Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow

«Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδίαν του Κυρίου∙ μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά Κύριος, παιδεύει∙ και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται» (Εβραίους,ιβ΄:5,6).

«Ιδού, μακάριος ο άνθρωπος τον οποίον ελέγχει ο Θεός∙ διά τούτο μη καταφρόνει την παιδείαν του Παντοδυνάμου» (Ιώβ,ε΄:17).
Πολλές φορές στη ζωή μας αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις, όπως προβλήματα στην υγεία μας, στην οικογένειά μας, στην εργασία μας κ.α. Άλλες φορές γινόμαστε μάρτυρές σε παρόμοια προβλήματα που περνάνε συνάνθρωποί μας.
Για τον αναγεννημένο χριστιανό, οποιαδήποτε δυσκολία συμβαίνει στη ζωή του, δεν είναι τυχαία. Το παιδί του Θεού έχει επίγνωση ότι έχει γνωρίσει τον Θεό, γιατί έχει «γευθεί» το θαύμα της αναγέννησης, δηλαδή μια νέα πνευματική γέννηση που σημαίνει αλλαγή ζωής, μακριά από την δουλεία στην αμαρτία και γενικά μακριά από οτιδήποτε δεν θέλει ο Θεός. Ο Κύριος έχει πολλούς τρόπους να ενημερώσει τα παιδιά Του, για οτιδήποτε τα αφορά. Αρχικά   μιλούσε  σε πιστούς ανθρώπους με την φωνή Του απευθείας ή μέσω αγγέλων που απέστελλε, όπως π.χ. στον Νώε, στον Αβραάμ, στον Μωυσή και σε πολλούς άλλους όπως διαβάζουμε μέσα στην Αγία Γραφή. Στη συνέχεια έδωσε στο λαό Ισραήλ, δια του Μωυσέως, τον γραμμένο νόμο των εντολών, μέσω των οποίων ο Θεός θα λέγαμε μιλούσε στο λαό Του, στην περίοδο της Παλαιάς Διαθήκης. Επίσης ο Κύριος μιλούσε και εξακολουθεί να μιλάει με το προφητικό χάρισμα το οποίο δίνει σε πιστούς ανθρώπους που Αυτός επιλέγει, όπως επίσης με οράσεις και ενύπνια.
Βέβαια ο Πατέρας Θεός ‘εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς διά του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι' ου έκαμε και τους αιώνας’(Εβραίους, η΄:28). Ο αναμάρτητος Κύριος Ιησούς Χριστός, με το άγιο αίμα που έχυσε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, μπορεί να καθαρίσει οποιοδήποτε άνθρωπο μετανοεί και επικαλείται Αυτόν. Αυτός ο καθαρισμός αποτελεί προϋπόθεση για την ‘άνωθεν γέννηση’ του πιστού από τον Πατέρα Θεό, γεγονός απαραίτητο για την περαιτέρω νικηφόρα πορεία του πιστού απέναντι στο αμαρτωλό κοσμικό φρόνημα, σύμφωνα με το γραμμένο:διότι παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον’(Α΄ Ιωάννου, ε΄:4)
Από κει και πέρα  ο  αναγεννημένος χριστιανός, ως νεογέννητο βρέφος θα πρέπει να επιποθεί το λογικό και άδολο γάλα, που είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, για να αυξάνεται με αυτό. Γι’ αυτό καλό είναι  να μη λησμονεί τη νουθεσία του Πατέρα Θεού, όταν του λέει: “Υιέ μου, μη καταφρονής την παιδείαν του Κυρίου∙ μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά Κύριος, παιδεύει∙ και μαστιγόνει πάντα υιόν τον οποίον παραδέχεται”.  Συνεχίζοντας ο λόγος του Θεού αναφέρει: «Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς, ως προς υιούς∙ διότι τις υιός είναι τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι, και ουχί υιοί  έπειτα τους μεν κατά σάρκα πατέρας ημών είχομεν παιδευτάς και εσεβόμεθα αυτούς δεν θέλομεν υποταχθή πολλώ μάλλον εις τον Πατέρα των πνευμάτων και ζήσει; 10 Διότι εκείνοι μεν προς ολίγας ημέρας επαίδευον ημάς κατά την αρέσκειαν αυτών, ο δε προς το συμφέρον ημών, διά να γείνωμεν μέτοχοι της αγιότητος αυτού.» (Εβραίους,ιβ΄:5-10).
Έτσι ο χριστιανός σε ότι αφορά τις δυσκολίες που περνάει, για τις οποίες δεν είναι υπαίτιος αλλά τις επιτρέπει ο Θεός, τις αντιμετωπίζει με υπομονή και προσευχή γιατί υπακούει στη νουθεσία του Πατέρα Θεού και γιατί γνωρίζει ‘ότι πάντα συνεργούσι προς το αγαθόν εις τους αγαπώντας τον Θεόν, εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού’ (Ρωμαίους,η΄:28).
Επί πλέον ο πιστός που δοκιμάζεται πρέπει να έχει υπόψη τη γραφική υπόσχεση: ‘Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε.’ (Α΄ Κορινθίους, ι΄:13)
Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν όλοι οι πιστοί θα περάσουμε δοκιμασίες για να γίνουμε γνήσια παιδιά του Θεού, αλλά το μέγεθός τους θα είναι ανάλογο με την πνευματική ηλικία και δύναμη του καθενός μας. Για παράδειγμα ο Θεός επέτρεψε στον διάβολο να πειράξει τον Ιώβ, ο οποίος ήταν πολύ πιστός άνθρωπος, με πολύ μεγάλες δοκιμασίες. Σε μια μέρα έχασε την  πολύ μεγάλη περιουσία του αλλά και τα δέκα του παιδιά. Επίσης, έχασε και την υγεία του όταν ο διάβολος τον πάταξε με έλκος κακό. Σαν να μην του έφταναν όλα αυτά, οι φίλοι του ενώ αρχικά ήλθαν να τον παρηγορήσουν στη συνέχεια στράφηκαν εναντίον του, γιατί τον έκριναν αμαρτωλό και φταίχτη για ότι του συνέβαινε, ενώ ο ίδιος ήταν αθώος. Ο Ιώβ παρ’ όλα αυτά, παρέμεινε πιστός, ο δε Θεός δεν τον εγκατέλειψε και στο τέλος της δοκιμασίας τον θεράπευσε, του έδωσε δέκα παιδιά πάλι και διπλασίασε τον πλούτο του. Η περίπτωση του Ιώβ μπορεί να είναι μοναδική, αλλά αποτελεί ένα παράδειγμα πίστης και υπομονής που διδάσκει όλους τους πιστούς ανθρώπους.
Συνεπώς η δοκιμασία που επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μας έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα γι’ αυτό ονομάζεται και παιδεία παρά Κυρίου. Γενικά η παιδεία του Κυρίου που επιτρέπει προς εμάς είναι τα πνευματικά μαθήματα τα οποία πρέπει να περάσουμε κρατώντας την πίστη μας στον Θεό μέχρι τέλους ώστε να καθαριστούμε από κάθε μολυσμό ‘σαρκός και πνεύματος’ και να φέρουμε σε πέρας το έργο που έχει αναθέσει ο Θεός στο καθένα μας.
Άλλο γραφικό παράδειγμα παιδείας του Κυρίου σε πιστό είναι η περίπτωση του καλουμένου ‘πατέρα της πίστεως’, Αβραάμ. Πρώτα πίστεψε μαζί με τη γυναίκα του Σάρρα, στην υπόσχεση του Θεού ότι θα αποκτούσαν παιδί, ενώ εκείνος ήταν περίπου εκατό ετών η δε Σάρρα ενενήντα (Ρωμαίους,δ΄:18-22). Έτσι έλαβαν και οι δυο την επαγγελία και γεννήθηκε ο γιός τους Ισαάκ. Στη συνέχεια όταν ο Θεός δοκίμασε τον Αβραάμ ζητώντας του να θυσιάσει τον Ισαάκ, ο Αβραάμ προχώρησε με πίστη,
‘συλλογισθείς ότι ο Θεός δύναται και εκ νεκρών να ανεγείρη εξ ων και έλαβεν αυτόν οπίσω παραβολικώς’ (Εβραίους,ια΄:19).

