«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως∙ και τούτο δεν είναι από σας∙ Θεού το δώρον» (Εφεσίους, β΄:8)
«Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι προσμένοντες την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, όστις έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, διά να μας λυτρώση από πάσης ανομίας και να μας καθαρίση εις εαυτόν λαόν εκλεκτόν, ζηλωτήν καλών έργων» (Τίτον,β΄:11-14)
Το κεντρικό μήνυμα της Καινής Διαθήκης είναι ότι η χάρη του Θεού φανερώθηκε σε όλους τους ανθρώπους με το να στείλει τον Υιό Του στον κόσμο να κηρύξει το ευαγγέλιο, να ευεργετήσει και θεραπεύσει τους καταδυναστευμένους από το διάβολο, να θυσιαστεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά πληρώνοντας για τις αμαρτίες όλου του κόσμου και τελικά να αναστηθεί σαν αναμάρτητος, δικαιώνοντας όσους πιστέψουν σ’ Αυτόν.
Αυτή η χάρη του Θεού δεν ήταν μόνο για τότε αλλά συνεχίζεται και σήμερα. Ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, στα δεξιά του Πατέρα Θεού και όποιος επικαλεστεί σήμερα το όνομα Του θα σωθεί (Πράξεις,β΄:21,33).
Πώς όμως μπορεί κάποιος να γνωρίσει τον Ιησού Χριστό; Η απάντηση είναι απλή. Ο Κύριος υποσχέθηκε λέγοντας: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή• ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή. Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Ματθαίος, ζ΄:7,8).
Έτσι αυτός που αναζητά την αλήθεια και την ελευθερία στη ζωή του και θέλει να διαπιστώσει αν ο Ιησούς Χριστός είναι ζωντανός, πρέπει να κάνει ένα βήμα πίστης και να προσευχηθεί λέγοντας: “αν πράγματι Χριστέ είσαι ζωντανός, έλα και στη δική μου ζωή”. Τότε ο αναστημένος Κύριος μπορεί να τον διαβεβαιώσει για την ύπαρξή Του με το να αρχίσει να ενεργεί στη ζωή του, το μεγαλύτερο θαύμα που ονομάζεται ‘άνωθεν γέννηση’ ή ‘αναγέννηση’. Ο Κύριος Ιησούς είπε σχετικά στον Φαρισαίο Νικόδημο ‘.. εάν τις δεν γεννηθή άνωθεν, δεν δύναται να ίδη την βασιλείαν του Θεού’. Επιπλέον διευκρίνισε λέγοντας, «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Το γεγγενημένον εκ της σαρκός, είναι σάρξ∙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα. Μη θαυμάσης ότι σοι είπον, πρέπει να γεννηθήτε άνωθεν. Ο άνεμος όπου θέλει πνέει, και την φωνήν αυτού ακούεις, αλλά δεν εξεύρεις πόθεν έρχεται, και που υπάγει∙ ούτως είναι πας όστις εγγεννήθη εκ του Πνεύματος» (Ιωάννης,γ΄:3,5-8).
Σε αυτά τα εδάφια ο Κύριος Ιησούς εξηγεί πως αυτός που έχει γεννηθεί ‘εξ ύδατος και Πνεύματος’ παρατηρεί τα θαυμαστά αποτελέσματα του Αγίου Πνεύματος εντός του, τα οποία είναι απαρατήρητα δια γυμνού οφθαλμού αλλά αισθητά στον ίδιο που τα βιώνει. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι όταν κάποιος γνωρίζει ότι είναι αμαρτωλός ενώπιον του Θεού και μετανοεί, τότε ο Ιησούς Χριστός τον καθαρίζει με το αίμα Του που χύθηκε ‘εις άφεσιν αμαρτιών’ και το Άγιο Πνεύμα αρχίζει να μορφώνει μέσα στον εσωτερικό άνθρωπο του μετανοημένου πιστού ένα νέο άνθρωπο σύμφωνα με το χαρακτήρα του Χριστού, απελευθερωμένο από την αμαρτία. Με το φυσικό μάτι δεν βλέπει κάποιος την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος μέσα του αλλά την παρατηρεί από το αποτέλεσμα.
