«Αιτείτε, και θέλει σας δοθή∙  ζητείτε,  και θέλετε  ευρεί∙ κρούετε,  και   θέλει σας ανοιχθή∙  διότι  πας  ο  αιτών  λαμβάνει,  και ο ζητών ευρίσκει, και εις    τον  κρούοντα  θέλει ανοιχθή»  (Ματθαίος,ζ΄:7-8).


Τα παραπάνω λόγια τα είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στην ‘επί του όρους ομιλία’ Του. Απευθύνεται σε ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό ή ψάχνουν να Τον γνωρίσουν, τους προτρέπει να ζητούν και να ερευνούν και τους υπόσχεται ότι θα λάβουν και θα βρουν. Βέβαια στα συγκεκριμένα εδάφια ο Κύριος δεν αναφέρει σχετικά με το χρόνο απάντησης του Θεού στην εκζήτηση και έρευνα κάθε ανθρώπου. Μέσα στο λόγο του Θεού παρατηρούμε πολλούς ανθρώπους να έχουν αιτήματα στον Θεό και άλλοι να παίρνουν γρήγορα απάντηση από τον Θεό, άλλοι δε αρκετά αργά. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ο Θεός απάντησε με έργα στη ζωή τους. 
Υπάρχει στη Γραφή η περίπτωση του Ιαβή, όπου αναφέρεται:‘Και επεκαλέσθη ο Ιαβής τον Θεόν του Ισραήλ, λέγων,
«Είθε μετ’ ευλογίας να με ευλογήσης, και να εκτείνης τα όριά μου, και η χείρ σου να ήναι μετ’ εμού, και να με φυλάττης από κακού, ώστε να μη έχω λύπην! Και εχάρισεν ο Θεός εις αυτόν όσα εζήτησε» (Α΄ Χρονικών, δ΄:9-10).

Βέβαια το ότι ο Θεός έδωσε στον Ιαβή όσα εζήτησε, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός δεν δοκιμάστηκε μέχρι να λάβει αλλά και αφού έλαβε τα αιτήματά του.
Ο γραφικός κανόνας είναι:
‘όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται… Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς•  διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ;  Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί…. Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι' αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης (Εβραίους, ιβ΄:6,7,8,11).
Με τη καθοδήγηση του λόγου του Θεού, μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα πώς θα λάβουμε τα αιτήματά μας. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια κατά θέματα με βάση τα προαπαιτούμενα για να λάβουμε τα αιτήματά μας.
Να έχουμε πίστη στα λόγια του Κυρίου, να είμαστε ενωμένοι πνευματικά μαζί Του και να ζητάμε κατά το θέλημά Του:
«πάντα όσα αν ζητήσητε εν τη προσευχή έχοντες πίστιν θέλετε λάβει» (Ματθαίος, κα΄:22)
«Δια τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκος, ια΄:24).
«Εάν μείνητε εν εμοί, και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και θέλει γείνει εις εσάς»( Ιωάννης, ιε΄:7)
«Και αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι, εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς, ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ’ αυτού»( Α΄ Ιωάννου, ε΄:14-15).
Να έχουμε ευλάβεια προς τον Θεό και να ζητάμε με ταπεινή καρδιά:
«Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού» (Εβραίους, ε΄:7).
«Και είπεν η Μαριάμ• Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου εις τον Θεόν τον Σωτήρά μου, διότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» (Λουκάς, α΄:46-48)
«Και ηυχήθη ευχήν, λέγουσα, Κύριε των δυνάμεων, εάν επιβλέψης τωόντι εις την ταπείνωσιν της δούλης σου, και με ενθυμηθής, και δεν λησμονήσης την δούλην σου, αλλά δώσης εις τη δούλην σου τέκνον αρσενικόν, τότε θέλω δώσει αυτό εις τον Κύριον πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού… και ο Κύριος ενεθυμήθη αυτήν» ( Α΄ Σαμουήλ,α΄:11,13,19).
Να εκτελούμε το λόγο του Θεού, προσκαλώντας τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας,  να προσευχηθούν αλείφοντας μας με έλαιον, όταν το αίτημά μας αφορά θεραπεία από ασθένεια.
«Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν∙ και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν» (Ιακώβου, ε΄:14-15).
Να προσευχόμαστε πάντοτε ‘δια του Πνεύματος του Αγίου’, ένθερμα, έχοντας στην καρδιά μας ευχαριστία και χαρά για τη σωτηρία που ο Κύριος μας χάρισε, παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
«προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος» (Εφεσίους, ς΄: 18).
«Πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη. Ο Ηλίας ήτο άνθρωπος ομοιοπαθής με ημάς, και προσηυχήθη ενθέρμως να μη βρέξη∙ και δεν έβρεξεν επί της γης έτη τρία και μήνας εξ∙ και πάλιν προσηυχήθη, και ο ουρανός έδωκεν βροχήν, και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής» (Ιακώβου, ε΄:16-17).
« Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε,  κατά πάντα ευχαριστείτε• διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού.(Α΄Θεσ.,ε΄:16-18)
«και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου» (Ψαλμός λζ΄:4).
Να έχουμε υπομονή μέχρι ο Θεός να απαντήσει στα αιτήματά μας.
«…έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν» (Εβραίους, ι΄:36).
Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα, διότι ο λόγος του Θεούς είναι γεμάτος παραδείγματα πιστών ανθρώπων που πέρασαν επιτυχώς την παιδεία του Κυρίου και ο Θεός απάντησε στις προσευχές τους. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι να προσευχόμαστε με ταπεινή καρδιά, χωρίς πολυλογία αλλά ένθερμα και αδιάλειπτα  και να ζητάμε από Αυτόν έχοντας πίστη ότι θα μας απαντήσει. Βέβαια η απάντηση του Θεού σε κάποια αιτήματά μας μπορεί να είναι αρνητική  διότι αυτά που ζητάμε μπορεί να μη συμβαδίζουν με το θέλημα Του στη ζωή μας. Αυτό  ‘επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων• ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων’.(Ρωμαίους,η΄:27,28)
Ο Κύριος γνωρίζει ότι είμαστε αδύναμοι και ατονούμε στην πίστη,  γι’ αυτό έχει μεριμνήσει στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα, που εφ’ όσον το δεχόμαστε στη ζωή μας ‘συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών’ και μας δυναμώνει  (Γαλ., ε΄:22).
Να θυμόμαστε πάντα ότι Θεός ακούει τις προσευχές μας. Γι' αυτό ας μη αποκάμωμε  πράττοντας το καλό και περιμένοντας την απάντηση του Κυρίου, γιατί εάν δεν αποκάμωμε, θα θερίσουμε στον δέοντα καιρό (Γαλάτας, ς΄:9). Αμήν!