«και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες, Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον, και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού∙ διότι εσφάγης, και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου, εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους» (Αποκάλυψις, ε΄:9)


Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, όπως γνωρίζουμε, ήρθε στον κόσμο για να σώσει τον κόσμο και για να έχουν αιώνια ζωή όσοι θα γνωρίσουν Αυτόν και τον Πατέρα Θεό: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιωάννης, ιζ΄:3). Επίσης γνωρίζουμε ότι το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου ολοκληρώθηκε με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού. Σύμφωνα με τη προφητεία: «και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής∙ αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού» (Γένεσις,γ΄:15), μπορούμε να πούμε ότι με τη σταύρωση ο διάβολος κέντησε τη πτέρνα του Κύριου,  αλλά ο Κύριος με την Ανάσταση Του, του σύντριψε την κεφαλή.
Ο Κύριος Ιησούς πάνω στο σταυρό πήρε τις ασθένειές μας και τις αμαρτίες μας:
«Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε, και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη∙ ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού, και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών∙ η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ’ αυτόν∙ και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν… και ο Κύριος έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών» (Ησαΐας, νγ΄: 4-6). Επί πλέον ο λόγος του Θεού μας λέει τι περιμένει ο Κύριος από όσους αναγνωρίσουν τη θυσία Του και τον δεχθούν σαν προσωπικό τους σωτήρα: «…ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού∙ όστις αμαρτίας δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματί αυτού. Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως∙ όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, δια να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη αποθανόντες κατά τας αμαρτίας∙ με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε. Διότι υπήρχετε ως πρόβατα πλανώμενα∙ αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας» (Α΄ Πέτρου, β΄: 21-25).
Λόγω της παράβασης των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας, η αμαρτία που είχε σαν μισθό το θάνατο, κυριαρχούσε στη ζωή των ανθρώπων. Ο Πατέρας Θεός προ καταβολής του κόσμου, είχε σχεδιάσει το σχέδιο της σωτηρίας των ανθρώπων. Αυτό ήταν να στείλει τον Υιό του τον μονογενή να σηκώσει τις αμαρτίες όλου του κόσμου ώστε όσοι πιστεύουν σε Αυτόν να σωθούν δι’ Αυτού. Οι αμαρτίες μας, όπως προαναφέρανε, μας οδηγούν στον αιώνιο θάνατο, όταν όμως δεχθούμε τον Ιησού Χριστό στη ζωή μας, και μετανοούμε για τις αμαρτίες μας, το αίμα Του μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία (Α΄ Ιωάννου, α΄:7) και έτσι δεν έχει εξουσία ο ο αιώνιος θάνατος πάνω μας, γιατί είμαστε αγορασμένοι  με το αίμα του Χριστού για το Θεό (Αποκ., ε΄: 9).
Βέβαια, το να πιστέψουμε στο Χριστό και να τον γνωρίσουμε σαν προσωπικό σωτήρα στη ζωή μας, είναι η αρχή της πορείας μας μαζί Του. Αλήθεια είναι ότι ο αγώνας είναι διαρκής διότι αυτή η σωτηρία που μας χαρίστηκε δωρεάν δια της πίστεως (Εφεσίους, β΄:8) κινδυνεύει να χαθεί:
«…μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν∙ διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν, και το θέλειν και το ενεργείν, κατά την ευδοκίαν αυτού» (Φιλιππησίους, β΄:12-13). Ο Θεός έχει έτοιμο ένα στεφάνι το οποίο θα μας το δώσει, εάν μείνουμε στο θέλημά Του μέχρι τέλους. Όμως μπορεί να το χάσουμε εάν αμαρτάνουμε εκουσίως και δεν μετανοούμε: «Ιδού, έρχομαι ταχέως∙ κράτει εκείνο το οποίον έχεις, δια να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου» (Αποκάλυψις,γ΄:11).