Με αυτή την άνωθεν γέννηση, ξεκινάει η πνευματική ζωή του χριστιανού. Ο Κύριος Ιησούς μας γνωστοποιεί ότι αυτή η ζωή δεν είναι εύκολη. Αναφέρει σχετικά: «Εισέλθετε δια της στενής πύλης∙ διότι πλατεία είναι η πύλη, και ευρύχωρος η οδός η φέρουσα εις την απώλειαν, και πολλοί είναι οι εισερχόμενοι δι’ αυτής. Επειδή στενή είναι η πύλη, και τεθλιμμένη η οδός η φέρουσα εις την ζωήν, και ολίγοι είναι οι ευρίσκοντες αυτήν» (Ματθαίος,ζ΄:13-14).
Τα αρχικά εδάφια του άρθρου μας λένε ότι ναι μεν η σωτηρία είναι κατά χάρη και δώρο του Θεού, αλλά αυτή ή σωτήρια χάρη μας διδάσκει να αρνηθούμε την ασέβεια και τις κοσμικές επιθυμίες και να ζήσουμε σωφρόνως, δικαίως και ευσεβώς στον τωρινό αιώνα. Ο Κύριος υπόσχεται ειρήνη και ανάπαυση στις ψυχές όσων θέλουμε να τον ακολουθήσουμε αλλά αυτό που θέλει από μας είναι να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και να σηκώνουμε κάθε μέρα το προσωπικό σταυρό που μας έχει δώσει (Λουκάς,θ΄:23). Γι’ αυτό όσοι αμετανόητοι συνεχίζουν να κάνουν τα πονηρά τους έργα, δεν δέχονται τη σωτήρια χάρη του Θεού επειδή αγαπούν το σκότος μάλλον παρά το φως (Ιωάννης,γ΄:19).
Όμως εκτός από αυτό το λυπηρό φαινόμενο να μη δέχονται πολλοί τη χάρη του Θεού, υπάρχει το ακόμα πιο λυπηρό, πολλοί να δέχονται τη χάρη του Θεού μάταια. Ο λόγος του Θεού μας πληροφορεί σχετικά:
«… καθώς βλασφημούμεθα και καθώς κηρύττουσί τινές, ότι ημείς λέγομεν, Διά τι να μη πράττωμεν τα κακά, διά να έλθωσι τα αγαθά; των οποίων η κατάκρισις είναι δικαία…. Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, διά να περισσεύση η χάρις; Μη γένοιτο• ημείς, οίτινες απεθάνομεν κατά την αμαρτίαν, πως θέλομεν ζήσει πλέον εν αυτή;… Τι λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλ' υπό χάριν; μη γένοιτο. Δεν εξεύρετε ότι εις όντινα παριστάνετε εαυτούς δούλους προς υπακοήν, είσθε δούλοι εκείνου εις τον οποίον υπακούετε, ή της αμαρτίας προς θάνατον ή της υπακοής προς δικαιοσύνην» (Ρωμαίους, γ:8, στ΄:1,2,15,16).
« Όντες δε συνεργοί αυτού, παρακαλούμεν ενταυτώ να μη δεχθήτε την χάριν του Θεού ματαίως» (Β΄ Κορινθίους, ς΄:1).
«Διότι εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν…» (Ιούδα, α΄: 4).
Έτσι για να μη χάσουμε ή μεταλλάξουμε τη σωτήρια χάρη του Θεού, ο λόγος του Κυρίου προτρέπει ‘ας κρατώμεν την χάριν, διά της οποίας να λατρεύωμεν ευαρέστως τον Θεόν με σέβας και ευλάβειαν. Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον.(Εβραίους, ιβ΄:28,29).
