Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

.

«Ο δε Θεός της υπομονής και της παρηγορίας είθε να σας δώση να φρονήτε το αυτό εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν, διά να δοξάζητε ομοθυμαδόν εν ενί στόματι τον Θεόν και Πατέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.» (Ρωμαίους,ιε΄:5,6).

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, λίγο πριν αναληφθεί, στον ουρανό,  είχε παραγγείλει στους μαθητές Του, να μείνουν στην Ιερουσαλήμ μέχρι να ντυθούν δύναμη εξ ύψους (Λουκάς,κδ΄:49). Οι μαθητές υπάκουσαν, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ και ανέβηκαν σε ένα υπερώο, όπου ‘ήσαν προσκαρτερούντες ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει συν γυναιξί και Μαρία τη μητρί του Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού’(Πράξεις, α΄:14). Έτσι μετά από 10 ημέρες, την ημέρα της Εβραϊκής εορτής της Πεντηκοστής, ενώ εκείνοι παρέμειναν στην υπακοή του λόγου του Κυρίου, εκπληρώθηκε η υπόσχεση που τους είχε δώσει και έλαβαν την δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Αυτή η θαυμαστή ενέργεια του Θεού, έγινε αντιληπτή από το πλήθος του λαού που ήταν μαζεμένο από πολλά έθνη στην Ιερουσαλήμ για την εορτή, διότι εκδηλώθηκε αρχικά σαν ήχος ισχυρού ανέμου και στη συνέχεια με τις ξένες γλώσσες, μέσω των οποίων λαλούσαν με δύναμη  οι βαπτιζόμενοι, τα μεγαλεία του Θεού. Στη συνέχεια μίλησε ο απόστολος Πέτρος στους παρευρισκόμενους που άκουγαν τις ξένες γλώσσες που έδινε το Άγιο Πνεύμα και τους είπε ότι αυτό το γεγονός αποτελεί εκπλήρωση της επαγγελίας του Πατέρα Θεού, που αφορά την έκχυση του Αγίου Πνεύματος ‘επί πάσαν σάρκα’, την οποίαν προφήτεψε ο προφήτης Ιωήλ(Ιωήλ,β΄:28-29). Ακόμη τους εξήγησε ότι αυτή η επαγγελία έφθασε από τον Πατέρα Θεό στους ανθρώπους, μέσω του αναστημένου Ιησού Χριστού, ο οποίος στην επίγεια διακονία Του, αποδείχθηκε από τα θαύματα που έκανε ο Θεός μέσω Αυτού, ότι ήταν ο απεσταλμένος Υιός Του και Τον οποίο, ο Θεός επέτρεψε συμφώνα με   το σωτηριακό σχέδιό Του, αυτοί με χέρια άνομα να Τον θανατώσουν. Όμως όπως προφήτεψε και ο βασιλιάς Δαβίδ, ο Πατέρας Θεός Τον ανέστησε και Τον έθεσε στα δεξιά Του, γιατί ήταν αναμάρτητος και ο θάνατος δεν είχε εξουσία επάνω Του και Τον κατέστησε ‘ και κύριον και χριστόν’. Τότε αυτοί που άκουγαν ήρθε σε κατάνυξη η καρδιά τους και ρώτησαν, ‘Τι πρέπει να κάμωμεν, άνδρες αδελφοί;’, ο δε Πέτρος απάντησε, ‘Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών’.  Εκείνοι με χαρά δέχτηκαν τον λόγο του, βαπτίστηκαν και προστέθηκαν  εκείνη τη ημέρα ως τρεις χιλιάδες ψυχές. Και ενέμεναν  στη  διδαχή των αποστόλων και  στην κοινωνία  μετ’  αλλήλων  και   στη κλάση του άρτου και στις  προσευχές (Πράξεις, β΄:1-42).