Ο Κύριος Ιησούς μας λέει πως αυτός που θα μπει στη βασιλεία των ουρανών είναι αυτός που θα κάνει το θέλημα του Πατέρα Θεού (Ματθαίος,ζ΄:21). Βέβαια το θέλημα του Θεού μπορούμε να το κάνουμε μόνο με τη δύναμη του Θεού, η οποία όμως ενεργείται σ’ αυτούς που βάζουν το θέλημα του Θεού σε πρώτη θέση στη ζωή τους και θέλουν να ενεργούν σύμφωνα με αυτό  (Φιλιππησίους, β΄:13). Αν συμβαίνει αυτό, θα μένουμε ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό και θα φέρουμε τον πνευματικό καρπό που είναι το θέλημα του Θεού στη ζωή μας, σύμφωνα με τα λόγια Του: «Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα∙ ο μένων εν εμοί, και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν∙ διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν» (Ιωάννης, ιε΄:5).
Σαν άνθρωποι φταίμε σε πολλά (Ιακώβου, γ΄:2), αλλά όταν αμαρτήσουμε έχουμε παράκλητο προς τον Πατέρα Θεό τον Ιησού Χριστό, που προσεύχεται για μας και το αίμα Του, όταν μετανοούμε, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία (Α΄ Ιωάννου,α΄:7, β΄:1). Παρότι αναστημένος ο Κύριος Ιησούς, το αίμα Του το άγιο δεν έχει χάσει τη δύναμη στο να καθαρίζει πνευματικά τη συνείδηση μας από νεκρά έργα, διότι ναι μεν ο Κύριος θυσιάστηκε μια φορά, αλλά με τη θυσία Του έκαμε αιώνια λύτρωση και το αίμα της θυσίας Του, ‘το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών’, έχει διαχρονική ισχύ και έτσι και σήμερα μπορεί να μας καθαρίζει από όλες τις αμαρτίες μας.
Αυτός που γνώρισε τον Ιησού Χριστό σαν σωτήρα, είναι νέο κτίσμα (Β΄ Κορινθίους, ε΄:17), διότι ο παλιός αμαρτωλός άνθρωπος σταυρώθηκε για να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας ώστε να μην είμαστε πλέον δούλοι της αμαρτίας. Έτσι να φρονούμε ότι δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας και ότι είμαστε νεκροί κατά την αμαρτία και ζωντανοί στον Θεό δια του Κυρίου Ιησού Χριστού (Ρωμαίους, ς΄: 6,11). Εφόσον ζούμε για τον Θεό πλέον, ο λόγος μας προτρέπει να ζητάμε τα άνω και να φοράμε τα πνευματικά ενδύματα που ζητάει ο Θεός να έχουμε σαν χριστιανοί στη ζωή μας: «Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν∙ υποφέροντες αλλήλους, και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινός∙ καθώς και Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις. Και εν πάσι τούτοις, ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος» (Κολοσσαείς,γ΄:1,12-14).
Έτσι λοιπόν τώρα γνωρίζουμε ότι ανήκουμε στον Χριστό,
‘διότι κρίνομεν τούτο, ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων, άρα οι πάντες απέθανον• και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών' (Β΄ Κορινθίους, ε΄:14,15).
Βέβαια στην ελεύθερη επιλογή μου είναι το τι θα κάνω, αλλά σαν πιστός πρέπει να γνωρίζω ότι:
«Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν συμφέρουσι∙ πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν οικοδομούσι» (Α΄Κορινθίους,ι΄:23). Ο Κύριος με τη θυσία Του, μας χάρισε δωρεάν σωτηρία για να ζήσουμε αιώνια κοντά Του. Ας εκτιμήσουμε σωστά το αίμα αυτής της θυσίας με το οποίο αγοραστήκαμε και αγιαστήκαμε και να κοιτάμε να εξαγοράσουμε σωστά τον καιρό μας, διότι οι ημέρες είναι πονηρές.    Είμαστε αγορασμένοι με το άγιο αίμα του Χριστού και ο Θεός να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη πίστη και να υπομείνουμε έως τέλους. Αμήν!