Υπάρχει και η άλλη μορφή παιδείας, είναι εκείνη που ο Θεός  επιτρέπει να περάσει ο χριστιανός που δεν περπατά σύμφωνα με το θέλημα του Θεού έτσι ώστε να μετανοήσει για να μην κατακριθεί αιώνια. Δηλαδή όταν ο χριστιανός που έχει αναγεννηθεί, ενώ συνεχίζει να αμαρτάνει συμμετέχει τις Κυριακές στη Θεία Κοινωνία, τότε ‘τρώγει και πίνει κατάκρισιν εις εαυτόν, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου’. Διά τούτο υπάρχουσι μεταξύ σας πολλοί ασθενείς και άρρωστοι, και αποθνήσκουσιν ικανοί. Διότι εάν διεκρίνομεν εαυτούς, δεν ηθέλομεν κρίνεσθαι αλλ' όταν κρινώμεθα, παιδευόμεθα υπό του Κυρίου, διά να μη κατακριθώμεν μετά του κόσμου (Α΄ Κορινθ.,ια΄:28-32). Να θυμόμαστε πάντα ότι η παιδεία του Κυρίου πηγάζει από την αγάπη Του και έχει εποικοδομητικό σκοπό: «Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης∙ ύστερον όμως αποδίδει εις γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης» (Εβραίους,ιβ΄:11). Ο Κύριος μας αγαπάει και όταν μας παιδεύει αποβλέπει στο αιώνιο συμφέρον μας. Αμήν!