Συνοψίζοντας λέμε ότι η χάρη του Θεού που φανερώθηκε με τη θυσία του Κυρίου, είναι σωτήρια για τον άνθρωπο. Το Άγιο Πνεύμα, εφόσον το ζητάμε στη ζωή μας, θα μας διδάξει και θα μας βοηθήσει στον πνευματικό μας αγώνα ενισχύοντάς μας με την δύναμή Του, για να σταθούμε στο θέλημα του Θεού με πίστη και να απολαύσουμε το τέλος της πίστης μας, την σωτηρία της ψυχής μας (Α΄ Πέτρου, α΄:9). Αμήν!
«Αιτείτε, και θέλει σας δοθή∙ ζητείτε, και θέλετε ευρεί∙ κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή∙ διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Ματθαίος,ζ΄:7-8).
Τα παραπάνω λόγια τα είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, στην ‘επί του όρους ομιλία’ Του. Απευθύνεται σε ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό ή ψάχνουν να Τον γνωρίσουν, τους προτρέπει να ζητούν και να ερευνούν και τους υπόσχεται ότι θα λάβουν και θα βρουν. Βέβαια στα συγκεκριμένα εδάφια ο Κύριος δεν αναφέρει σχετικά με το χρόνο απάντησης του Θεού στην εκζήτηση και έρευνα κάθε ανθρώπου. Μέσα στο λόγο του Θεού παρατηρούμε πολλούς ανθρώπους να έχουν αιτήματα στον Θεό και άλλοι να παίρνουν γρήγορα απάντηση από τον Θεό, άλλοι δε αρκετά αργά. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι ο Θεός απάντησε με έργα στη ζωή τους.
Υπάρχει στη Γραφή η περίπτωση του Ιαβή, όπου αναφέρεται:‘Και επεκαλέσθη ο Ιαβής τον Θεόν του Ισραήλ, λέγων, «Είθε μετ’ ευλογίας να με ευλογήσης, και να εκτείνης τα όριά μου, και η χείρ σου να ήναι μετ’ εμού, και να με φυλάττης από κακού, ώστε να μη έχω λύπην! Και εχάρισεν ο Θεός εις αυτόν όσα εζήτησε» (Α΄ Χρονικών, δ΄:9-10).
Βέβαια το ότι ο Θεός έδωσε στον Ιαβή όσα εζήτησε, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός δεν δοκιμάστηκε μέχρι να λάβει αλλά και αφού έλαβε τα αιτήματά του.
Ο γραφικός κανόνας είναι: ‘όντινα αγαπά Κύριος παιδεύει και μαστιγόνει πάντα υιόν, τον οποίον παραδέχεται… Εάν υπομένητε την παιδείαν, ο Θεός φέρεται προς εσάς ως προς υιούς• διότι τις υιός είναι, τον οποίον δεν παιδεύει ο πατήρ; Εάν όμως ήσθε χωρίς παιδείαν, της οποίας έγειναν μέτοχοι πάντες, άρα είσθε νόθοι και ουχί υιοί…. Πάσα δε παιδεία προς μεν το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι' αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης (Εβραίους, ιβ΄:6,7,8,11).
Με τη καθοδήγηση του λόγου του Θεού, μπορούμε να έχουμε μια σαφή εικόνα πώς θα λάβουμε τα αιτήματά μας. Αναφέρουμε σχετικά εδάφια κατά θέματα με βάση τα προαπαιτούμενα για να λάβουμε τα αιτήματά μας.
• Να έχουμε πίστη στα λόγια του Κυρίου, να είμαστε ενωμένοι πνευματικά μαζί Του και να ζητάμε κατά το θέλημά Του:
«πάντα όσα αν ζητήσητε εν τη προσευχή έχοντες πίστιν θέλετε λάβει» (Ματθαίος, κα΄:22)
«Δια τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκος, ια΄:24).
«Εάν μείνητε εν εμοί, και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και θέλει γείνει εις εσάς»( Ιωάννης, ιε΄:7).
