Μενού

Φόρμα Σύνδεσης



Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;

Ποιές πιστεύετε ότι είναι οι πηγές της αλήθειας;
 
Αρχική σελίδα
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow


«Επειδή το φρόνημα της σαρκός είναι θάνατος∙ το δε φρόνημα του Πνεύματος, ζωή και ειρήνη» (Ρωμαίους, η΄:6).

Στο εισαγωγικό εδάφιο, ο λόγος του Θεού μας αναφέρει  ότι το φρόνημα (οι σκέψεις και επιθυμίες) της  σάρκας ταυτίζεται με τον θάνατο, ενώ του  Αγίου Πνεύματος με τη ζωή και την ειρήνη. Συνεπώς είναι σημαντικό να γνωρίζει ο κάθε άνθρωπος  που θέλει να κάνει το θέλημα του Θεού, ποιες είναι οι σκέψεις και επιθυμίες της σάρκας και με τη βοήθεια του Πατέρα Θεού να τις απορρίπτει από τη ζωή του και ποιές είναι του Αγίου Πνεύματος να τις επιζητά, να τις διατηρεί και να τις εκτελεί στη ζωή του. Ο λόγος του Θεού διευκρινίζει λέγοντας: «Φανερά δε είναι τα έργα της σαρκός∙ τα οποία είναι μοιχεία, πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων∙ περί των οποίων σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσιν κληρονομήσει. Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις,  πραότης, εγκράτεια• κατά των τοιούτων δεν υπάρχει νόμος.  Όσοι δε είναι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας» (Γαλάτας,ε΄:19-24).

Στα  προαναφερθέντα εδάφια φαίνεται καθαρά ο διαχωρισμός των δυο φρονημάτων, με τις αντίθετες κατευθύνσεις που θέτουν στο τρόπο ζωής του ανθρώπου. Γι’ αυτό και ο λόγος του Θεού επί πλέον αναφέρει ότι ‘το φρόνημα της σαρκός είναι έχθρα εις τον Θεόν• επειδή εις τον νόμον του Θεού δεν υποτάσσεται• αλλ' ουδέ δύναται•’(Ρωμαίους,η΄:7) και ‘η σαρξ επιθυμεί εναντία του Πνεύματος, το δε Πνεύμα εναντία της σαρκός• ταύτα δε αντίκεινται προς άλληλα, ώστε εκείνα, τα οποία θέλετε, να μη πράττητε’ (Γαλάτας,ε΄:17,18).

Βάζοντας τα πράγματα σε μια σειρά, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι κάθε άνθρωπος που δεν έχει γνωρίσει τον Ιησού Χριστό σαν προσωπικό του σωτήρα και δεν έχει αναγεννηθεί από τον Πατέρα Θεό, εξουσιάζεται από το φρόνημα της σάρκας και παρόλο που γνωρίζει ότι κάποιες ενέργειές του κάνουν κακό στον ίδιο και σε άλλους και θα ήθελε να τις σταματήσει, όμως συνεχίζει να τις εκτελεί.

Ο απόστολος Παύλος που κατά την ομολογία του ήταν άμεμπτος κατά τη δικαιοσύνη του Μωσαϊκού νόμου και συγχρόνως διώκτης της εκκλησίας του Χριστού, αναφέρει σχετικά με την υπόδουλη κατάσταση ενός ανθρώπου που θέλει να εκτελεί τον νόμο των 10 εντολών, που όμως δεν έχει αναγεννηθεί, όπως και τον τρόπο απελευθέρωσης απ’ αυτή: «Ευρίσκω λοιπόν τον νόμον τούτον ότι, ενώ εγώ θέλω να πράττω το καλόν, πάρεστιν εις εμέ το κακόν•  διότι ηδύνομαι μεν εις τον νόμον του Θεού κατά τον εσωτερικόν άνθρωπον, βλέπω όμως εν τοις μέλεσί μου άλλον νόμον αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου, και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας, τον όντα εν τοις μέλεσί μου. Ταλαίπωρος άνθρωπος εγώ• τις θέλει με ελευθερώσει από του σώματος του θανάτου τούτου;  Ευχαριστώ εις τον Θεόν διά Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών. Άρα λοιπόν αυτός εγώ με τον νούν μεν δουλεύω εις τον νόμον του Θεού, με την σάρκα δε εις τον νόμον της αμαρτίας.
Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα. Διότι ο νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού με ηλευθέρωσεν από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου. Επειδή το αδύνατον εις τον νόμον, καθότι ήτο ανίσχυρος διά της σαρκός, ο Θεός πέμψας τον εαυτού Υιόν με ομοίωμα σαρκός αμαρτίας και περί αμαρτίας, κατέκρινε την αμαρτίαν εν τη σαρκί, διά να πληρωθή η δικαιοσύνη του νόμου εις ημάς τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.» (Ρωμαίους,ζ΄:21-25, η΄:1-4).