 

«αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν∙ το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σάρξ ασθενής»(Μάρκος,ιδ΄:38)

Πολλές φορές στο Ευαγγέλιο ο Κύριος Ιησούς προτρέπει τους μαθητές του να είναι άγρυπνοι. Το παραπάνω εδάφιο αναφέρεται στον πνευματικό αγώνα που έχει ο χριστιανός κατά τον οποίο πρέπει να είναι πνευματικά άγρυπνος και να προσεύχεται έτσι ώστε να νικάει κάθε πειρασμό που θα του έλθει, ακόμα και τη στιγμή που δεν περιμένει. Λέγοντας πειρασμό εννοούμε κάθε επιθυμία αντίθετη με το θέλημα του Θεού, η οποία προέρχεται είτε από τον εαυτό μας είτε από εισηγήσεις πονηρών πνευμάτων. Αυτές οι επιθυμίες έχουν να κάνουν με ενέργειες που ο λόγος του Κυρίου ονομάζει έργα της σαρκός και τα οποία ο απόστολος Παύλος τα απαριθμεί λέγοντας: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων, περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.» (Γαλάτας, ε΄:19-21)
Αυτά τα  έργα της σαρκός, μπορεί  ο πιστός να τα αντιμετωπίσει νικηφόρα μόνο αν φοράει και χρησιμοποιεί σωστά την πνευματική του πανοπλία (Εφεσίους, ς΄:16).  Ο διάβολος πείραξε και τον Κύριο Ιησού, για σαράντα μέρες στην έρημο, με κάθε είδους πειρασμό. Ο Κύριος αντιμετώπισε νικηφόρα τους πειρασμούς του διαβόλου, με νηστεία, προσευχή και χρησιμοποιώντας  σωστά  το γραμμένο λόγο του Θεού, δείχνοντας μας έτσι τον  τρόπο για το πώς θα αντιμετωπίζουμε τους δικούς μας πειρασμούς. Ένας συνηθισμένος πειρασμός του πονηρού είναι οι κατηγορίες εναντίον του Θεού και των αδελφών, για κάθε δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουμε. Γι’ αυτό ο λόγος του Κυρίου μας γνωστοποιεί τα εξής: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη, Ότι από του Θεού πειράζομαι∙ διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών, και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος, υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν∙ η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον» (Ιακώβου, α΄:13-15). Βέβαια πειρασμός με την έννοια της δοκιμασίας προέρχεται και από ενάντιους ανθρώπους που δεν μας  δέχονται επειδή εμείς έχουμε γνωρίσει τον Ιησού Χριστό: «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β΄ Τιμόθεον,γ΄:12). 
Η πνευματική επαγρύπνηση του χριστιανού είναι απαραίτητη για να μη νικιέται από τον πειρασμό και επιτυγχάνεται με την εν Πνεύματι Αγίω προσευχή και μελέτη του λόγου του Θεού. Με την προσευχή ο χριστιανός πληρώνεται με Άγιο Πνεύμα που είναι Θεός και μας δίνει δύναμη να καταπολεμάμε τους πειρασμούς του διαβόλου και τις σαρκικές επιθυμίες που είναι έχθρα προς τον Θεό. Με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος εντός του ανθρώπου, μορφώνεται ο καρπός του Αγίου Πνεύματος που είναι: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια»(Γαλάτας,ε΄:22). Η προσευχή επιδρά προληπτικά σε μελλοντικό πειρασμό τον οποίο δεν γνωρίζουμε  αλλά όταν συμβεί, θα έχουμε τη δύναμη του Θεού μέσα μας ώστε να αντισταθούμε. Για παράδειγμα, την νύχτα που συλλάβανε τον Κύριο Ιησού, όταν μια δούλη και άλλοι παρεστώτες, αναγνώρισαν τον Πέτρο  σαν μαθητή του Κυρίου, εκείνος άρχισε να αναθεματίζει και να ορκίζεται ότι δεν γνωρίζει τον Κύριο Ιησού. Βέβαια ο Πέτρος κατάλαβε το λάθος του και έκλαψε πικρά (Μάρκος,ιδ΄:66-72). Όμως ο Κύριος Ιησούς είχε προειδοποιήσει τον Πέτρο ότι θα τον απαρνιόταν, αλλά αυτός δεν Τον άκουσε όταν τον πρότρεψε να προσεύχεται ώστε να μην έρθει σε πειρασμό. 
Όσο αφορά τη σχέση πνευματικής επαγρύπνησης και μελέτης του λόγου του Θεού, λέμε πρώτα ότι ο λόγος του Θεού, είναι η μάχαιρα του  Πνεύματος (Εφεσίους, ς΄:17), όπως επίσης και ότι είναι ‘ζων και ενεργός και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν και διέρχεται μέχρι διαιρέσεως ψυχής τε και πνεύματος, αρμών τε και μυελών, και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας’(Εβραίους, δ΄:12). Είπαμε επίσης ότι όταν πειραζόταν ο Κύριος από τον διάβολο, του απαντούσε με τα πρέποντα εδάφια από το λόγο του Θεού, μιας και ένας από τους πιο δύσκολους πειρασμούς του πονηρού είναι η διαστρέβλωση του λόγου του Θεού. Πολλά εδάφια του Ευαγγελίου προτρέπουν σε πνευματική επαγρύπνηση και σπουδή. Αναφέρουμε μερικά:

