Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

«Διότι σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων εκ γυναικών ουδείς προφήτης είναι μεγαλήτερος Ιωάννου του βαπτιστού• πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλήτερος αυτού»(Λουκάς,ζ΄:28).
Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ή Πρόδρομος όπως είναι γνωστός, ήταν προφητευμένος από την Παλαιά Διαθήκη. Υπάρχουν αναφορές στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα, το οποίο βιβλίο χρονολογείται γύρω στο 740-701 π.Χ. , όπου διαβάζουμε την ακόλουθη προφητεία που αφορά τον Ιωάννη: «Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, Ετοιμάσατε την οδόν του Κυρίου∙ ευθείας κάμετε εν τη ερήμω τας τρίβους του Θεού ημών»(Ησαΐας,μ΄:3). Επίσης, διαβάζουμε και στο βιβλίο του προφήτη Μαλαχία το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. : «Ιδού, εγώ αποστέλλω τον άγγελό μου, και θέλει κατασκευάσει την οδόν έμπροσθέν μου∙ και ο Κύριος τον οποίον σεις ζητείτε, εξαίφνης θέλει ελθεί εις τον ναόν αυτού, ναι, ο άγγελος της διαθήκης, τον οποίον σεις θέλετε∙ ιδού, έρχεται, λέγει ο Κύριος των δυνάμεων….Ιδού, εγώ θέλω αποστείλει προς εσάς Ηλίαν τον προφήτην, πριν έλθη η ημέρα του Κυρίου η μεγάλη και επιφανής»(Μαλαχίας,γ΄:1, δ΄:5). Μάλιστα για την αναφορά του ονόματος ως Ηλία, ο Κύριος είπε: «Ο Ηλίας μεν έρχεται πρώτον και θέλει αποκαταστήσει πάντα•  σας λέγω όμως ότι ήλθεν ήδη ο Ηλίας, και δεν εγνώρισαν αυτόν, αλλ' έπραξαν εις αυτόν όσα ηθέλησαν• ούτω και ο Υιός του ανθρώπου μέλλει να πάθη υπ' αυτών’ και ο ευαγγελιστής Ματθαίος συμπληρώνει: ‘Τότε ενόησαν οι μαθηταί, ότι περί Ιωάννου του Βαπτιστού είπε προς αυτούς(Ματθαίο,ιζ΄:11-13).
Ο Πατέρας Θεός προ καταβολής του κόσμου, είχε σχεδιάσει το σχέδιο σωτηρίας του ανθρώπινου γένους, μέσω της ενανθρώπισης και θυσίας του Υιού Του Ιησού Χριστού. Οι προφητείες περί του Ιωάννη καταλαβαίνουμε ότι ήταν μέρος αυτού του σχεδίου  και σαν αληθινός λόγος Θεού  εκπληρώθηκαν.
Ο Ιωάννης είχε αποστολή να κατασκευάσει την οδό του Κυρίου, δηλαδή να προετοιμάσει το έδαφος ώστε σε όσους ανθρώπους  θα ερχόταν κοντά του, να τους σύστηνε τον Ιησού Χριστό, ώστε να Τον ακολουθήσουν. Είχε σπουδαίο ρόλο και μάλιστα τον βλέπουμε να είναι στην έρημο, διότι εκεί ήταν το θέλημα του Θεού να πάει και εκεί πήγαιναν οι άνθρωποι και τον άκουγαν. Ο Ιωάννης είχε αποκλειστικό ρόλο να μιλήσει και να κάνει βάπτισμα μετανοίας, ώστε οι άνθρωποι να αλλάξουν τον τρόπο της ζωής τους και να επιστρέψουν στο θέλημα του Θεού. Κανένας άλλος προφήτης δεν βλέπουμε να κάνει βάπτισμα μετανοίας, το οποίο βάπτισμα ήταν προμήνυμα για το βάπτισμα σωτηρίας που θα βαπτίζονταν όσοι πιστέψουν στον Ιησού Χριστό(Μάρκος,ις΄:16).