Σαν συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα μπορούμε να πούμε ότι επειδή σαν άνθρωποι έχουμε κληρονομήσει μία φύση με ροπή προς το σαρκικό φρόνημα, είναι αδύνατο να το υπερνικήσουμε με δικές μας δυνάμεις και να εκτελέσουμε τις εντολές του Θεού, όσο και να προσπαθήσουμε. Γι’ αυτό ο Πατέρας  Θεός έστειλε τον Υιό Του, Ιησού Χριστό να ζήσει σαν άνθρωπος ευεργετώντας τους καταδυναστευόμενους από το διάβολο, να κηρύξει το ευαγγέλιο της κατά χάρη σωτηρίας και να θυσιαστεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, πληρώνοντας σαν αναμάρτητος για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων. Έτσι έδωσε τη δυνατότητα σ’ όποιον μετανοεί και πιστεύει σ’ Αυτόν, να αναγεννηθεί  από το Θεό και να λαμβάνει δύναμη Πνεύματος Αγίου, ώστε να νικά το σαρκικό φρόνημα, σύμφωνα με το γραμμένο, ‘παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον’(Α΄ Ιωάννου, ε΄:4) και ‘εάν διά του Πνεύματος θανατόνητε τας πράξεις του σώματος, θέλετε ζήσει’(Ρωμ.,η΄:13).

Συνεπώς μόνο ένας αναγεννημένος χριστιανός που πληρώνεται με το Άγιο Πνεύμα, φρονεί τα του Αγίου Πνεύματος, διοικείται από Αυτό και δι’ Αυτού μπορεί να νικά το σαρκικό φρόνημα. Διοικείται κάποιος από το Άγιο Πνεύμα όταν ο γραμμένος λόγος του Θεού είναι γι’ αυτόν πνευματικός οδηγός και πνευματική τροφή και αυτό διότι ‘Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης∙ δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν» (Β΄ Τιμόθεον,γ΄:16-17). Μόνο υπό αυτή την προϋπόθεση το παιδί του Θεού αυξάνει πνευματικά και τελειοποιείται. Αν  όμως δεν λαμβάνει την υγιαίνουσα διδασκαλία του λόγου του Θεού, κινδυνεύει να πεθάνει πνευματικά και τα έσχατά του να γίνουν χειρότερα από τα πρώτα. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος δια του Αγίου Πνεύματος μας εφιστά τη προσοχή λέγοντας: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατείτε ακριβώς∙ μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί. Δια τούτο μη γίνεσθε άφρονες, αλλά νοείτε τι είναι το θέλημα του Κυρίου» (Εφεσίους,  ε΄:15-17).

Η εξαγορά του καιρού, δηλαδή του ελεύθερου χρόνου που έχουμε, ώστε να μη τον σπαταλάμε σε μάταια πράγματα αλλά στο να φρονούμε τα του Πνεύματος, είναι στις πονηρές μέρες που ζούμε, ένας πολύ δύσκολος στόχος. Στη σημερινή εποχή, πολλοί θεωρούν το ανήθικο σύμφωνα με το λόγο του Θεού σαν ηθικό και νόμιμο. Στο διαδίκτυο και τη τηλεόραση κυριαρχούν  οι άσχημες ειδήσεις και τα άσεμνα θεάματα. Πολλοί άνθρωποι δηλώνουν άθεοι και παρατηρούνται φαινόμενα κοσμικοποίησης  χριστιανικών εκκλησιών. Γι’ αυτό χρειάζεται, όσοι λέμε ότι αγαπάμε τον Κύριο πάνω από όλους και όλα, να προσέξουμε ιδιαίτερα, ώστε να πειθαρχήσουμε στη προτροπή του λόγου του Θεού που λέει: «Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον» (Ρωμαίους, ιβ΄:2).

