«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως∙ και τούτο δεν είναι από σας∙ Θεού το δώρον» (Εφεσίους, β΄:8)
«Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων» (Τίτον,β΄:11-14)
Το κεντρικό μήνυμα της Καινής Διαθήκης είναι ότι η χάρη του Θεού φανερώθηκε σε όλους τους ανθρώπους με το να στείλει τον Υιό Του στον κόσμο να κηρύξει το ευαγγέλιο, να ευεργετήσει και θεραπεύσει τους καταδυναστευμένους από το διάβολο, να θυσιαστεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά πληρώνοντας για τις αμαρτίες όλου του κόσμου και τελικά να αναστηθεί σαν αναμάρτητος, δικαιώνοντας όσους πιστέψουν σ’ Αυτόν.
Αυτή η χάρη του Θεού δεν ήταν μόνο για τότε αλλά συνεχίζεται και σήμερα. Ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, στα δεξιά του Πατέρα Θεού και όποιος επικαλεστεί σήμερα το όνομα Του θα σωθεί (Πράξεις,β΄:21,33).
Πώς όμως μπορεί κάποιος να γνωρίσει τον Ιησού Χριστό; Η απάντηση είναι απλή. Ο Κύριος υποσχέθηκε λέγοντας: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Ματθαίος, ζ΄:7,8).
Έτσι αυτός που αναζητά την αλήθεια και την ελευθερία στη ζωή του και θέλει να διαπιστώσει αν ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, πρέπει να κάνει ένα βήμα πίστης και να προσευχηθεί λέγοντας: “αν πράγματι Χριστέ είσαι ζωντανός, έλα και στη δική μου ζωή”. Τότε ο αναστημένος Κύριος μπορεί να τον διαβεβαιώσει για την ύπαρξή Του με το να αρχίσει να ενεργεί στη ζωή του, το μεγαλύτερο θαύμα που ονομάζεται ‘άνωθεν γέννηση’ ή ‘αναγέννηση’. Ο Κύριος Ιησούς είπε σχετικά στον Φαρισαίο Νικόδημο ‘.. εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού’. Επιπλέον διευκρίνισε λέγοντας, «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Το γεγγενημένον εκ της σαρκός, είναι σάρξ∙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα. Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν. Ο άνεμος όπου θέλει πνέει, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλά δεν εξεύρεις πόθεν έρχεται, και που υπάγει∙ ούτως είναι πας όστις εγγεννήθη εκ του Πνεύματος» (Ιωάννης,γ΄:3,5-8).
Σε αυτά τα εδάφια ο Κύριος Ιησούς εξηγεί πως αυτός που έχει γεννηθεί ‘εξ ύδατος και Πνεύματος’ παρατηρεί τα θαυμαστά αποτελέσματα του Αγίου Πνεύματος εντός του, τα οποία είναι απαρατήρητα δια γυμνού οφθαλμού αλλά αισθητά στον ίδιο που τα βιώνει. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όταν κάποιος γνωρίζει ότι είναι αμαρτωλός ενώπιον του Θεού και μετανοεί, τότε ο Ιησούς Χριστός τον καθαρίζει με το αίμα Του που χύθηκε ‘εις άφεσιν αμαρτιών’ και το Άγιο Πνεύμα αρχίζει να μορφώνει μέσα στον εσωτερικό άνθρωπο του μετανοημένου πιστού ένα νέο άνθρωπο σύμφωνα με το χαρακτήρα του Χριστού, απελευθερωμένο από την αμαρτία. Με το φυσικό μάτι δεν βλέπει κάποιος την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα του αλλά την παρατηρεί από το αποτέλεσμα.
Με αυτή την άνωθεν γέννηση, ξεκινάει η πνευματική ζωή του χριστιανού. Ο Κύριος Ιησούς μας γνωστοποιεί ότι αυτή η ζωή δεν είναι εύκολη. Αναφέρει σχετικά: «Εισέλθετε δια της στενής πύλης∙ διότι πλατεία είναι η πύλη, και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθαίος,ζ΄:13-14).