Αυτό που διαπιστώνουμε και που αποτελεί  σημαντική λεπτομέρεια για το πώς εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, είναι αφενός η πίστη όλων των μαθητών  στα λόγια του Κυρίου και αφετέρου η συμφωνία τους να μείνουν όλοι ομοθυμαδόν στον ίδιο τόπο. Η λέξη ‘ομοθυμαδόν’ είναι επίρρημα με συνώνυμα τις λέξεις, ‘ομόψυχα’ και ομόφωνα’.  Συνεπώς οι μαθητές χωρίς καμιά διαφωνία, συμφώνησαν και μέχρι ο Κύριος να εκπληρώσει τον λόγο Του, όλοι περίμεναν προσευχόμενοι, στον ίδιο τόπο. Η ευλογία του Θεού έρχεται εκεί που υπάρχει συμφωνία και υπακοή στον λόγο Του. Όταν φρονούμε το ίδιο το οποίο είναι σύμφωνο με τον γραμμένο λόγο του Θεού, ο Πατέρας Θεός βλέπει αυτό το φρόνημα και συμμαρτυρεί με την παρουσία Του και τις ενέργειές Του, στη ζωή των παιδιών Του.

Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε πάντα υπόψη, ότι για να λάβουμε μια επαγγελία του Πατέρα Θεού, πρέπει  όχι απλά να λέμε ότι την πιστεύουμε θεωρητικά, αλλά να αποτελεί κοινό φρόνημα, δηλαδή σκοπό και επιθυμία που θα επιδιώκουμε να εκπληρωθεί στη ζωή μας. Εάν αγαπάμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, πρέπει να γνωρίζουμε και να εκτελούμε τον λόγο Του στη ζωή μας και τότε ο Πατέρας Θεός θα μας αγαπήσει και θα κατοικίσει μαζί με τον Κύριο μέσα μας (Ιωάννης,ιδ΄:23). Άρα είναι στην θέλησή μας να γίνουμε κατοικία του ζωντανού και αληθινού Τριαδικού Θεού και αυτό συμβαίνει όταν η φρόνηση της θελήσεώς μας και κατά συνέπεια ο τρόπος της ζωής μας,  συμφωνούν με τον γραμμένο λόγο του Θεού, ενώ εάν δεν έχουμε  το ίδιο φρόνημα με αυτό του Χριστού ή εάν έχουμε διαφωνίες και τσακωμούς μεταξύ μας, η παρουσία του Θεού απομακρύνεται.

