«Εγώ ο Ιησούς έπεμψα τον άγγελόν μου να μαρτυρήση εις εσάς ταύτα εις τας εκκλησίας∙ εγώ είμαι η ρίζα και το γένος του Δαβίδ, ο αστήρ ο λαμπρός και ο ορθρινός» (Αποκάλυψις,κβ΄:16)
Tα Χριστούγεννα, γιορτάζονται σε όλο το χριστιανικό κόσμο, μια φορά το χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου. Είναι μια γιορτή ενθύμησης της γέννησης του Θεανθρώπου, του Κυρίου Ιησού Χριστού. Επίσης μια φορά το χρόνο γιορτάζεται η γιορτή της ενθύμησης των παθών και της ανάστασης του Κυρίου, το γνωστό Πάσχα. Βέβαια καλό είναι το ότι ακούγονται έστω και για λίγες μέρες το χρόνο, οι μεγάλες αλήθειες της ενανθρώπισης, της θυσίας και της ανάστασης του Κυρίου Ιησού Χριστού, αλλά το ζητούμενο είναι η ενθύμηση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού που γεννήθηκε, θυσιάστηκε και αναστήθηκε για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων, να οδηγήσει κάθε άνθρωπο που λέει ότι πιστεύει στον Ιησού Χριστό, να προβληματιστεί, στο αν και κατά πόσο το σωτήριο έργο του Κυρίου, εκπληρώνεται στη ζωή του.
Με στόχο ένα καρποφόρο προβληματισμό θα αναφέρουμε κάποιες σκέψεις μας, σχετικές με το άστρο που εμφανίστηκε με τη γέννηση του Κυρίου και οδήγησε τους μάγους στο σπίτι που βρισκόταν ο Κύριος, όπου Τον προσκύνησαν και Του πρόσφεραν τα πολύτιμα δώρα τους.
Διαβάζουμε σχετικά: «Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας επί των ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες• Που είναι ο γεννηθείς βασιλεύς των Ιουδαίων; διότι είδομεν τον αστέρα αυτού εν τη ανατολή και ήλθομεν διά να προσκυνήσωμεν αυτόν. Ακούσας δε Ηρώδης ο βασιλεύς, εταράχθη και πάσα η Ιεροσόλυμα μετ' αυτού, και συνάξας πάντας τους αρχιερείς και γραμματείς του λαού, ηρώτα να μάθη παρ' αυτών που ο Χριστός γεννάται. Εκείνοι δε είπον προς αυτόν• Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας• διότι ούτως είναι γεγραμμένον διά του προφήτου• Και συ, Βηθλεέμ, γη Ιούδα, δεν είσαι ουδόλως ελαχίστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα• διότι εκ σου θέλει εξέλθει ηγούμενος, όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν μου τον Ισραήλ. Τότε ο Ηρώδης καλέσας κρυφίως τους μάγους εξηκρίβωσε παρ' αυτών τον καιρόν του φαινομένου αστέρος, και πέμψας αυτούς εις Βηθλεέμ, είπε• Πορευθέντες ακριβώς εξετάσατε περί του παιδίου, αφού δε εύρητε, απαγγείλατέ μοι, διά να έλθω και εγώ να προσκυνήσω αυτό. Εκείνοι δε ακούσαντες του βασιλέως ανεχώρησαν• και ιδού, ο αστήρ τον οποίον είδον εν τη ανατολή προεπορεύετο αυτών, εωσού ελθών εστάθη επάνω όπου ήτο το παιδίον. Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα, και ελθόντες εις την οικίαν εύρον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν αυτό, και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσέφεραν εις αυτό δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν• και αποκαλυφθέντες θεόθεν κατ' όναρ να μη επιστρέψωσι προς τον Ηρώδην, δι' άλλης οδού ανεχώρησαν εις την χώραν αυτών» (Ματθαίος, β΄:1-12).
