Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

«Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού» (Εβραίους, ε΄:7).

Η ευλάβεια σύμφωνα με ερμηνευτικό λεξικό, είναι η έκφραση σεβασμού και τιμής προς τα θεία ή προς αυτό που το θεωρούμε ιερό. Κατά συνέπεια σχετικές ή συνώνυμες με την ευλάβεια λέξεις είναι η ευσέβεια, η λατρεία, η αφιέρωση, η κατάνυξη, η ειλικρίνεια, η προσεκτικότητα. Η ευλάβεια αποδεικνύεται με την στάση που κρατάει ο πιστός στη σχέση του με τον Πατέρα Θεό και αυτή η στάση είναι να παραμείνει κοντά Του διατηρώντας τον σεβασμό του προς Αυτόν, όσο άσχημα και να είναι τα γεγονότα  που συμβαίνουν στη ζωή του. Για την επίτευξη αυτής της στάσης θα πρέπει κάθε ειλικρινής αναγεννημένος χριστιανός να κοιτάει να οικοδομήσει μέσα  στον εσωτερικό του νέο άνθρωπο, τον χαρακτήρα του Χριστού, ζώντας σύμφωνα με τον γραμμένο λόγο του Θεού. Αυτό το χτίσιμο του χαρακτήρα γίνεται σταδιακά όταν το παιδί του Θεού στην προσπάθειά του να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, περνάει θλίψεις και δοκιμασίες, τις οποίες αντιμετωπίζει αφενός προσευχόμενο ένθερμα και αφετέρου διατηρώντας την ευλάβειά του προς τον Ουράνιο Πατέρα. Αυτό διότι σύμφωνα με το εισαγωγικό εδάφιο, η ευλάβεια του Κυρίου ήταν το στοιχείο του χαρακτήρα Του, που έκανε τον Ουράνιο Πατέρα να απαντήσει στις ένθερμες προσευχές Του.

Επομένως η ευλάβεια αποτελεί προϋπόθεση να απαντήσει ο Θεός στις προσευχές μας, όσο ένθερμες και αυτές αν είναι και κατά συνέπεια  απ’ αυτή εξαρτώνται οι ενέργειες του Θεού που  μορφώνουν τον χαρακτήρα του Χριστού μέσα στον εσωτερικό άνθρωπο του παιδιού του Θεού.

Μπορούμε να πούμε ότι  ο Πατέρας Θεός βλέποντας την ευλάβεια του παιδιού  Του, απαντά στις προσευχές του και ενεργεί δια του Αγίου Πνεύματος δίνοντάς του τον καρπό Του(Γαλάτας,ε΄:22) και γενικά όλα τα προς ζωή και ευσέβεια. Έτσι με την παρουσία μέσα του και την βοήθεια του Τριαδικού Θεού, το παιδί του Θεού ενεργεί σύμφωνα με το θέλημα Του και περνάει με επιτυχία την παιδεία που Αυτός επιτρέπει στη ζωή του, με αποτέλεσμα να μορφώνεται ο χαρακτήρας του Κυρίου Ιησού Χριστού μέσα στον εσωτερικό του άνθρωπο. Αυτή η σταδιακή αλλαγή του χαρακτήρα του παιδιού του Θεού θα είναι φανερή  και προς τους έξω ανθρώπους. Όπως ένα σπίτι όταν κτίζεται γίνεται φανερό, έτσι και ότι χτίζει ο Θεός μέσα μας, είναι φως, το οποίο θα είναι ορατό στους γύρω μας, με αποτέλεσμα όσοι απ’ αυτούς είναι ειλικρινείς να ζητήσουν και αυτοί τον Κύριο στη ζωή τους και να σωθούν.