Τα αρχικά εδάφια του άρθρου μας λένε ότι ναι μεν η σωτηρία είναι κατά χάρη και δώρο του Θεού, αλλά αυτή ή σωτήρια χάρη μας διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες και να ζήσουμε σωφρόνως, δικαίως και ευσεβώς στον τωρινό αιώνα. Ο Κύριος υπόσχεται ειρήνη και ανάπαυση στις ψυχές όσων θέλουμε να τον ακολουθήσουμε αλλά αυτό που θέλει από μας είναι να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να σηκώνουμε κάθε μέρα το προσωπικό σταυρό που μας έχει δώσει (Λουκάς,θ΄:23). Γι’ αυτό όσοι αμετανόητοι συνεχίζουν να κάνουν τα πονηρά τους έργα, δεν δέχονται τη σωτήρια χάρη του Θεού επειδή αγαπούν το σκότος μάλλον παρά το φως (Ιωάννης,γ΄:19).
Όμως εκτός από αυτό το λυπηρό φαινόμενο να μη δέχονται πολλοί τη χάρη του Θεού, υπάρχει το ακόμα πιο λυπηρό, πολλοί να δέχονται τη χάρη του Θεού μάταια. Ο λόγος του Θεού μας πληροφορεί σχετικά:
«… καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία…. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις; Μη γένοιτο• ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;… Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν; μη γένοιτο. Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην» (Ρωμαίους, γ:8, στ΄:1,2,15,16).
« Όντες δε συνεργοί αυτού, παρακαλούμεν ενταυτώ να μη δεχθήτε την χάριν του Θεού ματαίως» (Β΄ Κορινθίους, ς΄:1).
«Διότι εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν…» (Ιούδα, α΄: 4).
Έτσι για να μη χάσουμε ή μεταλλάξουμε τη σωτήρια χάρη του Θεού, ο λόγος του Κυρίου προτρέπει ‘ας κρατώμεν την χάριν, διά της οποίας να λατρεύωμεν ευαρέστως τον Θεόν με σέβας και ευλάβειαν. Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον.(Εβραίους, ιβ΄:28,29).
Συνοψίζοντας λέμε ότι η χάρη του Θεού που φανερώθηκε με τη θυσία του Κυρίου, είναι σωτήρια για τον άνθρωπο. Το Άγιο Πνεύμα, εφόσον το ζητάμε στη ζωή μας, θα μας διδάξει και θα μας βοηθήσει στον πνευματικό μας αγώνα ενισχύοντάς μας με την δύναμή Του, για να σταθούμε στο θέλημα του Θεού με πίστη και να απολαύσουμε το τέλος της πίστης μας, την σωτηρία της ψυχής μας (Α΄ Πέτρου, α΄:9). Αμήν!
|
«Αιτείτε, και θέλει σας δοθή∙ ζητείτε, και θέλετε ευρεί∙ κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή∙ διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Ματθαίος,ζ΄:7-8).
Τα παραπάνω λόγια τα είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στην ‘επί του όρους ομιλία’ Του. Απευθύνεται σε ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό ή ψάχνουν να Τον γνωρίσουν, τους προτρέπει να ζητούν και να ερευνούν και τους υπόσχεται ότι θα λάβουν και θα βρουν. Βέβαια στα συγκεκριμένα εδάφια ο Κύριος δεν αναφέρει σχετικά με το χρόνο απάντησης του Θεού στην εκζήτηση και έρευνα κάθε ανθρώπου. Μέσα στο λόγο του Θεού παρατηρούμε πολλούς ανθρώπους να έχουν αιτήματα στον Θεό και άλλοι να παίρνουν γρήγορα απάντηση από τον Θεό, άλλοι δε αρκετά αργά. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ο Θεός απάντησε με έργα στη ζωή τους.
Υπάρχει στη Γραφή η περίπτωση του Ιαβή, όπου αναφέρεται:‘Και επεκαλέσθη ο Ιαβής τον Θεόν του Ισραήλ, λέγων, «Είθε μετ’ ευλογίας να με ευλογήσης, και να εκτείνης τα όριά μου, και η χείρ σου να ήναι μετ’ εμού, και να με φυλάττης από κακού, ώστε να μη έχω λύπην! Και εχάρισεν ο Θεός εις αυτόν όσα εζήτησε» (Α΄ Χρονικών, δ΄:9-10).
Βέβαια το ότι ο Θεός έδωσε στον Ιαβή όσα εζήτησε, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός δεν δοκιμάστηκε μέχρι να λάβει αλλά και αφού έλαβε τα αιτήματά του.
Ο γραφικός κανόνας είναι: ‘όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται… Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς• διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί…. Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι' αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης (Εβραίους, ιβ΄:6,7,8,11).
Με τη καθοδήγηση του λόγου του Θεού, μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα πώς θα λάβουμε τα αιτήματά μας. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια κατά θέματα με βάση τα προαπαιτούμενα για να λάβουμε τα αιτήματά μας.