Αρχικά διευκρινίζοντας λέμε ότι η λέξη ‘μάγοι’, δεν έχει τη σημερινή έννοια, αλλά αναφέρεται σε ανθρώπους που ανήκαν στη περσική θρησκευτική κάστα των μάγων. Όπως προκύπτει από τη βιβλική περιγραφή, αυτοί οι μάγοι παρατηρούσαν μεν τα αστέρια, αλλά και ήταν γνώστες της Παλαιάς Διαθήκης και συγκεκριμένα της προφητείας που αναφέρει: «…Θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ, και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ…» (Αριθμοί,κδ΄:17). Έτσι εξηγείται πώς σύνδεσαν την εμφάνιση αυτού του καινοφανούς αστέρα με τη γέννηση του βασιλιά των Ιουδαίων. Έχοντας αυτή την πίστη άσβεστη μέσα στις καρδιές τους, όπως και την επιθυμία να προσκυνήσουν το νέο βασιλιά, ξεκίνησαν αυτό το πολυήμερο και επίπονο ταξίδι. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για τη φύση αυτού του αστέρα (σύνοδος πλανητών, κομήτης, υπερκαινοφανής κ.α.). Αυτό που εμείς με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι ότι αυτός ο αστέρας δεν ήταν αποτέλεσμα τυχαίων φαινομένων αλλά ενεργειών καθοδηγούμενων από τον Πατέρα Θεό, όπως ήταν η εμφάνιση του αστέρα με τη γέννηση του Κυρίου, η επανεμφάνισή του στους μάγους μετά την αναχώρησή τους από το βασιλιά Ηρώδη και η οδηγός πορεία του, μέχρι πάνω από το σπίτι που ήταν ο γεννηθείς Χριστός.
Δηλαδή ο Θεός ενεργεί με θαυμαστά σημεία, σε ανθρώπους που βλέπει ότι έχουν πίστη στη μέγιστη επαγγελία της ενανθρώπισης του Υιού Του και Σωτήρα Ιησού Χριστού και θέλουν με όλη τους τη καρδιά να Τον γνωρίσουν και να Τον ακολουθήσουν. Αυτή η πίστη βασίζεται στο γραμμένο λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, αλλά δεν αρκεί να έχει κάποιος μόνο μία νοητική γνώση για τον Κύριο και το έργο Του μελετώντας το λόγο, αλλά να εκζητήσει τον Κύριο προσευχόμενος ένθερμα, ώστε να Τον γνωρίσει σαν προσωπικό του σωτήρα. Ο ίδιος ο Κύριος αναφέρει σχετικά, απευθυνόμενος σε κάποιους Ιουδαίους: «Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον• και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού• πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν» (Ιωάννης, ε΄:39,40). Επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα ανώφελης γνώσης του λόγου του Θεού, είναι αυτή που είχαν οι αρχιερείς και γραμματείς στους οποίους απευθύνθηκαν οι μάγοι. Γνώριζαν βάσει του λόγου πού γεννιέται ο Χριστός αλλά κανένας τους δεν ενδιαφέρθηκε να πάει με τους μάγους να Τον βρει και να Τον προσκυνήσει. Αντίστοιχα το να γιορτάζει κάποιος τα Χριστούγεννα, χωρίς να έχει γνωρίσει τον Ιησού Χριστό σαν προσωπικό του σωτήρα από τη δουλεία στην αμαρτία και ακόμη χειρότερα χωρίς να πιστεύει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός του Θεού που γεννήθηκε από την παρθένο Μαρία, είναι γεγονός άνευ ουσίας.
Η εορτή των Χριστουγέννων θα αποκτήσει νόημα, όταν αποτελέσει αφορμή εκζήτησης του Κυρίου για όποιον δεν Τον έχει γνωρίσει σαν προσωπικό του σωτήρα. Όποιος κάνει αυτό το βήμα θα γνωρίσει την αλήθεια της υπόσχεσης του Κυρίου, ‘Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω• εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού’ (Αποκάλυψις,γ΄:20), ο δε Πατέρας Θεός θα τον αναγεννήσει και θα αρχίσει να εορτάζει ουσιαστικά τα προσωπικά του Χριστούγεννα.
Συνοψίζοντας λέμε ότι το έργο του άστρου των Χριστουγέννων που οδήγησε τους μάγους στο Χριστό, το εκτελούν σήμερα, αφενός όλοι όσοι έχουν τον Ιησού Χριστό γεννημένο και σε πρώτη θέση μέσα στην καρδιά τους, με αποτέλεσμα η ζωή τους να είναι το φως Του μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και αφετέρου ο γραπτός λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή. Ας μη θεωρεί κανείς ότι η Αγία Γραφή ήταν μόνο για τότε, ούτε να την έχει ξεχασμένη σε ένα ράφι στο σπίτι του, αλλά να την ανοίξει και να την μελετάει, ζητώντας από τον Ιησού Χριστό να τον βεβαιώσει ότι είναι ζωντανός και αληθινός. O Κύριος, σαν αστέρας ‘λαμπρός και ορθρινός’ θα λάμψει με το φως Του, ενεργώντας στην προσωπική του ζωή έργο σωτηρίας ‘διά λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαινίσεως του Αγίου Πνεύματος’ (Τίτον, γ΄:5). Αμήν.
| 
| 