Γραφικό παράδειγμα ευλαβή ανθρώπου είναι αυτό του Συμεών για τον οποίο ο λόγος του Θεού αναφέρει: 'Και ιδού, ήτο άνθρωπός τις εν Ιερουσαλήμ, ονομαζόμενος Συμεών, και ο άνθρωπος ούτος ήτο δίκαιος και ευλαβής, προσμένων την παρηγορίαν του Ισραήλ, και Πνεύμα Άγιον ήτο επ' αυτόν• και ήτο εις αυτόν αποκεκαλυμμένον υπό του Πνεύματος του Αγίου ότι δεν θέλει ιδεί θάνατον, πριν ίδη τον Χριστόν του Κυρίου. Και ήλθε διά του Πνεύματος εις το ιερόν• και ότε οι γονείς εισέφεραν το παιδίον Ιησούν διά να κάμωσι περί αυτού κατά την συνήθειαν του νόμου, αυτός εδέχθη αυτό εις τας αγκάλας αυτού και ευλόγησε τον Θεόν και είπε• Νυν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα, κατά το ρήμα σου, εν ειρήνη• διότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, το οποίον ητοίμασας ενώπιον πάντων των λαών, φως εις φωτισμόν των εθνών και δόξαν του λαού σου Ισραήλ. Και ο Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού εθαύμαζον διά τα λεγόμενα περί αυτού. Και ευλόγησεν αυτούς ο Συμεών, και είπε προς Μαριάμ την μητέρα αυτού• Ιδού, ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον.Και σου δε αυτής την ψυχήν ρομφαία θέλει διαπεράσει, διά να ανακαλυφθώσιν οι διαλογισμοί πολλών καρδιών.’ (Λουκάς,β΄:25-35).

Σαν συμπέρασμα λέμε ότι ο Ουράνιος Πατέρας αποδεικνύει έμπρακτα ότι είναι μαζί με τους ευλαβείς ανθρώπους που Τον εμπιστεύονται και πράττουν το θέλημά Του και εκπληρώνει οποιαδήποτε υπόσχεση τους έχει υποσχεθεί. Ο Συμεών κοιτούσε να ζει για τον Θεό και να πράττει το θέλημά Του και σε ανύποπτο χρόνο έλαβε την επαγγελία. Δεν γνωρίζουμε τους χρόνους και τους καιρούς, για το πότε θα μας δώσει ο Κύριος οτιδήποτε μας έχει υποσχεθεί, αλλά όταν μας βλέπει να ζούμε με υπακοή στο θέλημά Του, ευαρεστείται σε εμάς και σε ανύποπτο χρόνο  θα μας δώσει ότι μας υποσχέθηκε.

Στο εισαγωγικό εδάφιο ο ίδιος ο Κύριος μας δίνει το παράδειγμα για το πώς πρέπει να προσευχόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Η δέηση και ικεσία συνοδευόμενες με δυνατή φωνή και δάκρυα, αποδεικνύουν ότι ο Κύριος ήταν ταπεινός γιατί αυτή η προσευχή φανερώνει ότι ο ίδιος δεν στηριζόταν  στη δύναμή Του, αλλά στη δύναμη  του Πατέρα Θεού. Ο Κύριος Ιησούς είχε πλήρη γνώση ότι μόνο ο Πατέρας Θεός μπορούσε να Τον σώσει απ’ τον θάνατο και εισακούστηκε για την ευλάβειά του. Δηλαδή εκτελώντας μέχρι τέλους το θέλημα του Πατέρα, νίκησε τον θάνατο, μιας και σαν αναμάρτητος, ο θάνατος δεν είχε εξουσία πάνω Του, γι’ αυτό  και ο Πατέρας Θεός Τον ανάστησε, καθιστώντας Τον μοναδικό σωτήρα των ανθρώπων.

Τα δάκρυα και η κραυγή δηλώνουν την μεγάλη ανάγκη μας για αυτό που του ζητάμε και εφόσον αυτό είναι σύμφωνα με το θέλημά Του, ο Θεός θα μας το δώσει. Όπως ο Κύριος προσευχόμενος στον Πατέρα είπε ‘… πλην ουχί το θέλημά μου, αλλά το σον ας γείνη’(Λουκάς, κβ΄:42), έτσι και εμείς να πλησιάσουμε τον Θεό, πιστεύοντας μεν ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης σ’ αυτούς που Τον εκζητούν, αλλά προσθέτοντας στο τέλος κάθε αιτήματός μας τα ίδια λόγια που είπε ο Κύριος. Βέβαια όπως  Κύριος Ιησούς εισακούστηκε για την ευλάβειά του, την οποία ευλάβεια έχουμε ανάγκη να την χτίσουμε μέσα μας, όχι μόνο για να λάβουμε τα αιτήματά μας αλλά για να δείχνουμε την αγάπη μας προς τον Πατέρα Θεό και ότι τον φοβόμαστε και τον σεβόμαστε.