Συνοψίζοντας λέμε ότι έχοντας το φρόνημα του Πνεύματος, είναι βέβαιο ότι θα κρατήσουμε την αιώνια ζωή που μας έδωσε ο Κύριος. Δια του Αγίου Πνεύματος θανατώνονται  οι σαρκικές επιθυμίες που είναι ενάντια στο θέλημα του Θεού. Παραμένοντας στο φρόνημα του Πνεύματος έχουμε την παρουσία του Τριαδικού  Θεού μέσα μας. Σίγουρα θα έχουμε πτώσεις στη πνευματική μας πορεία, τότε θα πάμε μέσω της προσευχής με μετάνοια στον Κύριο και Εκείνος θα μας βοηθήσει να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε τον καλό αγώνα. Ακόμη και αν θεωρούμε κάποια σαρκική επιθυμία αδύνατον να την αποβάλλουμε, να την εξομολογούμαστε στον Θεό, με ειλικρίνεια και παραδοχή της αδυναμίας μας, αλλά θέλοντας την πλήρη θανάτωσή της και  ο Ουράνιος Πατέρας θα ακούσει την προσευχή μας. Αν θέλουμε με όλη μας τη καρδιά, δια της δυνάμεως του Τριαδικού Θεού, θα μείνουμε στο φρόνημα του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!

 

 

«Γίνεσθε λοιπόν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ σας είναι οικτίρμων» (Λουκάς, ς΄:36).

« Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ο Πατήρ των οικτιρμών και Θεός πάσης παρηγορίας, ο παρηγορών ημάς εν πάση τηθλίψει ημών, διά να δυνάμεθα ημείς να παρηγορώμεν τους εν πάση θλίψει διά της παρηγορίας, με την οποίαν παρηγορούμεθα ημείς αυτοί υπό του Θεού»       (Β΄ Κορινθίους, α΄:3,4).

Οικτίρμων είναι αυτός που είναι γεμάτος οικτιρμούς, ελεήμων, ευσπλαχνικός. Είναι συνεπώς χαρακτηριστικό της φύσης του Πατέρα Θεού, να σπλαχνίζεται, να ελεεί και να εκδηλώνει την αγάπη Του για τον άνθρωπο ο οποίος μετανοεί όταν σφάλει λόγω αδυναμίας και απερισκεψίας και απευθύνεται σ’ Αυτόν, ζητώντας συγχώρεση και ενίσχυση.

Είναι φυσικό, όπως κάθε καλός πατέρας, έτσι και ο Πατέρας Θεός, να θέλει και τα παιδιά Του, να του μοιάσουν σ’ αυτό το χαρακτηριστικό. Γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς όταν κάποιος νομικός τον ρώτησε, ‘ποιός είναι ο πλησίον μου;’, απάντησε λέγοντας την παραβολή του καλού Σαμαρείτη, την οποία και αναφέρουμε, μαζί με το δίδαγμά της, όπως το είπε ο Κύριος: « Άνθρωπός τις κατέβαινεν από Ιερουσαλήμ εις Ιεριχώ, και περιέπεσεν εις ληστάς∙ οίτινες και γυμνώσαντες αυτόν, και καταπληγώσαντες, ανεχώρησαν αφήσαντες αυτόν ημιθανή. Κατά συγκυρίαν δε ιερεύς τις κατέβαινε δι’ εκείνης της οδού∙ και ιδών αυτόν, επέρασεν από το άλλο μέρος. Ομοίως δε και Λευίτης, φθάσας εις τον τόπον, ελθών και ιδών, επέρασεν από το άλλο μέρος. Σαμαρείτης δε τις οδοιπορών, ήλθεν εις τον τόπον όπου ήτο, και ιδών αυτόν εσπλαγχνίσθη∙ και πλησιάσας έδεσε τας πληγάς αυτού, επιχέων έλαιον και οίνον∙ και επιβιβάσας αυτόν επί το κτήνος αυτού, έφερεν αυτόν εις ξενοδοχείον, και επεμελήθη αυτού. Και την επαύριον ότε εξήρχετο, εκβαλών δυο δηνάρια έδωκεν εις τον ξενοδόχον, και είπε προς αυτόν, Επιμελήθητι αυτού∙ και ό,τι αν δαπανήσεις περιπλέον, εγώ, όταν επανέλθω, θέλω σοι αποδώσει Τις λοιπόν εκ των τριών τούτων σοι φαίνεται ότι έγεινε πλησίον του εμπεσόντος εις τους ληστάς; Ο δε είπεν• Ο ποιήσας το έλεος εις αυτόν• Είπε λοιπόν προς αυτόν ο Ιησούς• Ύπαγε και συ, κάμνε ομοίως.» (Λουκάς,ι΄:30-35).