Στον λόγο του Θεού είναι γραμμένη η υπόσχεση του Κυρίου: ‘Πάλιν σας λέγω ότι εάν δύο από σας συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος, περί του οποίου ήθελον κάμει αίτησιν, θέλει γείνει εις αυτούς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Διότι όπου είναι δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά μου, εκεί είμαι εγώ εν τω μέσω αυτών’(Ματθαίος,ιη΄:19,20). Αυτή η υπόσχεση σε συνδυασμό με την επίσης γραμμένη στον λόγο διευκρίνιση, ‘Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμέν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα, τα οποία εζητήσαμεν παρ' αυτού’ (Α΄Ιωάννου,ε΄:14,15), μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ένα αίτημα κατά το θέλημα του Κυρίου, που υποβάλλεται με συμφωνία και από τους δυο ή τους τρεις, που είναι συνηγμένοι στο όνομά Του, κάνει τον Πατέρα Θεό να απαντήσει στο αίτημα. Βέβαια ο χρόνος απάντησης εξαρτάται από το είδος του αιτήματος και τις ιδιαιτερότητες των αιτούντων. Να έχουμε υπόψη ότι με την πάροδο του χρόνου δοκιμάζεται η γνησιότητα της πίστης, η ενότητα και η υπομονή μας. Γι’ αυτό ο λόγος του Θεού μας προτρέπει: ‘Επιθυμούμεν δε να δεικνύη έκαστος υμών την αυτήν σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος μέχρι τέλους, διά να μη γείνητε νωθροί, αλλά μιμηταί των διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούντων τας επαγγελίας’ (Εβραίους, ς΄:11,12). Έτσι η ομοφροσύνη με τον Κύριο και οι ενέργειες των παιδιών του Θεού ομοθυμαδόν, αποδεικνύουν  ενότητα στην οποία ευαρεστείται ο Θεός, η οποία όμως δοκιμάζεται με τον χρόνο. Τα παιδιά του Θεού δεν πρέπει να ξεχνάνε ότι βρίσκονται σε διαρκή μάχη, με τον εχθρό της ψυχής διάβολο και τα όργανά του. Η πνευματική πανοπλία για να νικήσουνε περιλαμβάνει την αλήθεια, την δικαιοσύνη, το ευαγγέλιο της ειρήνης, την πίστη, την σωτηρία, τον λόγο του Θεού και την αδιάλειπτη προσευχή δια του Αγίου Πνεύματος (Εφεσίους, ς΄: 13-18). Όταν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι των Ισραηλιτών απείλησαν τους αποστόλους Πέτρο και ο Ιωάννη να μη μιλάν για τον Χριστό, αυτοί τους απάντησαν ότι δεν μπορούν να μη μιλάν γι’ αυτά που είδαν και άκουσαν και στη συνέχεια πήγαν στα εν Χριστώ αδέλφια και όλοι ομοθυμαδόν δεήθηκαν στον Θεό και ζήτησαν να μιλάν τον λόγο Του με παρρησία και  να κάνει θεραπείες, σημεία και τεράστια. Μετά την δέησή τους σείστηκε ο τόπος, πληρώθηκαν όλοι με Άγιο Πνεύμα και μιλούσαν τον λόγο του Θεού με παρρησία (Πράξεις,δ΄:23-31). Σαν συμπέρασμα λέμε ότι οι απόστολοι απάντησαν στις απειλές του εχθρού λέγοντας την αλήθεια, αλλά στη συνέχεια  προσευχήθηκαν ομοθυμαδόν με τα εν Χριστώ αδέλφια και ο Πατέρας Θεός απάντησε πληρώνοντας τους με Άγιο Πνεύμα, ώστε να μιλούν με παρρησία.

Συνοψίζοντας λέμε ότι το θέλημα του Θεού είναι όλα τα παιδιά Του, να επιδιώκουν ‘να φρονώσι το αυτό εν Κυρίω’(Φιλιπ.,δ΄:2), ώστε να ενεργούν σωστά και ομοθυμαδόν να προσεύχονται και να Τον δοξάζουν. Τότε Αυτός σαν καλός Πατέρας θα μας δίνει δύναμη Πνεύματος Αγίου, να πράττουμε το θέλημα Του και θα απαντάει στον χρόνο που έχει επιλέξει στα αιτήματά μας. Μέχρι  να λάβουμε τις επαγγελίες πρέπει να μένουμε στην υπακοή κάνοντας υπομονή. Ο εχθρός της ψυχής και τα όργανά του θα μας βάλλου εμπόδια, όμως ο Θεός δεν μπορεί να εμποδιστεί από κανέναν, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλιάς των βασιλέων. Το χέρι του Θεού μπορεί να κάνει και σήμερα θαύματα, αλλά επιδιώκει από εμάς να  δεχθούμε την παιδεία Του, ώστε να μπορέσει να μας εμπιστευθεί τον αληθινό πλούτο. Ομοθυμαδόν λοιπόν να κάνουμε αυτό που μας λέει στον γραμμένο λόγο Του, και να ξέρουμε ότι εάν δεν αποκάμουμε θα θερίσουμε τις  ευλογίες Του στον δέοντα καιρό (Γαλάτες, ς΄:9). Αμήν!

 

 

«Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς∙ μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί» (Εφεσ., ε΄:15-16).