«Και αύτη είναι η παρρησία την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι, εάν ζητώμεν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς, ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα τα οποία εζητήσαμεν παρ’ αυτού»( Α΄ Ιωάννου, ε΄:14-15).
• Να έχουμε ευλάβεια προς τον Θεό και να ζητάμε με ταπεινή καρδιά:
«Όστις εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού, αφού μετά κραυγής δυνατής και δακρύων προσέφερε δεήσεις και ικεσίας προς τον δυνάμενον να σώζη αυτόν εκ του θανάτου, και εισηκούσθη δια την ευλάβειαν αυτού» (Εβραίους, ε΄:7).
«Και είπεν η Μαριάμ• Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον και ηγαλλίασε το πνεύμά μου εις τον Θεόν τον Σωτήρά μου, διότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού» (Λουκάς, α΄:46-48)
«Και ηυχήθη ευχήν, λέγουσα, Κύριε των δυνάμεων, εάν επιβλέψης τωόντι εις την ταπείνωσιν της δούλης σου, και με ενθυμηθής, και δεν λησμονήσης την δούλην σου, αλλά δώσης εις τη δούλην σου τέκνον αρσενικόν, τότε θέλω δώσει αυτό εις τον Κύριον πάσας τας ημέρας της ζωής αυτού… και ο Κύριος ενεθυμήθη αυτήν» ( Α΄ Σαμουήλ,α΄:11,13,19).
• Να εκτελούμε το λόγο του Θεού, προσκαλώντας τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, να προσευχηθούν αλείφοντας μας με έλαιον, όταν το αίτημά μας αφορά θεραπεία από ασθένεια.
«Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Κυρίου. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Κύριος θέλει εγείρει αυτόν∙ και αμαρτίας αν έπραξε, θέλουσι συγχωρηθή εις αυτόν» (Ιακώβου, ε΄:14-15).
• Να προσευχόμαστε πάντοτε ‘δια του Πνεύματος του Αγίου’, ένθερμα, έχοντας στην καρδιά μας ευχαριστία και χαρά για τη σωτηρία που ο Κύριος μας χάρισε, παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
«προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως διά του Πνεύματος» (Εφεσίους, ς΄: 18).
«Πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη. Ο Ηλίας ήτο άνθρωπος ομοιοπαθής με ημάς, και προσηυχήθη ενθέρμως να μη βρέξη∙ και δεν έβρεξεν επί της γης έτη τρία και μήνας εξ∙ και πάλιν προσηυχήθη, και ο ουρανός έδωκεν βροχήν, και η γη εβλάστησε τον καρπόν αυτής» (Ιακώβου, ε΄:16-17).
« Πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, κατά πάντα ευχαριστείτε• διότι τούτο είναι το θέλημα του Θεού προς εσάς εν Χριστώ Ιησού.(Α΄Θεσ.,ε΄:16-18)
«και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου» (Ψαλμός λζ΄:4).
• Να έχουμε υπομονή μέχρι ο Θεός να απαντήσει στα αιτήματά μας.
«…έχετε χρείαν υπομονής, διά να κάμητε το θέλημα του Θεού και να λάβητε την επαγγελίαν» (Εβραίους, ι΄:36).
Θα μπορούσαμε να πούμε και άλλα, διότι ο λόγος του Θεούς είναι γεμάτος παραδείγματα πιστών ανθρώπων που πέρασαν επιτυχώς την παιδεία του Κυρίου και ο Θεός απάντησε στις προσευχές τους. Αυτό που θέλει ο Θεός είναι να προσευχόμαστε με ταπεινή καρδιά, χωρίς πολυλογία αλλά ένθερμα και αδιάλειπτα και να ζητάμε από Αυτόν έχοντας πίστη ότι θα μας απαντήσει. Βέβαια η απάντηση του Θεού σε κάποια αιτήματά μας μπορεί να είναι αρνητική διότι αυτά που ζητάμε μπορεί να μη συμβαδίζουν με το θέλημα Του στη ζωή μας. Αυτό ‘επειδή το τι να προσευχηθώμεν ως πρέπει δεν εξεύρομεν, αλλ' αυτό το Πνεύμα ικετεύει υπέρ ημών διά στεναγμών αλαλήτων• ο δε ερευνών τας καρδίας εξεύρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι κατά Θεόν ικετεύει υπέρ των αγίων’.(Ρωμαίους,η΄:27,28)
Ο Κύριος γνωρίζει ότι είμαστε αδύναμοι και ατονούμε στην πίστη, γι’ αυτό έχει μεριμνήσει στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα, που εφ’ όσον το δεχόμαστε στη ζωή μας ‘συμβοηθεί εις τας ασθενείας ημών’ και μας δυναμώνει (Γαλ., ε΄:22).