Συνοψίζοντας λέμε ότι η ευλάβεια έχει μισθαποδοσία από τον Θεό σε εμάς γιατί αποδεικνύει ότι θέλουμε να είμαστε ευάρεστοι σε Αυτόν και να πράττουμε το θέλημά Του. Να έχουμε φόβο Θεού ώστε να Τον αγαπάμε παραπάνω από αυτά που του ζητάμε, γιατί έτσι θα είμαστε ελεύθεροι από συναισθήματα που μας κρατάνε πίσω και επιπλέον θα αποκτούμε καλύτερη πνευματική όραση ώστε να βλέπουμε πιο καθαρά ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας. Ας εμπιστευτούμε τους εαυτούς μας και την ζωή μας στον Θεό γιατί Αυτός έχει ετοιμάσει μεγαλεία για τον λαό Του. Να έχουμε τον λόγο του Θεού σαν πνευματική τροφή και οδηγό για  την ψυχή μας, γιατί πράττοντας το θέλημα του Θεού θα μπούμε στην βασιλεία των ουρανών. Ας οικοδομήσουμε τους εαυτούς μας σύμφωνα με τον γραμμένο λόγο, δείχνοντας ευλάβεια προς τον Πατέρα Θεό και Αυτός θα κάνει πολύ περισσότερα  από αυτά που ζητούμε ή νοούμε. Αμήν!


 


«Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας∙ διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας» (Λουκάς, κα΄:28).

Ο Κύριος Ιησούς είχε μεταξύ των άλλων πει στους μαθητές του, ‘Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα• ει δε μη, ήθελον σας ειπεί• υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον• και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.' (Ιωάννης, ιδ΄:2,3). Σε αυτά όπως και σε άλλα  προφητικά λόγια του Κυρίου στηρίζεται η προσδοκία της Εκκλησίας του Θεού, δηλαδή να περιμένει τον Κύριο Ιησού Χριστό, να έρθει από τον ουρανό για να παραλάβει τους πιστούς που Tον περιμένουν και να μεταμορφώσει τα θνητά  σώματά τους, σε αθάνατα ουράνια, ώστε να ζούνε αιώνια μαζί Του. Αυτό το γεγονός που θα συνοδεύεται και με την ανάσταση των μέχρι τότε αποθανόντων εν Χριστώ πιστών, ονομάζεται μεταξύ των αναγεννημένων χριστιανών, αρπαγή της Εκκλησίας.

O απόστολος Παύλος δια Πνεύματος Αγίου, γράφει πιο αναλυτικά σχετικά με αυτό το γεγονός : «Διότι τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας∙ επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον∙ έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα∙ και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου. Λοιπόν παρηγορείτε αλλήλους με τους λόγους τούτους» (Α΄ Θεσσαλονικείς, δ΄:15-18).
«Τούτο δε λέγω, αδελφοί, ότι σάρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν, ουδέ η φθορά κληρονομεί την αφθαρσίαν. Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς∙ πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού εν τη εσχάτη σάλπιγγι∙ διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν.  Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος “Κατεπόθη ο θάνατος εν νίκη”» (Α΄ Κορινθίους,ιε΄:50-54).

