«διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος» (Λουκάς,β΄:11).
Ο Υιός του Θεού, Ιησούς Χριστός ήταν προφητευμένο στις γραφές, ότι επρόκειτο να γεννηθεί στην πόλη Δαβίδ, δηλαδή στην Βηθλεέμ. Ο απόστολος Ματθαίος μας αναφέρει σχετικά : «Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας επί των ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες• Που είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή και ήλθομεν διά να προσκυνήσωμεν αυτόν. Ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς, εταράχθη, και πάσα η Ιεροσόλυμα μετ’ αυτού. Και συνάξας πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού, ηρώτα να μάθη παρ’ αυτών, που ο Χριστός γεννάται. Εκείνοι δε είπον προς αυτόν, Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας∙ διότι ούτως είναι γεγραμμένον δια του προφήτου, “Και συ Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα∙ διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ»(Ματθαίος,β΄:1-6).
Επίσης ο ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα γεγονότα που συνέβησαν λίγο πριν και κατά τη νύχτα της γέννησης του Κυρίου. Αναφέρουμε μερικά από τα γραφόμενά του: "Εν εκείναις δε ταις ημέραις εξήλθε διάταγμα παρά του Καίσαρος Αυγούστου να απογραφή πάσα η οικουμένη. Αύτη η απογραφή έγεινε πρώτη, ότε ηγεμόνευε της Συρίας ο Κυρήνιος. Και ήρχοντο πάντες να απογράφωνται, έκαστος εις την εαυτού πόλιν. Ανέβη δε και Ιωσήφ από της Γαλιλαίας εκ της πόλεως Ναζαρέτ εις την Ιουδαίαν εις την πόλιν του Δαβίδ, ήτις καλείται Βηθλεέμ, επειδή αυτός ήτο εκ του οίκου και της πατριάς του Δαβίδ,διά να απογραφή μετά της Μαριάμ της ηρραβωνισμένης με αυτόν εις γυναίκα, ήτις ήτο έγκυος.Και ενώ ήσαν εκεί, επληρώθησαν αι ημέραι του να γεννήση• και εγέννησε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και κατέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη, διότι δεν ήτο τόπος δι' αυτούς εν τω καταλύματι. Και ποιμένες ήσαν κατά το αυτό μέρος διανυκτερεύοντες εν τοις αγροίς και φυλάττοντες φυλακάς της νυκτός επί το ποίμνιον αυτών. Και ιδού, άγγελος Κυρίου εξαίφνης εφάνη εις αυτούς, και δόξα Κυρίου έλαμψε περί αυτούς, και εφοβήθησαν φόβον μέγαν. Και είπε προς αυτούς ο άγγελος• Μη φοβείσθε• διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν, διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος" (Λουκάς,β΄:1-11).
Το κοινό αυτών των δύο ευαγγελικών αναφορών είναι η αγγελία ότι γεννήθηκε ο Ιησούς Χριστός, ο σωτήρας και βασιλιάς, γεγονός που χαρακτηρίζεται από τον απόστολο Παύλο σαν ‘το μυστήριο της ευσεβείας’ (Α΄Τιμόθεον, γ΄:16). Αυτό διότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος για να θυσιαστεί χύνοντας πάνω στον σταυρό του Γολγοθά το άγιο αίμα Του, πληρώνοντας έτσι για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, με αποτέλεσμα την σωτηρία αυτών που θα πιστέψουν σ’ Αυτόν και θα Τον επικαλεστούν να έρθει στη ζωή τους. Συνεπώς για να γίνει κάποιος χριστιανός πρέπει να πιστέψει και να ζητήσει τον Ιησού Χριστό να γίνει ο προσωπικός του σωτήρας. Τότε ο Πατέρας Θεός θα τον αναγεννήσει, αλλάζοντας τον εσωτερικό του άνθρωπο, σε ένα νέο εν Χριστώ άνθρωπο με νέα πνευματική καρδιά, ώστε να είναι απαλλαγμένος από σαρκικά πάθη και αμαρτωλές επιθυμίες. Αυτή τη θαυμαστή ενέργεια του Πατέρα Θεού στον άνθρωπο που δέχεται τον Υιό Του, Ιησού Χριστό, είναι που ονομάζουμε «προσωπικά Χριστούγεννα» του κάθε πιστού ανθρώπου. Από εκεί και πέρα, όπως τον Κύριο τον είδαν οι μαθητές του και τον ακολούθησαν έτσι θέλει και ο Χριστός, να γίνουμε ακόλουθοί Του, δηλαδή να ζούμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο Του και να τον έχουμε κάθε μέρα στην ζωή μας, σύμβουλο και βοηθό. Γι’ αυτό είναι γραμμένο στο Ευαγγέλιο,‘ἐπιποθήσατε, ὡς νεογέννητα βρέφη, τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα, διὰ νὰ αὐξηθῆτε δι᾿ αὐτοῦ·’ και ‘ἐπειδή ἀνεγεννήθητε οὐχὶ ἐκ φθαρτοῦ σπέρματος, ἀλλὰ ἀφθάρτου, διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος καὶ μένοντος εἰς τὸν αἰῶνα’(Α΄Πέτρου,β΄:2, α΄:23).
Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη ή αλλιώς το ευαγγέλιο. Γιατί το ευαγγέλιο του Χριστού είναι δύναμη Θεού για να σώσει καθένα που πιστεύει(Ρωμαίους,α΄:16). Συνεπώς όσοι πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ζωντανός σήμερα, πρέπει να διαβάζουμε το Ευαγγέλιό Του, επειδή αυτό αποτελεί την πνευματική τροφή μας και με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, μορφώνει τον χαρακτήρα Του μέσα μας.
Όπως τότε οι μάγοι, που πρέπει να είχαν μελετήσει την Παλαιά Διαθήκη, όταν είδαν το νέο αστέρι το συνέδεσαν με το αστέρι που προφήτευσε ο Βαλαάμ για τον Κύριο (Αριθμοί,κδ΄:17) και σε συνδυασμό με την προφητεία του Δανιήλ, περί του χρόνου ελεύσεως του Χριστού (Δανιήλ, θ΄:25,26), πίστεψαν ότι γεννήθηκε ο βασιλιάς των Ιουδαίων, αποφάσισαν να πάνε να Τον βρουν και τελικά οδηγούμενοι από το νέο αστέρι, Τον βρήκαν και Τον προσκύνησαν, έτσι και σήμερα όσοι θέλουν να διαπιστώσουν ότι ο Κύριος είναι ζωντανός, πρέπει αφού ακούσουν ή διαβάσουν για τη σωτηρία που κατά χάρη προσφέρει, να κάνουν ένα βήμα πίστεως προς Αυτόν προσευχόμενοι, για να διαπιστώσουν την αλήθεια της υπόσχεσης του Κυρίου, ότι αυτόν που έρχεται προς Αυτόν δεν θα τον βγάλει έξω (Ιωάννης,ς΄:37).
Επίσης πρέπει να προσέχουμε να μη δίνουμε βάση σε θεωρίες ότι ο Χριστός ήταν μόνο για εκείνη την εποχή, ή ότι είναι μόνο για πολύ αγίους και αφιερωμένους ανθρώπους. Ο Ιησούς Χριστός είναι για όλους τους ανθρώπους, όσο αμαρτωλοί και αν είναι. Γραφικό παράδειγμα είναι ο ένας από τους δύο ληστές που σταυρώθηκαν μαζί με τον Κύριο, ο οποίος λίγο πριν το τέλος της ζωής του, παραδέχθηκε ότι αυτός δίκαια πληρώνει γι’ αυτά που έκανε, ενώ για τον Κύριο είπε ότι δεν έκανε κανένα κακό και Του ζήτησε να τον θυμηθεί όταν έρθει στη βασιλεία Του. Ο Κύριος του απάντησε, ‘Αληθώς σοι λέγω, σήμερον θέλεις είσθαι μετ' εμού εν τω παραδείσω’(Λουκάς,κγ΄:41-43). Αφού λοιπόν ο Κύριος συγχώρησε τον καταδικασμένο σε θάνατο ληστή, που μετανόησε και Τον επικαλέστηκε και τον πήρε μαζί Του στον παράδεισο, τότε να μη αμφιβάλλουμε ότι συγχωρεί όλους εμάς, όταν μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και Τον επικαλούμαστε στη ζωή μας. Γι’ αυτό ας δούμε την εορτή των Χριστουγέννων, αν δεν το κάναμε μέχρι τώρα, σαν ευκαιρία να κάνουμε μια προσευχή όπως αυτή: ‘Ουράνιε Πατέρα, όπως εορτάζουμε τη γέννηση του Υιού Σου, σε παρακαλώ αναγέννησε με πνευματικά, ώστε να εορτάζω ουσιαστικά τα προσωπικά μου ‘Χριστούγεννα’. Βέβαια αν έχει περάσει η εορτή των Χριστουγέννων, ας μη αναβάλλουμε να κάνουμε αυτή την προσευχή για τα επόμενα Χριστούγεννα, αλλά επειδή δεν μας ανήκει το αύριο, ούτε ακόμα το σήμερα, αλλά το τώρα, ας προσευχηθούμε τώρα ένθερμα στο Πατέρα Θεό και να Του ζητήσουμε την αναγέννησή μας, για να διαπιστώσουμε ότι ισχύει το γραμμένο, ‘ἰδού, τώρα καιρὸς εὐπρόσδεκτος, ἰδού, τώρα ἡμέρα σωτηρίας·’(Β΄ Κορινθίους, ς΄:6).