Βέβαια ο καλός Σαμαρείτης παρομοιάζεται βασικά με τον Κύριο Ιησού Χριστό, διότι όπως ο ίδιος ο Κύριος είπε, ‘Δεν έχουσι χρείαν ιατρού οι υγιαίνοντες, αλλ' οι πάσχοντες. Δεν ήλθον διά να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν’και ‘ο Υιός του ανθρώπου ήλθε να ζητήση και να σώση το απολωλός’ (Λουκάς, ε΄:31,32 και ιθ΄:10). Δηλαδή ο Ιησούς Χριστός ψάχνει να βρει  ανθρώπους που είναι πληγωμένοι και ταλαιπωρημένοι ψυχικά ή σωματικά, λόγω άσχημων γεγονότων που συνέβησαν στη ζωή τους. Αυτό που κάνει ο Κύριος Ιησούς, με την προϋπόθεση βέβαια ο πληγωμένος άνθρωπος να δεχθεί την βοήθειά Του, είναι να επιμεληθεί τις πληγές της ψυχής του και να τις θεραπεύσει.

Αυτό το έργο μόνο ο Κύριος μπορεί να το κάνει διότι είναι ο μόνος που ενώ δεν έκανε αμαρτία, ο Πατέρας Θεός τον έκανε για μας αμαρτία πάνω στον σταυρό του Γολγοθά, ώστε να μπορέσουμε όλοι  όσοι πιστέψουμε στο λυτρωτικό έργο αυτής της θυσίας, να συγχωρηθούμε και να σωθούμε. Μια ωραία περιγραφή του λυτρωτικού έργου του Κυρίου, βλέπουμε στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα. Αναφέρουμε σχετικά: «Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε, και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη∙ ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού, και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών∙ η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ’ αυτόν∙ και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν. Πάντες ημείς επλανήθημεν ως πρόβατα• εστράφημεν έκαστος εις την οδόν αυτού• και ο Κύριος έθεσεν επ' αυτόν την ανομίαν πάντων ημών.» (Ησαΐας,νγ΄:4-6).

Συνεπώς ο Κύριος πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, βάσταξε τις ασθένειες μας, τις θλίψεις μας και τις αμαρτίες μας και μόνο μέσω αυτής της θυσίας Του μπορεί να γιατρευτεί η ψυχή μας και να έχουμε ειρήνη με τον Πατέρα Θεό  Όμως, επιστρέφοντας στην παραβολή του καλού Σαμαρείτη, η φροντίδα του Σαμαρείτη στον πληγωμένο άνθρωπο, δεν σταμάτησε  στην προσωπική του παρέμβαση μόνο αλλά συνέχισε, βάζοντάς τον σε ξενοδοχείο και πληρώνοντας τον ξενοδόχο για να επιμεληθεί την πλήρη αποθεραπεία του. Μπορούμε να παρομοιάσουμε το ξενοδοχείο σαν τη κάθε τοπική εκκλησία που ο Κύριος προσθέτει αυτούς που σώζει (Πράξεις, β΄:47) και τον ξενοδόχο βασικά με τους ανθρώπους που έχουν τις διακονίες που έθεσε ο Κύριος μέσα στη εκκλησία Του, με σκοπό την τελειοποίηση των αγίων (Εφεσίους, γ΄:11-13) και γενικά με κάθε άνθρωπο του Κυρίου, που γίνεται ‘πλησίον’ στον πληγωμένο πλησίον του, βοηθώντας να αποκατασταθεί η ψυχική του υγεία.