Το νέο έτος ήρθε και όλοι οι άνθρωποι ανταλλάσσουν ευχές με τα  αγαπημένα και τα γνωστά τους πρόσωπα. Επιπλέον τον νέο χρόνο κάποιοι τον υποδέχονται σε πλατείες, όπου συνήθως ρίχνονται φωτοβολίδες και βεγγαλικά, άλλοι στα κέντρα διασκέδασης, άλλοι παίζοντας τυχερά παιχνίδια, άλλοι στα σπίτια τους παρακολουθώντας σχετικά τηλεοπτικά προγράμματα, αλλά και άλλοι στα κρεβάτια του πόνου στα σπίτια τους ή στα νοσοκομεία, άλλοι σε ιδρύματα όπως γηροκομεία και ορφανοτροφεία και κάποιοι άλλοι, δυστυχώς λίγοι, σε εκκλησίες προσευχόμενοι.

Αυτοί  οι λίγοι είναι κατά κανόνα αναγεννημένοι χριστιανοί που θέλουν  να υποδέχονται το νέο έτος προσευχόμενοι, γιατί θέλουν το νέο έτος να το αρχίσουν και να το τελειώσουν έχοντας συνεχώς κοινωνία με τον Πατέρα Θεό, με τον Κύριο Ιησού Χριστό και με το Άγιο Πνεύμα. Βέβαια για να επιτυγχάνεται αυτός ο στόχος, κάθε αναγεννημένος χριστιανός που θέλει να κάνει το θέλημα του Θεού, θα πρέπει στην καθημερινή του επικοινωνία με τον Τριαδικό Θεό μέσω της προσευχής, να έχει μόνιμο αίτημα, τα λόγια του και τα έργα του να τα  χαρακτηρίζει η σοφία που δίνει ο Θεός, γεγονός που θα τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους, όχι για την δική του ικανότητα, αλλά γιατί αυτός ο τρόπος της ζωής του, θα αποτελεί φως που θα φανερώνει τον Ιησού Χριστό στους συνανθρώπους του.

Αυτή η σοφία που δίνει ο Θεός, ή αλλιώς η ‘άνωθεν σοφία’, έχει κάποια χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Ο λόγος του Θεού μας αναφέρει τα γνωρίσματα, τόσο της ‘άνωθεν σοφίας’, όσο και της επίγειας. Αναφέρουμε τα σχετικά εδάφια: «Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας. Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας. Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης. Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα. Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος. Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών» (Ιακώβου,γ΄:13-18).

Ο λόγος του Θεού αναφέρει σαν το  πρώτο γνώρισμα της ‘άνωθεν σοφίας’, ότι είναι καθαρά. Δηλαδή η ζωή του ανθρώπου που ο Θεός του δίνει σοφία, είναι καθαρή, γεγονός που σημαίνει ότι τα έργα του  τα χαρακτηρίζει η δικαιοσύνη και τα λόγια του η αλήθεια. Έπειτα η ‘άνωθεν σοφία’ είναι ειρηνική, δηλαδή  ο άνθρωπος που την κατέχει είναι ο ίδιος ειρηνικός, αλλά και ειρηνοποιός, όταν καλείται να βοηθήσει, συγγενείς, φίλους και γνωστούς, που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις. Ακόμη είναι επιεικής, δηλαδή αυτός που έχει την ‘άνωθεν σοφία’ έχει επιείκεια, που σημαίνει ότι δεν κρίνει αυστηρά, αλλά σύμφωνα με το πνεύμα και όχι με το γράμμα του νόμου. Επίσης είναι ευπειθής, δηλαδή ο άνθρωπος με την ‘άνωθεν σοφία’, πείθεται και αποδέχεται με όλη του την καρδιά, κάθε τι που είναι αληθινό, δηλαδή σύμφωνο με το θέλημα του Θεού. Επιπλέον είναι πλήρης ελέους και καλών καρπών, δηλαδή περιέχει έλεος, συγχώρεση και βοήθεια, σε οποιοδήποτε πλησίον μας πέφτει σε παραπτώματα και μετανοεί,  με κατά κανόνα αποτέλεσμα, τον καλό καρπό της πνευματικής ανόρθωσής του. Είναι αμερόληπτος, δηλαδή δεν έχει προσωποληψία ώστε  να προτιμά επιλεκτικά έναν άνθρωπο σε βάρος άλλου, όπως π.χ. τον πλούσιο σε βάρος του φτωχού, τον μορφωμένο σε βάρος του αμόρφωτου. Ανυπόκριτη, δηλαδή είναι ειλικρινής και δεν παρουσιάζει δύο γνώμες αντίθετες μεταξύ τους, όταν αναφέρεται στο ίδιο ζήτημα, ανάλογα με την περίπτωση.

