artos-zois.gr

«Όθεν του λοιπού, αδελφοί, σας παρακαλούμεν και σας προτρέπομεν διά του Κυρίου Ιησού, καθώς παρελάβετε παρ' ημών το πως πρέπει να περιπατήτε και να αρέσκητε εις τον Θεόν, ούτω να περισσεύητε εις το μάλλον•  διότι εξεύρετε ποίας παραγγελίας εδώκαμεν εις εσάς διά του Κυρίου Ιησού.  Επειδή τούτο είναι το θέλημα του Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχησθε από της πορνείας,  να εξεύρη έκαστος υμών να κρατή το εαυτού σκεύος εν αγιασμώ και τιμή,  ουχί εις πάθος επιθυμίας καθώς και τα έθνη τα μη γνωρίζοντα τον Θεόν,  να μη υπερβαίνη τις και αδική τον αδελφόν αυτού εις το πράγμα τούτο, διότι ο Θεός είναι εκδικητής διά πάντα ταύτα, καθώς και σας προείπομεν και διά μαρτυριών εβεβαιώσαμεν.  Διότι ο Θεός δεν εκάλεσεν ημάς προς ακαθαρσίαν, αλλά προς αγιασμόν.» (Α΄ Θεσσαλονικείς,  δ:1-7).

«Διά τούτο αναζωσθέντες τας οσφύας της διανοίας σας, εγκρατεύεσθε και έχετε τελείαν ελπίδα εις την χάριν την ερχομένην εις εσάς, όταν αποκαλυφθή ο Ιησούς Χριστός, ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας, τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών, αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή  διότι είναι γεγραμμένον Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος.» (Πέτρου Α΄, α΄:13-16).

Ο αγιασμός του χριστιανού, όπως διαβάζουμε στα προηγούμενα εδάφια, είναι το θέλημα του Κυρίου. Όταν ο άνθρωπος πιστέψει στον Ιησού Χριστό και βαπτισθεί στο νερό, θεωρείται από τον Θεό  ένα σωσμένο παιδί Του (Μάρκος, ις΄:16), μιας και ο ίδιος ο Πατέρας Θεός τον έχει αναγεννήσει και το αίμα του Ιησού Χριστού τον  έχει καθαρίσει από κάθε αμαρτία. Το επόμενο σημαντικό βήμα του αναγεννημένου χριστιανού είναι η βάπτισή του με Άγιο Πνεύμα από τον Ιησού Χριστό, καθώς και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε αναγγείλει, «Αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Ματθαίος, γ΄:11) και όπως είχε υποσχεθεί ο ίδιος ο Κύριος στους αποστόλους: « Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού. Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.» (Ιωάννης, ζ΄:38,39).

Αυτή η επαγγελία εκπληρώθηκε για πρώτη φορά, την ημέρα της Πεντηκοστής οπότε και βαπτίστηκαν με Άγιο Πνεύμα, οι απόστολοι, η μητέρα και τα αδέλφια του Κυρίου και άλλοι, συνολικά 120 πιστοί (Πράξεις, β΄:2-4).

Από κει  και πέρα ο κάθε αναγεννημένος και βαπτισμένος με Άγιο Πνεύμα χριστιανός πρέπει ‘μετά φόβου και τρόμου’ να εργάζεται την σωτηρία του και να αγωνίζεται τον καλό αγώνα της πίστεως μέχρι τέλους. Ο Χριστός μας συστήνει να Του μοιάσουμε και αυτό θα είναι το «ισόβιο» μέλημα κάθε χριστιανού ώστε να μπορέσει όπως ο απόστολος Παύλος να πει, όταν έρθει η ώρα της αναχώρησής του από αυτό τον κόσμο: «Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού.» ( Β' Προς Τιμόθεο δ: 7,8).

Ο πρακτικός αγιασμός, στην καθημερινή ζωή συνοδεύεται με έργα, είτε αυτά είναι ‘εσωτερικά’, δηλαδή  έχουν να κάνουν με την πνευματική αύξηση του ‘εσωτερικού ανθρώπου’ κάθε πιστού, είτε εξωτερικά, δηλαδή αφορούν την προσφορά αυτού στον πλησίον. Τα ‘εσωτερικά έργα’, ξεκινάνε με την προσευχή και την νηστεία, όπου ο  κάθε αναγεννημένος χριστιανός ζητάει από τον Πατέρα Θεό στο όνομα του Ιησού Χριστού, αυτό που αρέσει στο Θεό, όπως η συγχώρεση, η αφαίρεση κοσμικών στοιχείων, να ξεπεράσει τυχόν ελαττώματα που έχει, πνευματική αύξηση κλπ. Στη νηστεία και στην προσευχή, όταν γίνονται σύμφωνα με τις οδηγίες του Κυρίου (Ματθαίος, στ΄5-18), το Άγιο Πνεύμα ενεργεί μέσα στην ψυχή του πιστού και κάνει έργο αγιασμού. Το ίδιο συμβαίνει όταν γίνεται μελέτη του Λόγου του Θεού. Την ενέργεια αυτή του Αγίου Πνεύματος, ο χριστιανός την αντιλαμβάνεται εκ του αποτελέσματος, δηλαδή «βλέπει» μέσα του ότι κάτι έχει αλλάξει και αυτό το παρατηρεί στην καθημερινότητά του. Βλέπει δηλαδή στη ζωή του, τον καρπό του Αγίου Πνεύματος, που ο Λόγος του Κυρίου αναφέρει : «Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια» (Γαλάτες, ε΄:22)  Αυτό μπορούμε να πούμε ότι είναι ‘εσωτερικό έργο’ επειδή γίνεται μέσα στην ψυχή του ανθρώπου. Στη συνέχεια, σκοπός του χριστιανού είναι η διατήρηση και η αύξηση του καρπού του Αγίου Πνεύματος.