Ο Ιωάννης κήρυττε λέγοντας “Μετανοείτε διότι επλησίασε η βασιλεία των ουρανών”(Ματθαίος,γ΄:2). Τα ίδια ακριβώς λόγια έλεγε και ο Κύριος Ιησούς, στην αρχή της διακονίας Του (Ματθαίος,γ΄:17). Από αυτό συμπεραίνουμε πόσο δυνατός ήταν ο λόγος του Ιωάννη ώστε να τον επαναλαμβάνει ο ίδιος ο Κύριος. Αυτό που έλεγε ο Ιωάννης άγγιζε τις καρδιές των ανθρώπων ώστε πολλοί ερχόταν σ’ αυτόν και βαπτιζόταν εξομολογούμενοι τις αμαρτίες τους.
Ο Ιωάννης δεν επεδίωξε να φτιάξει την ζωή του όπως οι περισσότεροι άνθρωποι αλλά αφιερώθηκε πλήρως, ζώντας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού γι’ αυτόν. Ζούσε σε έρημο τόπο, τρώγοντας ακρίδες και άγριο μέλι και φορώντας ρούχο από τρίχες καμήλας με δερμάτινη ζώνη (Ματθαίος, γ΄:4). Απ’ αυτό καταλαβαίνουμε ότι ήταν πολύ απλός άνθρωπος και του αρκούσαν τα λίγα για να ζήσει χωρίς να στεναχωριέται για τα πολλά που δεν είχε. Ο άνθρωπος του Θεού που ξέρει ότι τον φροντίζει ο Ουράνιος Πατέρας, Τον εμπιστεύεται σε κάθε ανάγκη του και αρκείται σε αυτά που του δίνει.
Όταν ο Κύριος πήγε να βαπτιστεί,  ο Ιωάννης του είπε, ‘Εγώ χρείαν έχω να βαπτισθώ υπό σου, και συ έρχεσαι προς εμέ;’ και ο Κύριος του απάντησε, ‘Άφες τώρα• διότι ούτως είναι πρέπον εις ημάς να εκπληρώσωμεν πάσαν δικαιοσύνην’. Τότε ο Ιωάννης Τον βάπτισε και όταν ο Κύριος βγήκε από το νερό, άνοιξαν οι ουρανοί και είδε ο Ιωάννης να κατεβαίνει σαν περιστέρι το Άγιο Πνεύμα και να μένει επάνω στον Κύριο και ακούστηκε φωνή από τους ουρανούς να λέει ‘Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην’ (Ματθαίος,γ΄:13-17).  Επιπλέον ο Ιωάννης είχε την αποκάλυψη ότι ο Ιησούς θα βάπτιζε στο Άγιο Πνεύμα, επειδή του είχε πει ο Θεός ότι σε όποιον δει  να κατεβαίνει το Πνεύμα και να μένει πάνω του, αυτός είναι που θα βάπτιζε στο Άγιο Πνεύμα (Ιωάννης,α΄:33). Παρατηρούμε ότι οι λόγοι του Θεού για το πώς θα αναγνωρίσει ο Ιωάννης τον Κύριο Ιησού εκπληρώθηκαν κατά τη βάπτιση του Κυρίου, κατά την οποία έχουμε την φανέρωση του Τριαδικού Θεού.
Όπως ο Ιωάννης οδηγήθηκε από τον λόγο του Θεού και αυτός ο λόγος τον έφερε κοντά στον Ιησού Χριστό, έτσι και σήμερα ο γραμμένος λόγος του Θεού που διαβάζουμε στην Αγία Γραφή και ειδικότερα  στην Καινή Διαθήκη, μας οδηγεί στον Κύριο Ιησού Χριστό και μας φανερώνει τη σωτηρία που μας προσέφερε με το άμωμο αίμα της θυσίας Του.  Γι’ αυτό καλό είναι καθένας που θέλει να λέγεται χριστιανός, να έχει κοντά του μια Καινή Διαθήκη και προσευχόμενος να τη μελετά, για να έρχεται όλο και περισσότερο πιο κοντά στον Ιησού Χριστό και να Τον ονομάζει ουσιαστικά και όχι τυπικά Κύριο.