Όλα τα παραπάνω γνωρίσματα της ‘άνωθεν σοφίας’, τα είχε στον μέγιστο βαθμό, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, σαν υιός Θεού και υιός ανθρώπου. Γραφικό παράδειγμα ανθρώπου, γνωστό σε πολλούς, που ο Θεός του έδωσε σοφία, είναι αυτό του βασιλιά Σολομώντα. Αναφέρουμε σχετικά ότι όταν ο Σολομώντας, ενώ ήταν πολύ νέος, έγινε βασιλιάς των Ισραηλιτών, του παρουσιάστηκε ο Θεός σε ενύπνιο και του είπε, ‘Ζήτησον τι να σοι δώσω’, ο Σολομώντας μεταξύ των άλλων απάντησε, ‘… δος λοιπόν εις τον δούλον σου καρδίαν νοήμονα εις το να κρίνη τον λαόν σου, διά να διακρίνω μεταξύ καλού και κακού•’. Αυτό το αίτημα του Σολομώντα άρεσε στον Κύριο, γι’ αυτό μεταξύ των άλλων του είπε, ‘Επειδή εζήτησας το πράγμα τούτο, και δεν εζήτησας εις σεαυτόν πολυζωΐαν, και δεν εζήτησας εις σεαυτόν πλούτη, και δεν εζήτησας την ζωήν των εχθρών σου, αλλ' εζήτησας εις σεαυτόν σύνεσιν διά να εννοής κρίσιν, ιδού, έκαμα κατά τους λόγους σου• ιδού, έδωκα εις σε καρδίαν σοφήν και συνετήν, ώστε δεν εστάθη πρότερόν σου όμοιός σου, ουδέ μετά σε θέλει αναστηθή όμοιός σου•…’. Η σοφία που έδωσε ο Θεός στον Σολομώντα, έγινε φανερή αμέσως στον λαό, όταν αφού είδε αυτό το ενύπνιο, ήρθαν προς αυτόν δύο γυναίκες πόρνες που ενώ συγκατοικούσαν οι δύο τους, γέννησαν με διαφορά τριών ημερών από ένα παιδάκι. Αυτή που γέννησε δεύτερη, την ώρα του ύπνου έπεσε κατά λάθος πάνω στο παιδί της και αφού είδε ότι πέθανε το αντάλλαξε με το υγιές παιδί της άλλης. Η αληθινή μητέρα είπε αυτά τα γεγονότα στον βασιλιά ενώ η άλλη ισχυριζόταν το αντίθετο και έτσι διεκδικούσαν και οι δύο το ζωντανό παιδάκι. Τότε ο Σολομώντας ζήτησε μαχαίρι και διέταξε να  κόψουν στην μέση το παιδάκι και να δώσουν το μισό στη μία και το άλλο μισό στην άλλη. Όταν άκουσαν αυτά τα λόγια οι δύο γυναίκες, η μεν αληθινή μητέρα που σπλαχνίστηκε το παιδί της, είπε στον βασιλιά να το δώσει στην άλλη, η δε άλλη ψυχρά είπε να το κόψουν στην μέση. Τότε ο βασιλιάς διέκρινε την αληθινή μητέρα από την καρδιά της που νοιαζόταν για τη ζωή του παιδιού της, έστω και αν δεν θα το είχε η ίδια, και διέταξε να της δώσουν το παιδί της (Α΄ Βασιλέων,γ΄:5-28).