Συνοψίζοντας λέμε ότι Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος και που σαν αναμάρτητος πλήρωσε με τη σταυρική θυσία Του, για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Γι’ αυτό είναι ο μοναδικός σωτήρας (Πράξεις,δ΄:12) και μπορεί να γίνει ο προσωπικός σωτήρας της ψυχής μας, αλλά και βοηθός και σύμβουλος σε κάθε μας πρόβλημα. Βέβαια σεβόμενος την ελευθερία μας, εάν δεν Του ζητήσουμε βοήθεια δεν θα έρθει ποτέ, αλλά εάν πιστέψουμε και Τον επικαλεστούμε να έρθει στη ζωή μας, θα δούμε εμπειρικά ότι είναι ζωντανός και πιστός στις υποσχέσεις Του. Μόνο με προσωπικές εμπειρίες κάποιος έχει προσωπικές αποδείξεις της ύπαρξης του Κυρίου. Ας μεριμνήσουμε λοιπόν, αν δεν το κάναμε μέχρι τώρα, αυτά τα Χριστούγεννα να γίνουν τα προσωπικά μας Χριστούγεννα με την γέννηση του Θεανθρώπου μέσα στην καρδιά μας. Αλλά και όσοι έχουμε την εμπειρία των ‘προσωπικών Χριστουγέννων’, ας μεριμνήσουμε ακόμη περισσότερο, μέσω και των διακονιών που ο Κύριος έθεσε, ώστε να μορφωθεί μέσα στον νέο εσωτερικό μας άνθρωπο, ο χαρακτήρας του Χριστού σε άνδρα τέλειο, στο μέτρο της ηλικίας του πληρώματος Αυτού (Εφεσίους, δ΄:11-16). Αμήν!
|
«Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα» (Λουκάς,κα΄:31-32).
Θεωρούμε απαραίτητο, αρχίζοντας αυτό το άρθρο να αναφέρουμε τα εδάφια, ‘..εάν τις νομίζη ότι εξεύρει τι, δεν έμαθεν έτι ουδέν καθώς πρέπει να μάθη’ και ‘.. κατά μέρος γινώσκομεν και κατά μέρος προφητεύομεν·όταν όμως έλθη το τέλειον, τότε το κατά μέρος θέλει καταργηθή.’ (Α΄Κορινθίους,η΄:2,ιγ΄:9,10), για να γνωστοποιήσουμε σε κάθε αναγνώστη του άρθρου, ότι δεν διεκδικούμε την τελειότητα και το αλάνθαστο σε ότι αναφέρουμε, αλλά με φόβο Θεού και με βάση την Αγία Γραφή, προσπαθούμε, όσο βέβαια μας επιτρέπεται, να δώσουμε κάποια ερμηνεία σε κάποια δυσνόητα εδάφια.
Ο Κύριος είχε πει μεταξύ άλλων στους μαθητές Του, ‘...υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον· και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ’(Ιωάννης,ιδ΄:2,3). Όσο αφορά την ημέρα και την ώρα που θα συμβεί αυτό το γεγονός ο Κύριος είπε, ‘Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι των ουρανών, ειμή ο Πατήρ μου μόνος·και καθώς αι ημέραι του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Διότι καθώς εν ταις ημέραις ταις προ του κατακλυσμού ήσαν τρώγοντες και πίνοντες, νυμφευόμενοι και νυμφεύοντες, έως της ημέρας καθ' ην ο Νώε εισήλθεν εις την κιβωτόν,και δεν ενόησαν, εωσού ήλθεν ο κατακλυσμός και εσήκωσε πάντας, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται· δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται. Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών. Τούτο δε γινώσκετε ότι εάν ήξευρεν ο οικοδεσπότης εν ποία φυλακή της νυκτός έρχεται ο κλέπτης, ήθελεν αγρυπνήσει και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή η οικία αυτού. Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.’(Ματθαίος, κδ΄:36-44).