• Να έχουμε πίστη στα λόγια του Κυρίου, να είμαστε ενωμένοι πνευματικά μαζί Του και να ζητάμε κατά το θέλημά Του:
«πάντα όσα αν ζητήσητε εν τη προσευχή έχοντες πίστιν θέλετε λάβει» (Ματθαίος, κα΄:22)
«Δια τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκος, ια΄:24).
«Εάν μείνητε εν εμοί, και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και θέλει γείνει εις εσάς»( Ιωάννης, ιε΄:7).
«Και αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι, εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς, ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ’ αυτού»( Α΄ Ιωάννου, ε΄:14-15).
• Να έχουμε ευλάβεια προς τον Θεό και να ζητάμε με ταπεινή καρδιά:
«Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού» (Εβραίους, ε΄:7).
«Και είπεν η Μαριάμ• Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου εις τον Θεόν τον Σωτήρά μου, διότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» (Λουκάς, α΄:46-48)
«Και ηυχήθη ευχήν, λέγουσα, Κύριε των δυνάμεων, εάν επιβλέψης τωόντι εις την ταπείνωσιν της δούλης σου, και με ενθυμηθής, και δεν λησμονήσης την δούλην σου, αλλά δώσης εις τη δούλην σου τέκνον αρσενικόν, τότε θέλω δώσει αυτό εις τον Κύριον πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού… και ο Κύριος ενεθυμήθη αυτήν» ( Α΄ Σαμουήλ,α΄:11,13,19).
• Να εκτελούμε το λόγο του Θεού, προσκαλώντας τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, να προσευχηθούν αλείφοντας μας με έλαιον, όταν το αίτημά μας αφορά θεραπεία από ασθένεια.
«Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν∙ και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν» (Ιακώβου, ε΄:14-15).
• Να προσευχόμαστε πάντοτε ‘δια του Πνεύματος του Αγίου’, ένθερμα, έχοντας στην καρδιά μας ευχαριστία και χαρά για τη σωτηρία που ο Κύριος μας χάρισε, παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
«προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος» (Εφεσίους, ς΄: 18).
«Πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη. Ο Ηλίας ήτο άνθρωπος ομοιοπαθής με ημάς, και προσηυχήθη ενθέρμως να μη βρέξη∙ και δεν έβρεξεν επί της γης έτη τρία και μήνας εξ∙ και πάλιν προσηυχήθη, και ο ουρανός έδωκεν βροχήν, και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής» (Ιακώβου, ε΄:16-17).
« Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε• διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού.(Α΄Θεσ.,ε΄:16-18)
«και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου» (Ψαλμός λζ΄:4).
• Να έχουμε υπομονή μέχρι ο Θεός να απαντήσει στα αιτήματά μας.
«…έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν» (Εβραίους, ι΄:36).
Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα, διότι ο λόγος του Θεούς είναι γεμάτος παραδείγματα πιστών ανθρώπων που πέρασαν επιτυχώς την παιδεία του Κυρίου και ο Θεός απάντησε στις προσευχές τους. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι να προσευχόμαστε με ταπεινή καρδιά, χωρίς πολυλογία αλλά ένθερμα και αδιάλειπτα και να ζητάμε από Αυτόν έχοντας πίστη ότι θα μας απαντήσει. Βέβαια η απάντηση του Θεού σε κάποια αιτήματά μας μπορεί να είναι αρνητική διότι αυτά που ζητάμε μπορεί να μη συμβαδίζουν με το θέλημα Του στη ζωή μας. Αυτό ‘επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων• ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων’.(Ρωμαίους,η΄:27,28)
Ο Κύριος γνωρίζει ότι είμαστε αδύναμοι και ατονούμε στην πίστη, γι’ αυτό έχει μεριμνήσει στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα, που εφ’ όσον το δεχόμαστε στη ζωή μας ‘συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών’ και μας δυναμώνει (Γαλ., ε΄:22).
Να θυμόμαστε πάντα ότι Θεός ακούει τις προσευχές μας. Γι' αυτό ας μη αποκάμωμε πράττοντας το καλό και περιμένοντας την απάντηση του Κυρίου, γιατί εάν δεν αποκάμωμε, θα θερίσουμε στον δέοντα καιρό (Γαλάτας, ς΄:9). Αμήν!
|
|
| 
| 
