα πταίσματά σας και εύχεσθε υπέρ αλλήλων, διά να ιατρευθήτε• πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη’ (Ιακώβου, ε΄:16).

Συνοψίζοντας λέμε  ότι έχουμε πλήθος γραφικών και μη παραδειγμάτων, ανθρώπων που με τη βοήθεια του Κυρίου τερμάτισαν νικητές τον καλό αγώνα και ζουν σήμερα μαζί Του. Γι’ αυτό όταν έρχονται δοκιμασίες να μη γογγύζουμε αλλά να πιστεύουμε ότι ο Κύριος θα κάνει έκβαση στην δοκιμασία και ότι θα μας βοηθήσει να τερματίσουμε νικητές και να κληρονομήσουμε αυτά που έχει προετοιμάσει για εμάς. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ. (Αποκάλυψις Ιωάννου α' 08)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1023
mod_vvisit_counterΕχτές2943
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα19243
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα24073
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα10322
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα103583
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3779669

We have: 22 guests, 3 bots online
Η IP: 3.237.15.145
 , 
Σήμερα : Οκτ 04, 2024