Αυτό που συμπεραίνουμε είναι ότι ο Θεός ευαρεστείται όταν τα παιδιά Του, έχουν σε πρώτη θέση και εκζητούν τα πνευματικά Του δώρα, όπως την σοφία, την δικαιοσύνη και τον καρπό του Αγίου Πνεύματος. Βέβαια αυτό πρέπει να συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια της χριστιανικής τους ζωής και όχι μόνο στην αρχή, έτσι ώστε να μη πάθουν αυτό που έπαθε ο Σολομώντας, ο οποίος δεν πρόσεξε όσο έπρεπε, αγάπησε και πήρε γυναίκες από τα έθνη με τα οποία ο Θεός είχε απαγορεύσει να έχουν επικοινωνία, με αποτέλεσμα όταν γέρασε, αυτές οι γυναίκες να τον παρασύρουν να λατρεύει και τους δικούς τους θεούς.

Γι’ αυτό κάθε αναγεννημένος χριστιανός, πρέπει  να θεωρεί τον εαυτό του ότι είναι πάντα ελλιπής σοφίας, ώστε πάντα να την επιζητεί, εφαρμόζοντας το γραμμένο, ‘ Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν. Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς• διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον’ (Ιακώβου,α΄:5-6). Άλλωστε επειδή ‘Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου’ (Παροιμίαι,α΄:7,θ΄:10), αυτός που δέχεται ότι είναι ελλιπής στον φόβο του Κυρίου, ακόμη περισσότερο  πρέπει να δέχεται ότι είναι ελλιπής σοφίας.

Επιπλέον είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι επειδή η σοφία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του Αγίου Πνεύματος (Ησαΐας, ια΄:2), είναι απαραίτητο κάθε παιδί του Θεού να πληρώνεται διαρκώς με το Άγιο Πνεύμα, να μελετά  τον λόγο του Θεού με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος, αλλά  και να τον διδάσκεται από τους διδασκάλους που ο Τριαδικός Θεός έχει θέσει, έτσι ώστε να αυξάνεται στην ‘άνωθεν σοφία’  και να ενεργεί και να μιλά σύμφωνα με αυτή.

Τέλος αναφέρουμε ότι η ‘άνωθεν σοφία’, δεν αφορά μόνο πνευματικά θέματα  αλλά και υλικά. Για παράδειγμα, όταν κατασκευαζόταν η σκηνή του μαρτυρίου, ο λόγος του Θεού αναφέρει, ‘Και έκαμεν ο Βεσελεήλ και ο Ελιάβ και πας σοφός την καρδίαν, εις τον οποίον ο Κύριος έδωκε σοφίαν και σύνεσιν διά να εξεύρη να εργάζηται παν το έργον της υπηρεσίας του αγιαστηρίου, κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Κύριος’ (Έξοδος,λς΄:1).

Συνοψίζοντας λέμε ο Πατέρας Θεός  είναι πάνσοφος και δίνει  σοφία στα παιδιά Του και περισσότερο σ’ αυτά που εφαρμόζουν το γραμμένο, ‘Η σοφία είναι το πρώτιστον• απόκτησον σοφίαν• και υπέρ πάσαν απόκτησίν σου απόκτησον σύνεσιν’ (Παροιμ.,δ΄:7). Από τον γραμμένο λόγο Του,  διδασκόμαστε πώς να ενεργούμε και να μιλάμε και με την αδιάλειπτη προσευχή δια του Αγίου Πνεύματος, παίρνουμε δύναμη να εκτελούμε το θέλημά Του. Γι’ αυτό το νέος έτος, ας  ζητάμε καθημερινά την ‘άνωθεν σοφία’, ώστε να περπατάμε σύμφωνα με αυτή και να δοξάζεται ο Κύριος στην ζωή μας. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ. (Αποκάλυψις Ιωάννου α' 08)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1375
mod_vvisit_counterΕχτές7653
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα30207
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα36916
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα112687
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα83569
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες4352104

We have: 21 guests online
Η IP: 18.217.164.202
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Φεβ 22, 2025