«Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας∙ διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας» (Λουκάς, κα΄:28).
Ο Κύριος Ιησούς είχε μεταξύ των άλλων πει στους μαθητές του, ‘Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα• ει δε μη, ήθελον σας ειπεί• υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον• και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.' (Ιωάννης, ιδ΄:2,3). Σε αυτά όπως και σε άλλα προφητικά λόγια του Κυρίου στηρίζεται η προσδοκία της Εκκλησίας του Θεού, δηλαδή να περιμένει τον Κύριο Ιησού Χριστό, να έρθει από τον ουρανό για να παραλάβει τους πιστούς που Tον περιμένουν και να μεταμορφώσει τα θνητά σώματά τους, σε αθάνατα ουράνια, ώστε να ζούνε αιώνια μαζί Του. Αυτό το γεγονός που θα συνοδεύεται και με την ανάσταση των μέχρι τότε αποθανόντων εν Χριστώ πιστών, ονομάζεται μεταξύ των αναγεννημένων χριστιανών, αρπαγή της Εκκλησίας.
O απόστολος Παύλος δια Πνεύματος Αγίου, γράφει πιο αναλυτικά σχετικά με αυτό το γεγονός : «Διότι τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας∙ επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον∙ έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα∙ και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους» (Α΄ Θεσσαλονικείς, δ΄:15-18).
«Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σάρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς∙ πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού εν τη εσχάτη σάλπιγγι∙ διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος “Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη”» (Α΄ Κορινθίους,ιε΄:50-54).
Από τα προαναφερθέντα εδάφια συμπεραίνουμε ότι η τελική φάση της αρπαγής περιλαμβάνει πρώτα την ανάσταση των αποθανόντων εν Χριστώ πιστών με νέα άφθαρτα σώματα, στη συνέχεια την μεταμόρφωση των φθαρτών σωμάτων των πιστών που περιμένουν τον Κύριο σαν τις φρόνιμες παρθένες της παραβολής, σε άφθαρτα ουράνια και την αρπαγή όλων σε απάντηση του Κυρίου στον αέρα, ώστε όλοι μαζί να ζουν πάντοτε με τον Κύριο.
Για τα σημεία πριν την αρπαγή μας αναφέρει ο ίδιος ο Κύριος, περιγράφοντας τον τρόπο ζωής των περισσότερων ανθρώπων κατά την περίοδο που θα λάβει χώρα η αρπαγή, ίδιο με αυτόν των ημερών του Νώε. Τότε οι άνθρωποι έτρωγαν, έπιναν, πάντρευαν, παντρευόταν και γενικά ενδιαφερόταν μόνο για την ευχαρίστηση της σάρκας τους, μέχρι που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό, ήρθε ο κατακλυσμός και απώλεσε όλους τους εκτός κιβωτού ανθρώπους. Όμοια κατάσταση επικρατούσε και κατά τις ημέρες του Λώτ. Τότε οι άνθρωποι της περιοχής των Σοδόμων και Γομόρρων όπου ζούσε ο Λωτ, ζούσαν χωρίς ηθικούς φραγμούς. Μέχρι που ο Θεός αφού έσωσε τον Λώτ και τις κόρες του, έβρεξε πυρ και θείο από τον ουρανό και τους απώλεσε όλους. Έτσι θα ζουν και οι άνθρωποι την περίοδο που πρόκειται να αποκαλυφθεί ο Υιός του ανθρώπου. Ο Κύριος μας προειδοποιεί λέγοντας, ότι εκείνη την ημέρα όποιος είναι πάνω στην ταράτσα και έχει τα σκεύη του μέσα στο σπίτι, να μην κατέβει να τα πάρει και όποιος είναι στο χωράφι να μην επιστρέψει πίσω. Ακόμη μας προτρέπει να θυμόμαστε την γυναίκα του Λώτ, η οποία ενώ απομακρυνόταν από τις πόλεις που καταστρεφόταν, μαζί τον άνδρα της και τις δύο κόρες τους, δεν υπάκουσε στο λόγο του Κυρίου, γύρισε να δει πίσω και έγινε στήλη άλατος. Συνεχίζοντας ο Κύριος λέει ότι εκείνη την νύχτα θα είναι δύο σε ένα κρεβάτι, ο ένας παραλαμβάνεται και ο άλλος αφήνεται, δύο γυναίκες θα αλέθουν μαζί, η μια παραλαμβάνεται και η άλλη αφήνεται, δύο θα βρίσκονται στο χωράφι, ο ένας παραλαμβάνεται και ο άλλος αφήνεται και στην ερώτηση που του έκαναν, ‘Πού Κύριε;’. απάντησε ο Κύριος: ‘Όπου είναι το σώμα εκεί θα μαζευτούν οι αετοί’ (Λουκάς, ιζ΄:26-37).