Βέβαια όσοι ονομάζουμε τον Θεό Πατέρα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Θεός σαν καλός και σωστός Πατέρας, επιτρέπει δύσκολες καταστάσεις στη ζωή των παιδιών Του, με σκοπό να τα αυξήσει πνευματικά ώστε να τα κάνει μέτοχους της αγιότητάς Του. Ένα γνωστό γραφικό παράδειγμα δοκιμασίας είναι αυτό του Ιώβ. Ο Ιώβ δοκιμάστηκε σκληρά όταν ο διάβολος ζήτησε από τον Κύριο την άδεια, ώστε να του αφαιρέσει τα ζώα του, να θανατώσει τα παιδιά του και τελικά να τον χτυπήσει  με κακό έλκος, ισχυριζόμενος ότι τότε ο Ιώβ θα βλασφημούσε τον Θεό. Όμως ο Ιώβ υπέμεινε τη δοκιμασία και δεν βλασφήμησε τον Κύριο. Στο τέλος της ιστορίας, ο Κύριος απέδειξε ότι είναι οικτίρμων, διότι σπλαχνίστηκε τον Ιώβ και έκανε αποκατάσταση δίνοντας πάλι την υγεία του, διπλάσια σε αριθμό ζώα απ’ όσα έχασε και δέκα παιδιά (Ιώβ, α΄,β΄ και μβ΄ κεφάλαια). Γι’ αυτό στο λόγο του Θεού αναφέρεται: «Ιδού, μακαρίζομεν τους υπομένοντας∙ ηκούσατε την υπομονήν του Ιώβ, και είδετε το τέλος του Κυρίου, ότι είναι πολυεύσπλαγχνος ο Κύριος και οικτίρμων» (Ιακώβου, ε΄:11).

Το συμπέρασμα είναι ότι ο Πατέρας Θεός αγαπάει όλους αυτούς που θέλουν να κάνουν το θέλημά Του και έχει σχεδιάσει με μοναδικό τρόπο, το είδος και το μέγεθος κάθε δοκιμασίας  που επιτρέπει στα παιδιά Tου, όπως και τη λύση που θα δώσει, σύμφωνα με το γραμμένο: «Πειρασμός δεν σας κατέλαβεν ειμή ανθρώπινος∙ πιστός όμως είναι ο Θεός, όστις δεν θέλει σας αφήσει να πειρασθήτε υπέρ την δύναμίν σας, αλλά μετά του πειρασμού θέλει κάμει και την έκβασιν, ώστε να δύνασθε να υποφέρητε»(Α΄ Κορινθίους, ι΄:13).

Τέλος πρέπει να πούμε ότι ναι μεν ο Πατέρας Θεός είναι οικτίρμων, αλλά για να συνεχίζει να μας συγχωρεί όταν απερίσκεπτα αμαρτάνουμε, απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να συγχωρούμε και εμείς, όσους αμαρτάνουν σε μας. Γι’ αυτό καλό είναι να μη λέμε τυπικά την προσευχή που μας άφησε ο Κύριος, αλλά να είναι αλήθεια όταν λέμε,‘άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών’ (Ματθαίος, ς΄: 12).

Συνοψίζοντας λέμε ότι ο Πατέρας Θεός είναι αγάπη και θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι (Α΄ Τιμόθεον,β΄:4). Είναι σίγουρο ότι θα επιτρέψει πολλές δοκιμασίες στη ζωή μας, με σκοπό να μας εκπαιδεύσει ώστε να αυξηθούμε πνευματικά. Να ξέρουμε ότι όσο μεγάλη και αν μας φαίνεται η προσωπική δοκιμασία που περνάμε, ο Θεός θα κάνει έκβαση στη δοκιμασία μας, γιατί είναι οικτίρμων και μας αγαπάει. Τα σπλάχνα Του και το έλεός Του, είναι πολύ μεγαλύτερα από όσο χωράει ο νους μας. Αμήν.

 
Περισσότερα Άρθρα...

Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν· Ελθέ. Και όστις ακούει, ας είπη. Ελθέ. Και όστις διψά, ας έλθη, και όστις θέλει, ας λαμβάνη δωρεάν το ύδωρ της ζωής. (Αποκάλυψις Ιωάννου ιβ' 27)

Χριστιανισμός Live

Δημοσκόπηση

Τί πιστεύετε ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός;
 
mod_vvisit_counterΣήμερα1182
mod_vvisit_counterΕχτές1012
mod_vvisit_counterΑυτή την βδομάδα1182
mod_vvisit_counterΤην προηγούμενη εβδομάδα18779
mod_vvisit_counterΑυτό τον μήνα7536
mod_vvisit_counterΤον προηγούμενο μήνα92111
mod_vvisit_counterΟλές τις ημέρες3342532

We have: 136 guests online
Η IP: 18.119.118.99
Mozilla 5.0, 
Σήμερα : Μαϊ 05, 2024