Η πραγματοποίηση αυτού του σκοπού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Υπάρχουν τα ‘ζιζάνια’ που εμποδίζουν την πνευματική αύξηση, τα οποία αν ο πιστός δεν απομακρύνει από τη ζωή του, κινδυνεύει να χάσει την σωτηρία του. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μιλάει γι’ αυτά τα ‘ζιζάνια’  στην παραβολή του σπορέα: «…αι μέριμναι του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου και αι επιθυμίαι των άλλων πραγμάτων εισερχόμεναι συμπνίγουσι τον λόγον, και γίνεται άκαρπος.»(Μάρκ. δ :19), γι’ αυτό μας συμβουλεύει:"Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης.Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου."(Λουκάς, κα΄: 34-36)

Στον κάθε πιστό εναπόκειται να εκτιμήσει την σωτηρία που του έδωσε ο Κύριος και να τον αγαπήσει πάνω απ’ όλα. Αν συμβεί αυτό, ο πιστός θα λάβει σοβαρά υπ’ όψη τις εντολές του Κυρίου και θα αγωνιστεί να εξαγοράζει σοφά τον χρόνο του, να ιεραρχήσει τις ανάγκες του,  ζητώντας πρώτα απ’ όλα τη βασιλεία και το θέλημα του Κυρίου στη ζωή του.  Το τελικό αποτέλεσμα αυτού του αγώνα του χριστιανού είναι να μορφώνεται ο Ιησούς Χριστός μέσα ‘εσωτερικό άνθρωπο’ του πιστού, ώστε όπως ο απόστολος Παύλος, κάποια μέρα  να πει : "Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού." (Γαλ. β΄: 20)

Τα ‘εξωτερικά έργα’ είναι οι ελεημοσύνες, το ευαγγελιστικό έργο, οι επισκέψεις σε αρρώστους, φυλακισμένους, άπορους, ορφανούς, χήρες και γενικά η προσφορά βοηθείας , υλικής και πνευματικής, σ’ αυτούς που περνούν δύσκολες καταστάσεις και δοκιμασίες.  Ακόμη έργο προσφοράς στον πλησίον είναι και το να προσεύχεται κάποιος για τους αδελφούς, συγγενείς, φίλους αλλά και για εκείνους που τον μισούν και τον κακολογούν.

Οι απόστολοι του Κυρίου μετά την Πεντηκοστή, έκαναν θαύματα στο όνομα του Ιησού Χριστού, ευαγγέλιζαν, κήρυτταν στα έθνη και δημιουργούσαν εκκλησίες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, τον απόστολο Παύλο. Η πρώτη εκκλησία είχε έργα, αλλά πάνω από όλα οι πιστοί είχαν αγάπη μεταξύ τους  όπως αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων: «Και πάντες οι πιστεύοντες ήσαν ομού, και είχον τα πάντα κοινά» (Πράξεις, β΄: 44) και ο Κύριος βλέποντας αυτήν την αγάπη, που πήγαζε από την αγάπη των πιστών σ’ Αυτόν, προσέθετε κάθε μέρα στην εκκλησία τους σωσμένους (Πράξεις, β΄:47).

Τα έργα της πίστης, η οποία πίστη στηρίζεται στον Ιησού Χριστό και στην ανάστασή Του, έχουν μισθό από τον Πατέρα Θεό. Όποια έργα θελήσει να κάνει οποιοσδήποτε χριστιανός, ας τα κάνει με αγάπη (Α' Κορινθίους, ις΄:14)  γιατί «και εάν πάντα τα υπάρχοντά μου διανείμω, και εάν παραδώσω το σώμα μου διά να καυθώ, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.» (Α' Κορινθίους, ιγ΄: 3). Βέβαια ‘η πίστις, εάν δεν έχη έργα, νεκρά είναι καθ' εαυτήν’ (Ιακώβου β΄:17), αλλά αυτά τα έργα είναι αποτέλεσμα της σωτηρίας στη ζωή του ανθρώπου και όχι προϋπόθεση γι’ αυτή.

Συμπερασματικά αναφέρουμε ότι ο Κύριος θα παραλάβει πρώην αμαρτωλούς αλλά τώρα αγίους. Κάνοντας μια ειλικρινή σύγκριση του καρπού της αμαρτίας με τον  καρπό του Αγίου Πνεύματος, μπορούμε αβίαστα να συμφωνήσουμε με τα λόγια του αποστόλου Παύλου: «Τίνα λοιπόν καρπόν είχετε τότε εξ εκείνων των έργων, διά τα οποία τώρα αισχύνεσθε; διότι το τέλος εκείνων είναι θάνατος.  Αλλά τώρα ελευθερωθέντες από της αμαρτίας και δουλωθέντες εις τον Θεόν, έχετε τον καρπόν σας εις αγιασμόν, το δε τέλος ζωήν αιώνιον. Διότι ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος, το δε χάρισμα του Θεού ζωή αιώνιος διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.» (Ρωμαίους ς΄21-23). Έτσι οι πιστοί που θυμούνται και εκτιμούν σωστά τον καθαρισμό των αμαρτιών τους από τον Κύριο, καταβάλουν συνεχή προσπάθεια για την πνευματική αύξηση και τον αγιασμό τους, ώστε να δουν τον Κύριο και να είναι μαζί Του εις τους αιώνας των αιώνων. (Β' Πέτρου α΄: 5-11).Αμήν!