Από τα προαναφερθέντα εδάφια συμπεραίνουμε ότι η τελική φάση της αρπαγής περιλαμβάνει πρώτα την ανάσταση των αποθανόντων εν Χριστώ πιστών με νέα άφθαρτα σώματα, στη συνέχεια την μεταμόρφωση των φθαρτών σωμάτων των πιστών που περιμένουν τον Κύριο σαν τις φρόνιμες παρθένες της παραβολής, σε άφθαρτα ουράνια και την αρπαγή όλων σε απάντηση του Κυρίου στον αέρα, ώστε όλοι μαζί να ζουν πάντοτε με τον Κύριο.

Για τα σημεία πριν την αρπαγή μας αναφέρει ο ίδιος ο Κύριος, περιγράφοντας τον τρόπο ζωής των περισσότερων ανθρώπων κατά την περίοδο που θα λάβει χώρα η αρπαγή, ίδιο με αυτόν  των  ημερών του Νώε. Τότε οι άνθρωποι έτρωγαν, έπιναν, πάντρευαν, παντρευόταν και γενικά ενδιαφερόταν μόνο για την ευχαρίστηση της σάρκας τους, μέχρι που ο Νώε μπήκε στην κιβωτό, ήρθε ο κατακλυσμός και  απώλεσε όλους τους εκτός κιβωτού ανθρώπους. Όμοια κατάσταση επικρατούσε και κατά τις ημέρες του Λώτ. Τότε οι άνθρωποι της περιοχής των Σοδόμων και Γομόρρων όπου ζούσε ο Λωτ, ζούσαν χωρίς ηθικούς φραγμούς.  Μέχρι που ο Θεός αφού έσωσε τον Λώτ και τις κόρες του, έβρεξε πυρ και θείο από τον ουρανό και τους απώλεσε όλους. Έτσι θα ζουν  και οι άνθρωποι την περίοδο που πρόκειται να αποκαλυφθεί ο Υιός του ανθρώπου. Ο Κύριος μας προειδοποιεί λέγοντας, ότι εκείνη την ημέρα όποιος είναι πάνω στην ταράτσα και έχει τα σκεύη του μέσα στο σπίτι, να μην κατέβει να τα πάρει και όποιος είναι στο χωράφι να μην επιστρέψει πίσω. Ακόμη μας προτρέπει να θυμόμαστε την γυναίκα του Λώτ, η οποία ενώ απομακρυνόταν από τις πόλεις που καταστρεφόταν, μαζί τον άνδρα της και τις δύο κόρες τους, δεν υπάκουσε στο λόγο του Κυρίου, γύρισε να δει πίσω και έγινε στήλη άλατος. Συνεχίζοντας ο Κύριος λέει ότι εκείνη την νύχτα θα είναι δύο σε ένα κρεβάτι, ο ένας παραλαμβάνεται και ο άλλος αφήνεται, δύο γυναίκες θα αλέθουν μαζί, η μια παραλαμβάνεται και η άλλη αφήνεται, δύο θα βρίσκονται στο χωράφι, ο ένας παραλαμβάνεται και ο άλλος αφήνεται και στην ερώτηση που του έκαναν, ‘Πού Κύριε;’. απάντησε ο Κύριος: ‘Όπου είναι το σώμα εκεί θα μαζευτούν οι αετοί’ (Λουκάς, ιζ΄:26-37).

Συμπεραίνοντας λέμε ότι στις ημέρες του Νώε οι άνθρωποι έπρατταν  μόνο το κακό και επειδή υπήρχε κίνδυνος να παρασυρθούν οι εναπομείναντες  δίκαιοι, ο Θεός είπε στο Νώε να κατασκευάσει κιβωτό για να τους προφυλάξει από τη μελλοντική κρίση που θα ερχόταν με τον κατακλυσμό. Επίσης στις ημέρες που ζούσε ο Λώτ στα Σόδομα, οι άνθρωποι των Σοδόμων είχαν φτάσει σε πλήρη διαφθορά, μέχρι που ζήτησαν να βιάσουν τους αγγέλους που είχαν έρθει στο σπίτι του Λώτ, για να του πούνε να βγει μαζί με τους δικούς του ανθρώπους από τα Σόδομα, επειδή ο Θεός θα τα κατάστρεφε. Το κοινό χαρακτηριστικό των ημερών των δυο προαναφερθέντων Νώε και Λώτ, ήταν ότι η αμαρτία είχε φτάσει στο πλήρες και οι άνθρωποι δεν ενδιαφερόταν  για το θέλημα του Θεού ώστε να μετανοήσουν και για να μην φθαρούν οι δικοί Tου πιστοί ο Κύριος επενέβη επιφέροντας μεν καταστροφική κρίση στους αμετανόητους ανθρώπους, διαφυλάττοντας δε τους δικούς Του.

