artos-zois.gr

«Πλήν έχω τι κατά σου, διότι την αγάπην σου την πρώτην αφήκας» (Αποκάλυψις, β΄: 4)

Από τη  στιγμή που ο άνθρωπος επικαλεστεί με όλη του την καρδιά τον Ιησού Χριστό στην ζωή του και ο Πατέρας Θεός τον ‘γεννήσει άνωθεν’, αισθάνεται την ανάγκη σαν νεογέννητο βρέφος να τρέφεται με το λογικό και άδολο γάλα, που είναι ο γραμμένος λόγος του Θεού. Επιπλέον  αναζητά την παρουσία του Κυρίου στη ζωή του μέσω της προσευχής, γιατί τότε απολαμβάνει πληρούμενος με το Άγιο Πνεύμα, την αγάπη του για Εκείνον και παίρνει δύναμη να αντιμετωπίζει τις δοκιμασίες.

Στο πρώτο στάδιο της νέας του ζωής, το αναγεννημένο παιδί  του Θεού, ενώ άλλαξε η ζωή του και απαλλάχτηκε από αμαρτωλές επιθυμίες, όμως βρίσκεται σε ευάλωτη πνευματική ηλικία, δηλαδή είναι σαν ένα μωρό που θέλει συνέχεια κάποιον να το φροντίζει, γι’ αυτό ο Κύριος  το ενισχύει  πιο συχνά και φανερά με την παρουσία Του.  Έτσι αναπτύσσεται η πρώτη αγάπη του αναγεννημένου χριστιανού προς τον Κύριο, που του δίνει ώθηση να συνεχίσει την πορεία μαζί Του. Βέβαια όσο  μεγαλώνει σε πνευματική ηλικία ο χριστιανός, ο Κύριος θέλει να τον μάθει να περπατάει σιγά-σιγά μόνος του, δηλαδή όπως ο γονέας αρχικά πιάνει το μικρό παιδί και το βοηθάει να περπατάει και κάποια στιγμή το αφήνει μόνο του να κάνει κάποια βήματα, έτσι και ο Κύριος τον αφήνει αρχικά για λίγο, εκείνος μπορεί να περπατήσει για λίγο και μετά να πέσει, ο Κύριος τον ξανασηκώνει και εφόσον βέβαια  ο αναγεννημένος χριστιανός έχει πάρει σταθερή απόφαση να ακολουθήσει τον Κύριο μέχρι τέλους, αυτό συνεχίζεται αλλά με τον αριθμό των πτώσεων με την πάροδο του χρόνου να μειώνεται και τελικά μαθαίνει να περπατάει και να σταθεροποιείται στο θέλημα του Κυρίου.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι μεν Κύριος των κυρίων  και Βασιλιάς των βασιλιάδων, αλλά σέβεται την ελευθερία του καθενός μας, γι’ αυτό θέλει να μας μάθει να περπατάμε στο θέλημά Του με τη δική μας θέληση, ώστε με  τον τρόπο της ζωής μας, να αποδείξουμε ότι και εμείς Τον αγαπάμε. Όμως επειδή σαν άνθρωποι θα εξακολουθούμε να φταίμε σε πολλά, θα μας βοηθάει να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε πνευματικά, γιατί ‘είναι πλησίον των αγαπόντων Αυτόν’. Όσο εμείς εκζητούμε την παρουσία του Κυρίου στη ζωή μας,τόσο Εκείνος είναι πρόθυμος να ανταποκρίνεται στην εκζήτησή μας. Συνεπώς η πρώτη μας αγάπη προς τον Κύριο, φανερώνεται από την διαρκή μας ανάγκη να εκζητούμε προσευχόμενοι την παρουσία του Κυρίου και από το να βάζουμε σαν πρώτη προτεραιότητα στη ζωή μας, το θέλημά Του.