Ακόμα και όταν ο Ηρώδης έβαλε τον Ιωάννη στην φυλακή επειδή τον έλεγχε για την παράνομη γυναίκα που είχε,  ο λόγος του Ιωάννη άρεσε στον Ηρώδη μιας και τον θεωρούσε άνδρα δίκαιο και άγιο και τον ευχαριστούσε να τον ακούει (Μάρκος,ς΄:20). Αυτό σήμαινε ότι το έργο του Ιωάννη συνεχιζόταν και μέσα στη φυλακή παρόλο που αυτή η φυλάκιση αποτελούσε γι’ αυτόν μια μεγάλη δοκιμασία. Αυτό το λέμε διότι πρέπει να περίμενε ο Κύριος τον οποίο σύστησε στους ανθρώπους, να έκανε κάποια ενέργεια ώστε να ελευθερωνόταν από την φυλακή. Γι’ αυτό όσο έβλεπε ότι οι ημέρες περνούσαν και αυτός παρέμεινε φυλακισμένος, η πίστη του ότι ο Κύριος ήταν ο Υιός του Θεού, κλονίστηκε. Το μέγεθος και η διάρκεια της δοκιμασίας τον έκαναν να αμφισβητήσει αυτά που είδε και άκουσε. Όμως δεν άφησε να παραμένει η αμφιβολία μέσα του, αλλά από τη φυλακή που βρισκόταν έστειλε δύο μαθητές του και ρώτησαν τον Κύριο, ‘συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;’ Ο πράος Κύριος, που σαν Θεός γνωρίζει και κατανοεί τις ασθένειες και τις πτώσεις μας, απάντησε, ‘υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην όσα ακούετε και βλέπετε• τυφλοί αναβλέπουσι και χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται• και μακάριος είναι όστις δεν σκανδαλισθή εν εμοί’ (Ματθαίος, ια΄:2-4).
Ολοκληρώνοντας λέμε ότι  ο Ιωάννης ήταν ο τελευταίος και μεγαλύτερος προφήτης  της Παλαιάς Διαθήκης, ευαρέστησε τον Θεό με το περπάτημά του και εκπλήρωσε το έργο που του ανέθεσε. Όταν για λίγο σκανδαλίστηκε, απευθύνθηκε στον Κύριο και Αυτός του απάντησε. Έτσι και όλοι εμείς που έχουμε γεννηθεί ‘άνωθεν’ από τον Θεό και  Τον επικαλούμαστε Πατέρα, ας πηγαίνουμε κοντά Του, προσευχόμενοι δια του Άγίου Πνεύματος και ας μελετάμε προσεκτικά τον γραμμένο λόγο Του, για να μας φανερώνει τί έργο θέλει να πράττουμε και να μας δίνει δύναμη να το εκτελούμε. Αμήν!

 


«Η φιλαδελφία ας μένη»
(Εβραίους,ιγ΄:1)

Η λέξη ‘φιλαδελφία’ στο παραπάνω εδάφιο σημαίνει ‘αγάπη μεταξύ των εν Χριστώ αδελφών’. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε χαρακτηριστικά: « Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους, καθώς εγώ σας ηγάπησα και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθαι μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους» (Ιωάννης,ιγ΄:34,35). Συνεπώς για να μας αναγνωρίζει ο Κύριος σαν μαθητές Του, θα πρέπει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Εφόσον σαν μαθητές του Κυρίου, ανήκουμε στην εκκλησία Του, η οποία ονομάζεται ‘Σώμα και Νύμφη Χριστού’, είναι φυσικό τα μέλη του ίδιου σώματος να έχουν αρμονική σχέση μεταξύ τους, γεγονός που θα αποδεικνύεται με τη σωστή λειτουργία όλου του σώματος.

