artos-zois.gr

«Σας λέγω  ότι ούτω θέλει είσθαι χαρά εν τω   ουρανώ δια   ένα  αμαρτωλόν μετανοούντα,    μάλλον παρά δια   εννενηκονταεννέα    δικαίους, οίτινες  δεν έχουσι  χρείαν  μετανοίας»  (Λουκάς,ιε΄:7)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ένας σπλαχνικός Θεός που αγαπάει τον άνθρωπο και επιδιώκει να έχει μια πνευματική σχέση μαζί του. Θέλει να τον φροντίζει και να τον εκπαιδεύει με σκοπό τον αγιασμό του, ώστε να νοήσει ο άνθρωπος την αγάπη Του για αυτόν. Όταν όμως ο άνθρωπος φεύγει από την χάρη Του και πηγαίνει στην αμαρτία, ο Κύριος λυπάται για αυτή την επιλογή του και κάνει έναν μεγάλο αγώνα να τον επαναφέρει πάλι πίσω.

Ο Κύριος μας πληροφορεί σχετικά λέγοντας: «Δεν ήλθον διά να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν» (Λουκάς,ε΄:32). Σε μία από τις παραβολές που είπε, αναφέρει για έναν άνθρωπο που είχε 100 πρόβατα, έχασε το ένα και αφήνει τα 99 μόνα τους και πηγαίνει να ζητήσει αυτό που έχει χαθεί και όταν το βρει προσκαλεί τους φίλους και τους γείτονες του για να χαρούν μαζί του. Για τον ίδιο λόγο, μεγαλύτερη χαρά γίνεται στον ουρανό για ένα αμαρτωλό που μετανοεί παρά για 99 δικαίους, δηλαδή για ανθρώπους που ήδη έχουν μετανοήσει και επιστρέψει στον Κύριο. Επίσης  σε άλλη παραβολή αναφέρει για μια γυναίκα που είχε 10 δραχμές και έχασε τη μια,  οπότε σκουπίζει όλο το σπίτι μέχρι να την βρει και όταν την βρει προσκαλεί τις φίλες και τις γειτόνισσές της, για να δείξει την χαρά της για την χαμένη δραχμή που βρέθηκε. Όμοια χαίρονται και οι άγγελοι του Θεού για κάθε αμαρτωλό που μετανοεί (Λουκάς, ιε΄:3-10).

Ακόμη και στην προ Χριστού περίοδο, που ίσχυε ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης που δόθηκε δια του Μωυσέως στο λαό Ισραήλ, ο Κύριος φανερώνει την αγάπη και το έλεος Του,  λέγοντας μέσω του προφήτη Ιεζεκιήλ: «Εγώ θέλω βοσκήσει τα πρόβατά μου, και εγώ θέλω αναπαύσει αυτά, λέγει Κύριος ο Θεός. Θέλω εκζητήσει το απολωλός, και επαναφέρει το πεπλανημένον, και επιδέσει το συντετριμμένον, και ενισχύσει το ασθενές∙ το παχύ όμως και το ισχυρόν θέλω καταστρέψει∙ εν δικαιοσύνη θέλω βοσκήσει αυτά» Μέσω του ίδιου προφήτη ο Κύριος φανερώνει ότι θα κάνει και έργο αγιασμού  δίνοντας σε κάθε πιστό, μια νέα σπλαχνική καρδιά και πλήρωση Αγίου Πνεύματος, ώστε να μπορεί να εκτελεί το θέλημα Του: «Διότι θέλω σας λάβει εκ μέσου των εθνών, και θέλω σας συνάξει εκ πάντων των τόπων, και σας φέρει εις την γήν υμών. Και θέλω ράνει εφ’ υμών καθαρόν ύδωρ, και θέλετε καθαρισθή∙ από πασών των ακαθαρσιών σας, και από πάντων των ειδώλων σας, θέλω σας καθαρίσει. Και θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν νέαν∙ και πνεύμα νέον θέλω εμβάλει εν υμίν, και, αποσπάσας την λιθίνην καρδίαν από της σαρκός σας, θέλω δώσει εις εσάς καρδίαν σαρκίνην. Και θέλω εμβάλει εν υμίν το Πνεύμα μου, και σας κάμει να περιπατήτε εν τοις διατάγμασί μου, και να φυλάττητε τας κρίσεις μου, και να εκτελήτε αυτάς» (Ιεζεκιήλ,λς΄:24-27,λδ΄:15-16).

Σχετικά με τη ‘νέα καρδιά’, το νέο πνεύμα’ και τη συγχώρεση των αμαρτιών, προφητεύει και ο προφήτης Ιερεμίας λέγοντας: « αλλ' αύτη θέλει είσθαι η διαθήκη, την οποίαν θέλω κάμει προς τον οίκον Ισραήλ• μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει Κύριος, θέλω θέσει τον νόμον μου εις τα ενδόμυχα αυτών και θέλω γράψει αυτόν εν ταις καρδίαις αυτών• και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός μου. Και δεν θέλουσι διδάσκει πλέον έκαστος τον πλησίον αυτού και έκαστος τον αδελφόν αυτού, λέγων, Γνωρίσατε τον Κύριον• διότι πάντες ούτοι θέλουσι με γνωρίζει από μικρού αυτών έως μεγάλου αυτών, λέγει Κύριος• διότι θέλω συγχωρήσει την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον» (Ιερεμίας, λα΄:33,34).

Αυτές οι προφητείες εκπληρώθηκαν με το λυτρωτικό έργο του Κυρίου Ιησού Χριστού. Ο Κύριος  με το αναμάρτητο αίμα που έχυσε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά πλήρωσε για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Γι’ αυτό, επειδή δεν υπήρξε άλλος άνθρωπος αναμάρτητος, μόνο αίμα του Κυρίου, είναι ‘το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών’  (Ματθαίος,κς΄:28).