Συνεπώς, είναι αντίθετο με τον γραπτό λόγο του Κυρίου, να προσπαθεί κάποιος να προσδιορίσει με την δική του λογική, την ώρα, την μέρα και τον χρόνο που θα έρθει ο Κύριος να παραλάβει την εκκλησία Του. Ο Κύριος μας γνωστοποιεί ότι κανένας δεν γνωρίζει τον χρόνο έλευσής Του και γι΄αυτό μας προτρέπει, αντί να χάνουμε χρόνο σε επικίνδυνους χρονικούς προσδιορισμούς, να δαπανάμε τον χρόνο μας στο πώς θα γίνουμε έτοιμοι γι’ αυτή την ώρα.
Βέβαια σχετικά με το ερώτημα που υφίσταται, τί εννοεί ο Κύριος όταν λέει “ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα”, αναφέρουμε τα εξής: Ο Κύριος στην ερώτηση των μαθητών του, ‘Διδάσκαλε, πότε λοιπόν θέλουσι γείνει ταύτα και τι το σημείον, όταν μέλλωσι ταύτα να γείνωσιν;', απάντησε λέγοντας τους αρχικά να προσέχουν να μη πλανηθούν και στη συνέχεια τους είπε μια σειρά γεγονότων που θα γίνουν μέχρι την δεύτερη παρουσία Του. Μεταξύ αυτών αναφέρει: ‘..θέλει είσθαι μεγάλη στενοχωρία επί της γης και οργή κατά του λαού τούτου,και θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι εις πάντα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών. Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία,.. τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής'(Λουκάς,κα΄:6-36).
Η καταστροφή της Ιερουσαλήμ και ο διασκορπισμός του λαού Ισραήλ σε όλα τα έθνη, έλαβε χώρα το 70 μ.Χ., τα σημεία στο ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα αφορούν και τις ημέρες μας, ενώ η δεύτερη έλευση του Κυρίου αφορά το μέλλον. Συνεπώς αυτά τα γεγονότα αφορούν μια περίοδο τουλάχιστον 1950 ετών. Αν λοιπόν ο Κύριος λέγοντας ‘πάντα ταύτα’, εννοεί όλα τα γεγονότα που αναφέρει, που είναι το λογικότερο, τότε σαν ερμηνεία της ‘γενεάς που δεν θα παρέλθει’, μπορούμε να πούμε ότι είναι η περίοδος καθαρισμού και σωτηρίας των ανθρώπων, μέσω του αγίου αίματος της θυσίας του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Αν όμως λέγοντας ‘πάντα ταύτα’ εννοεί τη δεύτερη έλευσή Του και τα άλλα γεγονότα της γενεάς που αυτά θα λάβουν χώρα, αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι με βάση τον γραμμένο λόγο του Θεού, κάθε προσπάθεια εκ μέρους οποιουδήποτε, να προσδιορίσει τα χρόνια αυτής της γενεάς θα πέσει στο κενό, διότι ο Κύριος έχει διευκρινίσει στους μαθητές του ότι θα έρθει την ώρα που δεν στοχάζονται (Ματθαίος, κδ΄:44), ότι την ημέρα και την ώρα του ερχομού Του δεν την ξέρει κανένας, ούτε ο Ίδιος, αλλά μόνο ο Πατέρας(Μάρκος,ιγ΄:32) και ότι δεν ανήκει σ’ αυτούς να γνωρίζουν τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατέρας έθεσε με τη δική Του εξουσία (Πράξεις,α΄:7). Αυτό που ανήκει σ’ εμάς σαν παιδιά Θεού, είναι να πιστεύουμε ότι ο Κύριος θα έρθει να μας παραλάβει και διαβάζοντας το Ευαγγέλιό Του, να έχουμε γνώση των γεγονότων αυτών που μαρτυρούν σαν σημεία πριν τον ερχομό Του και να γινόμαστε όλο και πιο έτοιμοι, ώστε όταν έρθει η ώρα της αναχώρησής μας, είτε με ατομική πρόσκληση, είτε με την αρπαγή, να μας βρει όπως Εκείνος θέλει και να μας παραλάβει.