Το να αγαπάμε τους αδελφούς μας είναι κάτι που το χρωστάμε στον Κύριο, επειδή όπως Αυτός έβαλε την ψυχή Του για εμάς, έτσι θέλει από εμάς, σαν απόδειξη της αναγνώρισης της θυσίας Του,  υπέρ των αδελφών μας να βάλλουμε τις ψυχές μας (Α΄ Ιωάννου, γ΄:16). Η αγάπη πηγάζει από την σχέση μας με τον Κύριο και αυτή η σχέση είναι συνδεδεμένη με την εκτέλεση των εντολών Του, όπως ο Ίδιος μας είπε,  ‘Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε’ (Ιωάννης,ιδ΄:15). Συνεπώς εάν δεν τηρούμε τις εντολές του Κυρίου σημαίνει ότι δεν Τον αγαπάμε, οπότε το να μην αγαπάμε τους αδελφούς μας σημαίνει επίσης ότι δεν αγαπάμε τον Κύριο επειδή δεν πράττουμε την νέα εντολή που μας έδωσε. (Β΄ Πέτρου,α΄:5-8).

Ένα χαρακτηριστικό γραφικό παράδειγμα χριστιανού που έβαλε την ψυχή του στην υπηρεσία των εν Χριστώ αδελφών του, είναι αυτό του αποστόλου Παύλου. Ο πρώην διώκτης  απόστολος Παύλος, δεν έκανε δική του οικογένεια, αλλά ίδρυσε πολλές εκκλησίες και όπως ο ίδιος αναφέρει ‘γέννησε’ πολλά πνευματικά παιδιά τα οποία υπηρέτησε  στις ανάγκες τους μέχρι θανάτου. Ο ίδιος αναφέρει μεταξύ των άλλων, «…εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν πείνη και δίψη, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι• εκτός των εξωτερικών ο καθ' ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών, η μέριμνα πασών των εκκλησιών. Τις ασθενεί, και δεν ασθενώ; τις σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι;»(Β΄Κορινθίους,ια΄:8), «…ούτως έχοντες ένθερμον αγάπην προς εσάς, ευχαριστούμεθα να μεταδώσωμεν ουχί μόνον το ευαγγέλιον του Θεού αλλά και τας ψυχάς ημών, επειδή εστάθητε αγαπητοί εις ημάς. Διότι ενθυμείσθε, αδελφοί, τον κόπον ημών και τον μόχθον• επειδή νύκτα και ημέραν εργαζόμενοι, διά να μη επιβαρύνωμέν τινά εξ υμών, εκηρύξαμεν εις εσάς το ευαγγέλιον του Θεού. Σεις είσθε μάρτυρες και ο Θεός ότι οσίως και δικαίως και αμέμπτως εφέρθημεν προς εσάς τους πιστεύοντας,καθώς εξεύρετε ότι ένα έκαστον υμών, ως πατήρ τα εαυτού τέκνα,σας προετρέπομεν και παρηγορούμεν και διεμαρτυρόμεθα, διά να περιπατήσητε αξίως του Θεού του προσκαλούντος υμάς εις την εαυτού βασιλείαν και δόξαν» (Α΄ Θεσσαλονικείς, β΄:8-12). Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι στα λόγια χριστιανός αλλά και στα έργα θέτοντας τον εαυτό του στην υπηρεσία των εν Χριστώ αδελφών του, όπως άλλωστε αναφέρει και ο απόστολος Ιωάννης, «Τεκνία μου, μη αγαπώμεν με λόγον μηδέ με γλώσσαν, αλλά με έργον και αλήθειαν» (Α΄ Ιωάννου, γ΄:18).