Να θυμόμαστε πάντα ότι Θεός ακούει τις προσευχές μας. Γι' αυτό ας μη αποκάμωμε πράττοντας το καλό και περιμένοντας την απάντηση του Κυρίου, γιατί εάν δεν αποκάμωμε, θα θερίσουμε στον δέοντα καιρό (Γαλάτας, ς΄:9). Αμήν!
|
«Ιδού, έρχομαι ταχέως∙ κράτει εκείνο το οποίον έχεις, δια να μη λάβη μηδείς τον
στέφανόν σου ….. Λέγει ο μαρτυρών ταύτα, Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν. Ναι, έρχου
Κύριε Ιησού» (Αποκάλυψις, γ΄:11, κβ΄:20)
Ο Κύριος Ιησούς κατά τη διάρκεια του επίγειου έργου Του, είπε στους μαθητές του, ‘Ας μη ταράττηται η καρδία σας• πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε. Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα• ει δε μη, ήθελον σας ειπεί• υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον• και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ’ (Ιωάννης, ιδ΄:1-3).
Αν και ο Κύριος Ιησούς φανέρωνε τον εαυτό Του, μετά την ανάστασή Του, στους μαθητές ‘δια πολλών τεκμηρίων’, για 40 μέρες (Πράξεις, α΄:3), όμως δεν τους παρέλαβε κατά την ανάληψή Του προς τον εαυτό Του, όπως λέει το παραπάνω εδάφιο. Αυτό σημαίνει πως αυτή η επαγγελία αφορά μια μελλοντική έλευση η οποία δεν έχει γίνει ακόμα, αλλά μέλλει να γίνει. Βέβαια αυτή η νέα έλευση δεν έχει να κάνει με το ‘κρίναι ζώντας και νεκρούς’ του συμβόλου της πίστεως αλλά αφορά όλους τους χριστιανούς που πέθαναν εν Χριστώ ανά τους αιώνες και επί πλέον όσους θα ζουν τη στιγμή εκείνη και θα έχουν την προσδοκία του Χριστού σε πρώτη θέση στη καρδιά τους.
Σε αυτή την έλευση του Κυρίου Ιησού που προσμένουμε, οι μεν αποθανόντες εν Χριστώ θα αναστηθούν με τα νέα ένδοξα σώματα, οι δε ζώντες και άγρυπνοι χριστιανοί θα μεταμορφωθούν, λαμβάνοντες και αυτοί τα άφθαρτα σώματα.
Διαβάζουμε στο λόγο του θεού σχετικά:
«ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. Τότε δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ• ο εις παραλαμβάνεται και ο εις αφίνεται• δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω, μία παραλαμβάνεται και μία αφίνεται.»
(Ματθαίος, κδ΄:39-41)
«Διότι τούτο σας λέγομεν δια του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει του κοιμηθέντας∙ επειδή αυτός ο Κύριος θέλει καταβή απ’ ουρανού με κέλευσμα, με φωνήν αρχαγγέλου, και με σάλπιγγα Θεού, και οι αποθανόντες εν Χριστώ θέλουσιν αναστηθή πρώτον∙ έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν, θέλομεν αρπαχθή μετ’ αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα∙ και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου» (Α΄ Θεσσαλονικείς,δ΄:15-17)
«Ιδού, μυστήριον λέγω προς εσάς∙ πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν μεταμορφωθή, εν μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι∙ διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν» (Α΄ Κορινθ.,ιε΄:51-53).
