«Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού∙ και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή»(Ματθαίος,ς΄:33)

Αυτά τα λόγια τα είπε μεταξύ άλλων, ο Κύριος Ιησούς Χριστός στην ‘επί του όρους ομιλία’, η οποία ομιλία χαρακτηρίζεται σαν το καταστατικό της Βασιλείας των Ουρανών. Ο Κύριος απευθυνόμενος σ’ αυτούς που θέλουν να γίνουν μέτοχοι αυτής της βασιλείας, αποκαλύπτει την ιεραρχία των αιτημάτων που ο Θεός θέλει να θέσουν στη ζωή τους, θέτοντας σε πρώτη θέση την εκζήτηση της βασιλείας και της δικαιοσύνης του Θεού.

Όσο αφορά  τη βασιλεία του Θεού, αναφέρουμε ότι ο Κύριος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση των Φαρίσαίων, είπε : «Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού ούτως ώστε να παρατηρήται•  ουδέ θέλουσιν ειπεί• Ιδού, εδώ είναι, ή Ιδού εκεί• διότι ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών.» (Λουκάς,ιζ΄:20,21). Επιπλέον ο Κύριος διευκρίνισε, απαντώντας σε άλλη ερώτηση μαθητή Του, λέγοντας: « Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί, και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει» (Ιωάννης,ιδ΄:23).Συνεπώς η βασιλεία των ουρανών είναι μέσα σ’ αυτούς που αγαπούν τον Κύριο Ιησού Χριστό, γεγονός που αποδεικνύεται, με την εκ μέρους τους εκτέλεση των εντολών Του.

Βάζοντας τα πράγματα σε μια σειρά, πρέπει να πούμε ότι το πρώτο βήμα κάθε ανθρώπου προς τη Βασιλεία των Ουρανών, είναι η μετάνοια για τις αμαρτίες και η πίστη του στον Ιησού Χριστό, σαν Υιό του Θεού και Σωτήρα του κόσμου. Αυτό διότι σε όσους μετανοήσουν και πιστέψουν στον Κύριο Ιησού Χριστό, Αυτός τους ‘έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού• οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν’. Γι’ αυτό και ο ίδιος ο Κύριος είπε ‘εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού’ (Ιωάννης, α΄:12,γ΄:3). Έτσι  με αυτή την ‘άνωθεν γέννηση’ ο πιστός συλλαμβάνει μέσα στον εσωτερικό του άνθρωπο τον Ιησού Χριστό και συγχρόνως αρχίζει ο αγώνας του ώστε να μορφωθεί, δια του Αγίου Πνεύματος, ‘εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού’(Εφεσίους, δ΄:13).

Στα πλαίσια αυτού του αγώνα, ο κάθε αναγεννημένος χριστιανός, καλείται στην επίγεια ζωή του, να επιτυγχάνει την πνευματική του αύξηση, μέσω σταδιακής ανόδου των ‘σκαλοπατιών’ της ‘πνευματικής σκάλας’ που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού, όπως αναφέρει ο απόστολος Πέτρος: «Και δι’ αυτό δε τούτο, καταβαλόντες πάσαν σπουδήν, προσθέσατε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην. Διότι, εάν ταύτα υπάρχωσιν εις εσάς και περισσεύωσι, σας καθιστώσιν ουχί αργούς ουδέ ακάρπους εις την επίγνωσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Επειδή εις όντινα δεν υπάρχουσι ταύτα, τυφλός είναι, μυωπάζει και ελησμόνησε τον καθαρισμόν των παλαιών αυτού αμαρτιών. Δια τούτο, αδελφοί, επιμελήθητε περισσότερον να κάμητε βεβαίαν την κλήσιν και την εκλογήν σας∙ διότι ταύτα κάμνοντες, δεν θέλετε πταίσει ποτέ. Διότι ούτω θέλει σας δοθή πλουσίως η είσοδος εις την αιώνιον βασιλείαν του Κυρίου ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού» (Β΄ Πέτρου,α΄:5-11). Ο απόστολος Πέτρος λέγοντας ‘προσθέσατε’ εννοεί, βάλτε κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη έχετε. Δηλαδή το μέρος του ανθρώπου στη πνευματική προσωπική του αύξηση, είναι αυτός ο αγώνας που κάνει μέσω της οδηγίας και ενίσχυσης του Αγίου Πνεύματος και με πυξίδα τον λόγο του Θεού.