Εάν δεν δείχνουμε αγάπη για τους αδελφούς μας, μέσα στην εκκλησία που μας έχει θέσει ο Κύριος, τότε ούτε στους ανθρώπους έξω στην κοινωνία, με τους οποίους δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη σχέση, θα δείξουμε αγάπη. Οπότε δεν θα υπάρχουν στη ζωή μας έργα μέσω των οποίων θα ομολογούμε ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Εάν όμως δείχνουμε την αγάπη προς τους αδελφούς μας, ο Κύριος θα ευαρεστείται σε μας και θα μας βοηθήσει αυτή η αγάπη να αυξηθεί και να φθάσει μέχρι στους εχθρούς μας. Έτσι θα αποδεικνύουμε ότι είμαστε μαθητές Του. Ο σωστός μαθητής μαθαίνει κάτι από τον δάσκαλό του,  με σκοπό  να το εφαρμόσει και εκείνος στη ζωή του και όχι μόνο για να αποκτήσει μια στείρα γνώση.Το να φθάσουμε, να διατηρήσουμε και αυξήσουμε την φιλαδελφία, είναι ένας στόχος που περιλαμβάνει διάφορα στάδια. Ο απόστολος Πέτρος μας αναφέρει: «Και δι’ αυτό δε τούτο καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δεν την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφία την αγάπην. Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Β΄ Πέτρου,α΄:5-8). Σύμφωνα με τα δια του Αγίου Πνεύματος γραμμένα λόγια του αποστόλου  Πέτρου για να φτάσουμε στην φιλαδελφία, ανεβαίνουμε σταδιακά, βήμα-βήμα, τα προηγούμενα της φιλαδελφίας ‘σκαλοπάτια’ της αναφερόμενης πνευματικής κλίμακας. Η πίστη είναι η βάση της σχέσης μας με τον Κύριο, μιας και ‘χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν• διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν’ (Εβραίους, ια΄:6). Στην πίστη θα πρέπει να κάνουμε έντονη και συνεχή προσπάθεια να προσθέτουμε την αρετή. Επειδή ο ορισμός της αρετής είναι πολυσύνθετος μιας και αρκετές ανθρώπινες ενέργειες και συμπεριφορές χαρακτηρίζονται σαν αρετές, θα υιοθετήσουμε στα πλαίσια της ερμηνείας του εδαφίου  ένα γενικό ορισμό, βάσει του οποίου σαν αρετή ορίζεται  η ειλικρινής και συνεχής εκζήτηση και έμπρακτη εφαρμογή από τον άνθρωπο στη ζωή του,  κάθε αγαθού,  έτσι όπως αυτό μας αποκαλύπτεται στο λόγο του Κυρίου. Θα λέγαμε πιο απλά ότι το πρώτο που πρέπει να προσθέσει και να συνεχίζει να προσθέτει σε όλη του τη ζωή κάθε αναγεννημένος πιστός είναι η συνεχής, ένθερμη και η δια του Αγίου Πνεύματος προσευχή. Σε αυτή την αρετή πρέπει να προσθέτουμε την γνώση, δηλαδή τη γνώση του λόγου του Θεού, η οποία γνώση για να οδηγεί στην πνευματική αύξηση του πιστού πρέπει να συμβαδίζει και να ακολουθεί την αρετή. Στη γνώση θα προσθέτουμε την εγκράτεια. Η εγκράτεια σημαίνει το να κρατούμαστε φυλαγμένοι στην υπακοή του λόγου του Κυρίου, μακριά από κάθε αμαρτία. Συνεπώς  το αντικείμενο της εγκράτειας το καθορίζει η γνώση του λόγου του Θεού, η δε επίτευξή της έχει να κάνει με την πλήρωση του πιστού με το Άγιο Πνεύμα, μιας και αποτελεί μέρος του καρπού Του (Γαλάτας,ε΄:22,23). Στην εγκράτεια θα προσθέτουμε την υπομονή. Η υπομονή είναι η στάση μας εκείνη που υποφέρουμε μία δύσκολη κατάσταση που περνάμε και περιμένουμε μέχρι ο Κύριος να