Όμοια και σήμερα οι κυβερνήσεις των περισσότερων κρατών αλλάζουν προς το χειρότερο, επιβάλλοντας  νόμους που καθιστούν την αμαρτία νόμιμη και αποδεκτή στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ενός τέτοιου νόμου είναι αυτός που αφορά το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ δύο ανδρών ή δύο γυναικών. Τέτοιοι νόμοι έχουν σαν αποτέλεσμα να εξαπλώνεται η διαφθορά και να απομακρύνονται οι άνθρωποι από το θέλημα του Θεού και να ζουν σύμφωνα με τις σαρκικές επιθυμίες τους. Ο κίνδυνος που υπάρχει για τα παιδιά του Θεού είναι βλέποντας την αμαρτία να αυξάνει, να μη αγρυπνούν και ενεργούν όπως πρέπει, αλλά να ενεργούν όπως οι μωρές παρθένες της παραβολής. Επειδή η έλλειψη εφεδρικού λαδιού, που ήταν η αιτία που δεν εισήλθαν στους γάμους οι μωρές παρθένες, κατά τη γνώμη μας οφειλόταν στην επιπόλαιη εκτίμηση εκ μέρους τους ότι ο χρόνος άφιξης του Νυμφίου θα ήταν σύντομος , υπενθυμίζουμε τα λόγια του Κυρίου στους μαθητές Του: «Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ, ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ. Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε• διότι δεν εξεύρετε πότε είναι ο καιρός.» (Μάρκος.ιγ΄:32,33), « Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι• διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.» (Λουκάς, ιβ΄:40).

«Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία, αλλά θέλετε λάβει δύναμιν, όταν επέλθη το Άγιον Πνεύμα εφ' υμάς, και θέλετε είσθαι εις εμέ μάρτυρες και εν Ιερουσαλήμ και εν πάση τη Ιουδαία και Σαμαρεία και έως εσχάτου της γης»(Πράξεις,α΄:8,9).

Συνοψίζοντας λέμε ότι όσοι είμαστε μέλη  της νύφης Εκκλησίας και θέλουμε να λάβουμε μέρος στον γάμο του Νυμφίου μας Χριστού, παρατηρώντας τα γεγονότα των ημερών μας που είναι προφητευμένα στον γραπτό λόγο του θεού, να πάρουμε πιο σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του Κυρίου. Επειδή αυτά τα γεγονότα αποτελούν σημεία πριν την Αρπαγή, είναι ωφέλιμο για την ψυχή μας να επαγρυπνούμε πνευματικά, ώστε να είμαστε έτοιμοι όταν ο Κύριος έρθει να μας παραλάβει, είτε με προσωπική πρόσκληση, είτε με την αρπαγή.  Η εκκλησία από τη δημιουργία της εδώ και 2000 χρόνια περίπου, ξέρει ότι ‘Ο Κύριος είναι πλησίον’ και μαζί με το Άγιο Πνεύμα λένε στον Κύριο, ‘Ελθέ’(Αποκ.,κβ΄:17).Δεν μας ανήκει να γνωρίζουμε ‘τους χρόνους ή τους καιρούς’ της έλευσης του Κυρίου.  Αυτό που μας ανήκει είναι το ‘γίνεσθε έτοιμοι’. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας είπη. Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. (Αποκάλυψις Ιωάννου ιβ' 27)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα2872
mod_vvisit_counterΕχτές3011
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα24161
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα32682
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα2872
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα128278
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3900497

We have: 62 guests online
Η IP: 3.231.219.178
 , 
Σήμερα : Νοε 01, 2024