Σχετικά με τη διάρκεια μιας γενεάς λέμε ότι μέσα στην Αγία Γραφή, βλέπουμε περιπτώσεις γενεών με διαφορετική χρονική διάρκεια. Για παράδειγμα ο Κύριος είπε στον Αβραάμ για τον λαό Ισραήλ, ότι θα παροικήσει σε άλλη γη, όπου θα είναι εκεί δούλοι 400 χρόνια και στην τέταρτη γενεά θα επιστρέψουν στη γη της επαγγελίας(Γένεσις,ιε΄:13-16). Εδώ συμπερασματικά βγαίνει ότι μια γενιά κατά μέσο όρο, διαρκεί περί τα 100 χρόνια. Όμως ο απόστολος Ματθαίος που αναφέρει την γενεαλογία του Ιωσήφ, γράφει ότι η χρονική περίοδος από Αβραάμ έως Ιησού Χριστού, περίπου 1800 έτη, περιλαμβάνει 42 γενεές, παραλείποντας πιθανόν για λόγους ομαδοποίησης σε δεκατετράδες, τουλάχιστον δύο (δεν αναφέρει τους βασιλείς, Οχοζία, Ιωάς και Αμασία) (Ματθαίος, α΄:1-17). Για την ίδια χρονική περίοδο, ο ευαγγελιστής Λουκάς που επαγωγικά λέμε ότι πρέπει να αναφέρει την γενεαλογία της μητέρας του Κυρίου, γράφει ότι περιλαμβάνει 55 γενεές.
Δηλαδή η ίδια χρονική περίοδος στην μεν γενεαλογία του Ματθαίου δίνει μέσο όρο στη γενεά περίπου 43 έτη, ενώ στου Λουκά, 33 έτη. Συνεπώς δεν μπορούμε να ορίσουμε γραφικά, πόσο διαρκεί μια γενεά. Πάντως σε κάθε περίπτωση, είτε η γενεά διαρκεί 30, είτε 40, είτε 100 έτη, ο λόγος που πιστεύουμε ότι ο Πατέρας Θεός, δεν θα αποκαλύψει την γενεά της αρπαγής της εκκλησίας και της δεύτερης έλευσης του Κυρίου σε κανέναν, είναι ότι η αποκάλυψη της γενεάς βάζει χρονικό όριο στο πότε το αργότερο θα λάβουν χώρα αυτά τα θαυμαστά γεγονότα, γεγονός που πάλι πιστεύουμε ότι καταργεί, το ‘καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε’ και το ‘Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς’.
Συνοψίζοντας λέμε σήμερα, στο έτος 2024 μ. Χ., εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στην περίοδο της οικονομίας της χάριτος του Θεού. Η αναγεννημένη εκκλησία του Κυρίου, εδώ και 2000 χρόνια περίπου, διακηρύττει ότι, ‘ο Κύριος είναι πλησίον’ (Φιλιππησίους,δ΄:5) και τον περιμένει λέγοντας ‘έλθέ Κύριε’ (Αποκάλυψη,κβ:17). Όποιος λέει, ‘βραδύνει να έλθει ο Κύριος’,είναι εκ του πονηρού (Ματθαίος,κδ΄:48). Δεν βραδύνει ο Κύριος, αλλά μακροθυμεί, γιατί θέλει να σωθούνε όλοι οι άνθρωποι. Να μη ξεχνάμε ότι ‘παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία’ (Β΄Πέτρου,γ΄:8). Γι’ αυτό όσες γενεές και να περάσουν μέχρι την παρουσία του Κυρίου, θα εξακολουθεί να ισχύει ότι ‘...οι προσμένοντες τον Κύριον θέλουσιν ανανεώσει την δύναμιν αυτών’(Ησαΐας.μ΄:31). Επειδή δεν μας ανήκει να γνωρίζουμε τους χρόνους ή τους καιρούς, να έχουμε υπόψη ότι όταν κάνουμε χρονικούς προσδιορισμούς της παρουσίας του Κυρίου, θα δίνουμε αφορμή για βάσιμες κατηγορίες, με αποτέλεσμα τον σκανδαλισμό ψυχών. Αυτό που μας ανήκει είναι να κοιτάμε να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου κάθε ημέρα, έτσι ώστε να είμαστε έτοιμοι, όταν μας καλέσει,είτε με ατομική πρόσκληση, είτε με την αρπαγή και να μας παραλάβει μαζί Του αιώνια. Αμήν!
|
|
| 
| 