κάνει έκβαση. Ακόμη μπορεί να εγκρατευόμαστε στο να μη ενεργήσουμε με  δικές μας ενέργειες σε κάτι που περιμένουμε και γι’ αυτό κάνουμε υπομονή μέχρι ο Κύριος να ενεργήσει. Στην υπομονή θα προσθέτουμε την ευσέβεια. Η ευσέβεια είναι να κρατάμε την αγάπη μας και να αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή και λατρεία στον Θεό, άσχετα αν απαντήσει ή όχι στα αιτήματά μας. Μέσα από την υπομονή  διατηρούμε την αγάπη μας σ’ Αυτόν δια της ευσέβειας, είτε απαντήσει είτε όχι στα αιτήματά μας. Στην ευσέβεια θα προσθέτουμε την φιλαδελφία. Όπως είπαμε την αγάπη μας προς τον Θεό την διατηρούμε δια της ευσέβειας, συνεχίζοντας λέμε ότι η γνησιότητα αυτής της αγάπης θα φανερώνεται από την εφαρμογή της και στα αδέλφια  μας (Α΄ Ιωάννου,δ΄:20,21). Στην φιλαδελφία θα προσθέτουμε την αγάπη. Η τελεία αγάπη είναι η ολοκληρωμένη εφαρμογή του γραμμένου λόγου του Θεού  στη ζωή μας μας μέχρι τέλους. Όταν η φιλαδελφία ενεργείται στη ζωή μας, τότε η αγάπη ολοκληρώνεται σταδιακά στην ολότητά της και θα φθάνει μέχρι και τους εχθρούς μας. Ο απόστολος Πέτρος μας γνωστοποιεί ότι όταν όλα αυτά τα εφαρμόζουμε, μας βοηθάνε να αυξανόμαστε στην επίγνωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, με αποτέλεσμα να μη έχουμε σοβαρές πτώσεις και να εισέλθουμε πλούσια στην Βασιλεία των Ουρανών.

Ολοκληρώνοντας λέμε  ότι μέσα στον γραμμένο λόγο του Θεού που διαβάζουμε, ο Κύριος  τονίζει  ότι όταν προσευχόμαστε πρέπει να συγχωρούμε όσους μας έβλαψαν για να μας συγχωρεί και Εκείνος. Οπότε για να διατηρούμε τη φιλαδελφία,  πρέπει να συγχωρούμε τα αδέλφια μας, ότι και να μας έκαναν, γιατί αν δεν συγχωρούμε θα υπάρχει ψυχρότητα και επιπλέον  δεν θα συγχωρεθούμε και εμείς. Θα έρθουν συγκρούσεις  μεταξύ μας σαν αδέλφια εν Χριστώ, που οφείλονται στο σαρκικό φρόνημα που εξακολουθούμε να έχουμε(Ιακώβου,δ΄:1), αλλά να έχουμε την τάση να μετανοούμε, να συνεχίζουμε να αγαπάμε και να συγχωρούμε, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Η επίτευξη της φιλαδελφίας πρέπει να απότελεί ένα ισόβιο στόχο κάθε ειλικρινή πιστού, μαζί με τους σχετικούς πνευματικούς στόχους που ο λόγος του Θεού αναφέρει: «Τελευταίον δε, γίνεσθε πάντες ομόφρονες, συμπαθείς, φιλάδελφοι, εύσπλαγχνοι, φιλόφρονες, μη αποδίδοντες κακόν αντί κακού ή λοιδορίαν αντί λοιδορίας, αλλά το εναντίον ευλογούντες» (Α΄ Πέτρου,γ΄:8,9).Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας είπη. Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. (Αποκάλυψις Ιωάννου ιβ' 27)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα2986
mod_vvisit_counterΕχτές3011
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα24275
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα32682
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα2986
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα128278
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3900611

We have: 60 guests, 3 bots online
Η IP: 3.231.219.178
 , 
Σήμερα : Νοε 01, 2024