Έτσι σε κάθε άνθρωπο που θα μετανοήσει για τις αμαρτίες του και θα πιστέψει σ’ Αυτόν, θα κάνει δυνατή αλλαγή μέσα στη ψυχή του, διότι έχει τη δύναμη με το αίμα που έχυσε να καθαρίσει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία και να θέσει το Άγιο  Πνεύμα μέσα του, ώστε να μπορεί ο άνθρωπος να κάνει το θέλημα του Θεού. Αυτή την αλλαγή ο Κύριος την ονομάζει ‘άνωθεν γέννηση’, δηλαδή γέννηση από τον Πατέρα Θεό, γεγονός που σημαίνει ότι μόνο μέσω αυτής της ενέργειας του Θεού, ο πιστός άνθρωπος γίνεται παιδί Θεού. Γι’ αυτό άλλωστε ο Κύριος είπε: ‘εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού’ (Ιωάννης, γ΄:3)

Διδακτική είναι και η παραβολή του ασώτου υιού, ο οποίος ζήτησε από τον πατέρα του το μέρος της περιουσίας που του ανήκε και ο πατέρας μοίρασε την περιουσία του, σ’ αυτόν  και στον μεγαλύτερο αδελφό του. Ο νεότερος γιός πήρε την περιουσία του και έφυγε σε μια μακρινή χώρα όπου την διασκόρπισε ζώντας άσωτη ζωή. Αφού δαπάνησε την περιουσία του, έγινε πείνα σε εκείνη την χώρα και πήγε σε έναν άνθρωπο ο οποίος τον έβαλε να βόσκει τους χοίρους του. Στην πείνα του επιθυμούσε να τρώει από τα ξυλοκέρατα που έτρωγαν οι χοίροι και κανείς δεν έδινε σε αυτόν. Μετά αφού ήρθε στον εαυτό του, σκέφτηκε τους μισθωτούς του πατέρα του οι οποίοι είχαν περίσσεια άρτου ενώ αυτός χανόταν από την πείνα. Τότε αποφάσισε να γυρίσει στον πατέρα του, μετανιωμένος για το λάθος του που έφυγε από αυτόν και σκεφτόταν να του πει ότι αμάρτησε και ότι δεν θεωρεί τον εαυτό του άξιο να ονομάζεται υιός του και ότι ήθελε να τον κάνει τουλάχιστον σαν έναν από τους μισθωτούς του.  Έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής και ενώ ήταν ακόμα μακριά, ο πατέρας του που τον περίμενε, έτρεξε τον αγκάλιασε και τον καταφίλησε. Ο νεότερος γιός του είπε πως αμάρτησε στο Θεό και σ’ αυτόν και δεν θεωρούσε τον εαυτό του άξιο να ονομάζεται γιός του. Όμως ο πατέρας έδωσε εντολή στους δούλους του να φέρουν την πρώτη στολή, να τον ντύσουν και να του φορέσουν δακτυλίδι στο χέρι του και υποδήματα στα πόδια του. Ακόμη ζήτησε να σφάξουν και να φάνε το σιτευτό μοσχάρι και να χαρούν όλοι γιατί ότι ο γιός του ήταν νεκρός και έζησε και χαμένος και βρέθηκε (Λουκάς,ιε΄:11-24).

Στην παραβολή αυτή βλέπουμε ότι η επιθυμία του νεώτερου γιου ήταν να κάνει μια ζωή που δεν μπορούσε να την ζήσει στο σπίτι του πατέρα του. Όμως εκεί στην μακρινή χώρα που πήγε, κατάλαβε αφού έπαθε, την φτώχεια την πνευματική και υλική που του έδωσε αυτή χώρα, δηλαδή οι άνθρωποι που γνώρισε. Το καλό όμως είναι ότι συνήλθε και έκανε μια σύγκριση μεταξύ της κατάστασης που περνούσε στη χώρα εκείνη με αυτή στο σπίτι του πατέρα του. Τότε εννόησε ότι στο σπίτι του πατέρα του, υπάρχει αληθινή χαρά και ευτυχία. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του, ο πατέρας τον σπλαχνίστηκε, τον αγκάλιασε και τον περιέθαλψε. Η αγάπη του Πατέρα Θεού ποτέ δεν παύει να υπάρχει, γιατί σαν καλός πατέρας, πάντοτε περιμένει να επιστρέψει κάθε παιδί Του που έφυγε απ’ Αυτόν  και πήγε στο κόσμο της αμαρτίας. Ο Πατέρας Θεός είναι πάντοτε πρόθυμος να δείξει την αγάπη Του σε όποιον Τον ζητήσει και να του δώσει ‘πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν’, ώστε να ζήσει σύμφωνα με το θέλημά Του σ’ αυτή τη ζωή και να είναι αιώνια μαζί Του (Β΄ Πέτρου, α΄:3).

Πιστεύουμε  ότι  Κύριος στις δύσκολες μέρες που περνάμε, θα προσθέσει στην εκκλησία  Του  πολλές ψυχές που μετανοούν και θέλουν να έχουν τη ζεστασιά της αγάπης Του μέσα στην καρδιά τους. Επίσης εργάζεται τη μετάνοια πολλών ψυχών που έφυγαν από κοντά Του, ώστε να επιστρέψουν και να τους δώσει πάλι ‘την πρώτη στολή’. Ο Θεός δεν θα σταματήσει να μας αγαπά γιατί το θέλημα Του είναι ‘να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας’  (Α΄ Τιμόθεον,β΄:4). Αμήν!