Στην συνεχεία όμως της πνευματικής μας πορείας με τον Κύριο, συνήθως συμβαίνει, είτε όταν δεν αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερα προβλήματα, είτε όταν ο Κύριος αργεί να απαντήσει σε κάποια μας αιτήματα, να χαλαρώνουμε και να  μη εκζητούμε την παρουσία και το θέλημα του Κυρίου στη ζωή μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, από κει που ο Κύριος ήταν το Α και το Ω  της ζωής μας, να αρχίζουμε να βάζουμε άλλες προτεραιότητες και έτσι να χάνεται η φλόγα της πρώτης αγάπης μας.  Δηλαδή αρχίζει ο αναγεννημένος χριστιανός να δίνει προτεραιότητα σε βασικές μεν ανθρώπινες επίγειες ανάγκες όπως οι επαγγελματικές και οι οικογενειακές και να αμελεί να επιμελείται την ουράνια πρόσκληση του Κυρίου. Αυτό τον κίνδυνο ο Κύριος μας τον επισημαίνει σε σχετικές παραβολές που είπε, τις οποίες σήμερα διαβάζουμε στο ευαγγέλιό Του, όπου σε μία παραβολή διαβάζουμε ότι στην πρόσκληση ενός βασιλιά στους καλεσμένους στους γάμους του γιού του, ‘Εκείνοι όμως αμελήσαντες απήλθον, ο μεν εις τον αγρόν αυτού, ο δε εις το εμπόριον αυτού•’ (Ματθαίος, κβ΄:5), ενώ σε άλλη, στην πρόσκληση ανθρώπου στους πολλούς καλεσμένους του, στο μεγάλο δείπνο που ετοίμασε, οι άνθρωποι  αρνήθηκαν λέγοντας, ο ένας, ‘Αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην να εξέλθω και να ίδω αυτόν•’, ο άλλος ‘Ηγόρασα πέντε ζεύγη βοών, και υπάγω να δοκιμάσω αυτά’ και ένας άλλος ‘Γυναίκα ενυμφεύθην, και διά τούτο δεν δύναμαι να έλθω’ (Λουκάς,ιδ΄:18-21). Αυτό που θέλουμε να πούμε σαν συμπέρασμα, είναι ότι ναι μεν οι ανάγκες για την απόκτηση και διατήρηση ενός καλού επαγγέλματος και μιας καλής οικογένειας είναι βασικές, αλλά ο κίνδυνος που ελλοχεύει είναι όπως προαναφέραμε, να δώσουμε σ’ αυτές προτεραιότητα και να αμελήσουμε  την ουράνια πρόσκληση του Κυρίου,  με αποτέλεσμα να μη αγωνιζόμαστε σωστά τον πνευματικό αγώνα και αν δεν μετανοήσουμε έγκαιρα να κινδυνέψουμε να χάσουμε  την σωτηρία της ψυχής μας.

Ο Κύριος δια του αποστόλου Παύλου μας προτρέπει, ‘Εαυτούς εξετάζετε αν ήσθε εν τη πίστει, εαυτούς δοκιμάζετε’ (Β΄Κορινθίους, ιγ΄:5). Ένας τρόπος εξέτασης της πίστης μας που ενεργείται με την αγάπη μας προς τον Κύριο, είναι από τον χρόνο που αφιερώνουμε για την επικοινωνία μας με τον Κύριο μέσω της δια του Αγίου Πνεύματος προσευχής και της μελέτης του γραμμένου λόγου Του.  Όταν διαπιστώνουμε ότι αυτός ο χρόνος βαίνει μειούμενος, αυτό κατά κανόνα σημαίνει ότι έχουμε χάσει πνευματικά εδάφη που ανήκαν στον Κύριο και τη θέση τους πήραν ‘αι μέριμναι του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου και αι επιθυμίαι των άλλων πραγμάτων’ (Μάρκος, δ΄:1-20), ώστε η καρδιά μας να μη ανήκει πλήρως στον Κύριο.

Βέβαια όπως ο Κύριος συμβουλεύει τον ποιμένα που άφησε την πρώτη του αγάπη λέγοντας ‘Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα’, έτσι και εμείς όταν διαπιστώνουμε μείωση της επιθυμίας μας για προσευχή και για μελέτη του λόγου του Κυρίου, πρέπει να ανησυχήσουμε, να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στα ‘πρώτα έργα’.  Αν συμβεί αυτό, ο Κύριος είναι έτοιμος να μας βοηθήσει να επανέλθουμε στην πρώτη μας αγάπη και να μας δώσει περισσότερο καρπό, ώστε τα πνευματικά εδάφη που έχουμε χάσει να τα κατακτήσουμε και πάλι με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Θα αποκτήσουμε πάλι τον καρπό του Αγίου Πνεύματος (Γαλάτες,ε΄:22,23) και θα ομολογούμε πάλι με χαρά  το Όνομα του Κυρίου.

Συνοψίζοντας λέμε με βάση τον γραφικό ορισμό της αγάπης, ‘Διότι αύτη είναι η αγάπη του Θεού, το να φυλάττωμεν τας εντολάς αυτού’ (Α΄Ιωάννου, ε΄:3), το  μέτρο της αγάπης μας προς τον Κύριο αποδεικνύεται από το κατά πόσο φυλάμε τις εντολές Του. Αν διαπιστώνουμε μείωση της επιθυμίας μας για εκτέλεση των εντολών Του στη ζωή μας, να μετανοούμε άμεσα και να κάνουμε τα ‘πρώτα έργα’ Τότε ο Κύριος θα ενεργεί, η πρώτη μας αγάπη θα εμφανίζεται πάλι και θα μας δίνει ώθηση να ζητάμε περισσότερο την παρουσία Του και επιπλέον να βλέπουμε περισσότερα αλλά και φανερά στους πλησίον μας  αποτελέσματα. Αμήν!