«…μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν•  διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού.» (Φιλιππησίους, β΄:12,13)

«Και δι’ αυτό δε τούτο, καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστην σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δεν την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην. Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσι ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού»(Β΄ Πέτρου, α΄:5-8).

«Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης∙ δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν»( Β΄ Τιμόθεον,γ΄:16-17).

«Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών. Τούτο δε γινώσκετε, ότι εάν ήξευρεν ο οικοδεσπότης εν ποία φυλακή της νυκτός έρχεται ο κλέπτης, ήθελεν αγρυπνήσει, και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή η οικία αυτού. Δια τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι∙ διότι καθ’ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου» (Ματθαίος,κδ΄:42-44).

Ο Κύριος Ιησούς μας γνωστοποίησε: «Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα∙ ει δε μη, ήθελον σας ειπεί∙ υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον. Και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι, και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, δια να ήσθε και σείς όπου είμαι εγώ»(Ιωάννης,ιδ΄:2-3). Έτσι όλοι όσοι έχουμε γνωρίσει τον Κύριο Ιησού σαν προσωπικό μας Σωτήρα πιστεύουμε ότι θα έλθει πάλι, για να μας παραλάβει και να μεταμορφώσει τα σώματά μας από επίγεια σε επουράνια(Α΄ Κορινθίους, ιε΄:50-58, Α΄ Θεσσαλονικείς, δ΄:13-18). Γι’ αυτό πρέπει να αγρυπνούμε πνευματικά και με φόβο και τρόμο να εργαζόμαστε την σωτηρία που μας έχει δώσει ο Κύριος. Βέβαια αυτό επιτυγχάνεται, όχι με δική μας δύναμη ή ισχύ αλλά με την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος που είναι εντός μας, της οποίας όμως βοήθειας το μέτρο εξαρτάται από τη δική μας θέληση. Αμήν!

 
Περισσότερα Άρθρα...

Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. (Ματθαίος κη' 19)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1058
mod_vvisit_counterΕχτές1620
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα9154
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα17722
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα77785
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα47667
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3236393

We have: 13 guests, 2 bots online
Η IP: 54.198.45.0
 , 
Σήμερα : Μαρ 28, 2024