Όπως προαναφέραμε το κίνητρο στο να κάνουμε το θέλημα του Θεού είναι η αγάπη μας προς τον Ιησού Χριστό. Αυτή η αγάπη πηγάζει μέσα από τον ίδιο τον Ιησού που τη δίνει σε μας όταν κατοικεί μέσα μας, όπως και ο ίδιος λέει: «Εγώ είμαι η , άμπελος, σεις τα κλήματα∙ ο μένων εν εμοί, και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν∙ διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν» (Ιωάννης, ιε΄:5). Από την πλευρά μας, για να διατηρούμε και να αυξάνουμε αυτή την αγάπη, καλό είναι να έχουμε συνεχή εκζήτηση της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος μέσα μας, που είναι ο άλλος Παράκλητος όπως  αναφέρει ο Κύριος: «ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς…. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν• διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα. Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς» (Ιωάννης, ιδ΄:16, ις΄:13,14).

Επίσης ο απόστολος Παύλος  αναφέρει: «Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω∙ επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν, ευαρεστεί εις τον Θεόν, και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις» (Ρωμαίους,ιδ΄:17-18) και «Ο δε καρπός του Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια•» (Γαλάτας, ε΄:22,23) και «ο καρπός του Πνεύματος είναι εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία» (Εφεσιους,ε΄:9). Δηλαδή η παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα μας, εξασφαλίζει τις αρετές και τα αισθήματα μιας καρποφόρας ζωής και όσο εργαζόμαστε μέσω αυτών τον Χριστό, ευαρεστούμε τον Θεό και ευδοκιμούμε ενώπιον των ανθρώπων.

Όσο αφορά  τη δικαιοσύνη Θεού αναφέρουμε ότι όταν ήταν ο Κύριος να βαπτιστεί από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, ο Ιωάννης αρχικά δεν ήθελε να Τον βαπτίσει λέγοντάς Του ότι αυτός έχει ανάγκη να βαπτιστεί απ’ Αυτόν. Ο Κύριος του απάντησε ότι είναι πρέπον να εκπληρώσουν όλη τη δικαιοσύνη (Ματθαίος,γ΄:13-15). Αυτό που αντιλαμβανόμαστε, είναι ότι τη λέξη δικαιοσύνη, ο Κύριος την εννοεί ως εκτέλεση του θελήματος του Θεού. Η εκτέλεση των εντολών του Θεού αποδεικνύει ότι είμαστε παιδιά του Θεού(Ματθαίος,ζ΄:21).

Ο απόστολος Παύλος αναφέρει την δικαιοσύνη η οποία έρχεται από την πίστη και όχι από τον νόμο. Μια δικαιοσύνη που τη δίνει ο Θεός δωρεάν, χωρίς να φαίνεται ως κατόρθωμα ανθρώπου αλλά με τη χάρη του Θεού, δια της απολύτρωσης η οποία έγινε με τον Ιησού Χριστό, τον οποίο έθεσε ο Θεός ως μέσο εξιλέωσης δια της πίστεως,  με το αίμα της σταυρικής θυσίας Του, προς φανέρωση της δικαιοσύνης Του, για να είναι αυτός δίκαιος και να δικαιώνει αυτόν που πιστεύει στον Ιησού Χριστό (Ρωμαίους,γ΄:20-27, Φιλιππησίους, γ΄:9). Δηλαδή αυτός που μετανοεί και πιστεύει στον Ιησού Χριστό, όπως ο ένας από τους δύο συσταυρωμένους  ληστές, καθαρίζεται με το άγιο αίμα της θυσίας του Κυρίου, που σημαίνει ότι συγχωρούνται οι αμαρτίες του και λαβαίνει σωτηρία, έχοντας τη δικαιοσύνη του Θεού την εκ πίστεως στον Ιησού Χριστό πάνω του. Γι’ αυτό το λόγο η εκ πίστεως δικαιοσύνη παρομοιάζεται με τον θώρακα της πνευματικής πανοπλίας που πρέπει να φορέσει ο χριστιανός, ώστε να αντιμετωπίζει νικηφόρα τις επιθέσεις των πονηρών πνευμάτων (Εφεσίους,ς΄:11-17).

Συνοψίζοντας, λέμε ότι είναι προς το συμφέρον της ψυχής μας, σαν αναγεννημένοι χριστιανοί, να θέσουμε με επίγνωση και όχι τυπικά, σαν πρώτο  αίτημα της προσευχής μας, το ‘αγιασθήτω το όνομά σου• ελθέτω η βασιλεία σου• γενηθήτω το θέλημά σου(δικαιοσύνη του Θεού)’, όπως επί πλέον μας δίδαξε ο ίδιος ο Κύριος και στη προσευχή που μας άφησε (Ματθαίος,ς΄:9-13). Τότε θα έχουμε την ευλογία του Θεού στη ζωή μας και όλα τα άλλα που χρειαζόμαστε, θα μας τα δώσει ο Πατέρας Θεός. Αμήν!