Συμπεραίνοντας λέμε ότι στις ημέρες του Νώε οι άνθρωποι έπρατταν μόνο το κακό και επειδή υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν οι εναπομείναντες δίκαιοι, ο Θεός είπε στο Νώε να κατασκευάσει κιβωτό για να τους προφυλάξει από τη μελλοντική κρίση που θα ερχόταν με τον κατακλυσμό. Επίσης στις ημέρες που ζούσε ο Λώτ στα Σόδομα, οι άνθρωποι των Σοδόμων είχαν φτάσει σε πλήρη διαφθορά, μέχρι που ζήτησαν να βιάσουν τους αγγέλους που είχαν έρθει στο σπίτι του Λώτ, για να του πούνε να βγει μαζί με τους δικούς του ανθρώπους από τα Σόδομα, επειδή ο Θεός θα τα κατάστρεφε. Το κοινό χαρακτηριστικό των ημερών των δυο προαναφερθέντων Νώε και Λώτ, ήταν ότι η αμαρτία είχε φτάσει στο πλήρες και οι άνθρωποι δεν ενδιαφερόταν για το θέλημα του Θεού ώστε να μετανοήσουν και για να μην φθαρούν οι δικοί Tου πιστοί ο Κύριος επενέβη επιφέροντας μεν καταστροφική κρίση στους αμετανόητους ανθρώπους, διαφυλάττοντας δε τους δικούς Του.
Όμοια και σήμερα οι κυβερνήσεις των περισσότερων κρατών αλλάζουν προς το χειρότερο, επιβάλλοντας νόμους που καθιστούν την αμαρτία νόμιμη και αποδεκτή στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ενός τέτοιου νόμου είναι αυτός που αφορά το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ δύο ανδρών ή δύο γυναικών. Τέτοιοι νόμοι έχουν σαν αποτέλεσμα να εξαπλώνεται η διαφθορά και να απομακρύνονται οι άνθρωποι από το θέλημα του Θεού και να ζουν σύμφωνα με τις σαρκικές επιθυμίες τους. Ο κίνδυνος που υπάρχει για τα παιδιά του Θεού είναι βλέποντας την αμαρτία να αυξάνει, να μη αγρυπνούν και ενεργούν όπως πρέπει, αλλά να ενεργούν όπως οι μωρές παρθένες της παραβολής. Επειδή η έλλειψη εφεδρικού λαδιού, που ήταν η αιτία που δεν εισήλθαν στους γάμους οι μωρές παρθένες, κατά τη γνώμη μας οφειλόταν στην επιπόλαιη εκτίμηση εκ μέρους τους ότι ο χρόνος άφιξης του Νυμφίου θα ήταν σύντομος , υπενθυμίζουμε τα λόγια του Κυρίου στους μαθητές Του: «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ, ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ. Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε• διότι δεν εξεύρετε πότε είναι ο καιρός.» (Μάρκος.ιγ΄:32,33), « Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι• διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.» (Λουκάς, ιβ΄:40).
«Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία, αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης»(Πράξεις,α΄:8,9).
Συνοψίζοντας λέμε ότι όσοι είμαστε μέλη της νύφης Εκκλησίας και θέλουμε να λάβουμε μέρος στον γάμο του Νυμφίου μας Χριστού, παρατηρώντας τα γεγονότα των ημερών μας που είναι προφητευμένα στον γραπτό λόγο του θεού, να πάρουμε πιο σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του Κυρίου. Επειδή αυτά τα γεγονότα αποτελούν σημεία πριν την Αρπαγή, είναι ωφέλιμο για την ψυχή μας να επαγρυπνούμε πνευματικά, ώστε να είμαστε έτοιμοι όταν ο Κύριος έρθει να μας παραλάβει, είτε με προσωπική πρόσκληση, είτε με την αρπαγή. Η εκκλησία από τη δημιουργία της εδώ και 2000 χρόνια περίπου, ξέρει ότι ‘Ο Κύριος είναι πλησίον’ και μαζί με το Άγιο Πνεύμα λένε στον Κύριο, ‘Ελθέ’(Αποκ.,κβ΄:17).Δεν μας ανήκει να γνωρίζουμε ‘τους χρόνους ή τους καιρούς’ της έλευσης του Κυρίου. Αυτό που μας ανήκει είναι το ‘γίνεσθε έτοιμοι’. Αμήν!
| 
| 