Συνεπώς αυτή η νέα έλευση του Κυρίου και η επισύναξη των πιστών σ’ Αυτόν, είναι προφητευμένη πολλαπλά στο λόγο του Θεού. Είναι φυσικό να εγείρονται ερωτήματα στις καρδιές των πιστών όπως, ‘πότε θα λάβει χώρα αυτή η έλευση; ή ‘από τότε που ο Κύριος είπε το ‘Ιδού, έρχομαι ταχέως’, έχουν περάσει πάνω από 1900 χρόνια, τι εννοεί λοιπόν λέγοντας ‘ταχέως’;
Σχετικά με αυτά τα ερωτήματα ο λόγος του Θεού μας λέει τα εξής:
«Εν δε τούτο ας μη σας λανθάνη, αγαπητοί, ότι παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία. Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσιν αυτού, ως τινές λογίζονται τούτο βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί εις ημάς, μη θέλων να απολεσθώσι τινές, αλλά πάντες να έλθωσιν εις μετάνοιαν» (Β΄Πέτρου,γ΄:8,9)
«Αγρυπνείτε λοιπόν, διότι δεν εξεύρετε ποία ώρα έρχεται ο Κύριος υμών. Τούτο δε γινώσκετε ότι εάν ήξευρεν ο οικοδεσπότης εν ποία φυλακή της νυκτός έρχεται ο κλέπτης, ήθελεν αγρυπνήσει και δεν ήθελεν αφήσει να διορυχθή η οικία αυτού. Διά τούτο και σεις γίνεσθε έτοιμοι, διότι καθ' ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου.». (Ματθαίος, κδ΄:42-44).
«Περί δε της ημέρας εκείνης και της ώρας ουδείς γινώσκει, ουδέ οι άγγελοι οι εν ουρανώ, ουδέ ο Υιός, ειμή ο Πατήρ» (Μάρκος, ιγ΄:32).
«Είπε δε προς αυτούς• Δεν ανήκει εις εσάς να γνωρίζητε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατήρ έθεσεν εν τη ιδία αυτού εξουσία» (Πράξεις,α΄:7).
Φαίνεται καθαρά από τα προηγούμενα εδάφια ότι ο Θεός δεν βραδύνει αλλά μακροθυμεί και ότι δεν ανήκει σε κανένα άνθρωπό να γνωρίζει ‘την ώρα ή τους χρόνους ή τους καιρούς’ της έλευσης του Κυρίου. Αυτό που ανήκει σε όλους τους χριστιανούς είναι το ‘αγρυπνείτε’ και το ‘γίνεσθε έτοιμοι’.
Βέβαια ο Κύριος Ιησούς έχει δώσει κάποια σημεία πριν την έλευσή Του ώστε οι πιστοί που θα τα βλέπουν να βρίσκονται σε επαγρύπνηση. Διαβάζουμε σχετικά: «Και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Νώε, ούτω θέλει είσθαι και εν ταις ημέραις του Υιού του ανθρώπου∙ έτρωγον, έπινον, ενύμφευον, ενυμφεύοντο, μέχρι της ημέρας καθ’ην ο Νώε εισήλθε εις την κιβωτόν∙ και ήλθεν ο κατακλυσμός και απώλεσεν άπαντας. Ομοίως και καθώς έγεινεν εν ταις ημέραις του Λωτ∙ έτρωγον, έπινον, ηγόραζον, επώλουν, εφύτευον, ωκοδόμουν∙ καθ’ην δε ημέραν εξήλθεν ο Λώτ από Σοδόμων, έβρεξε πυρ και θείον απ’ ουρανού και απώλεσεν άπαντας∙ ωσαύτως θέλει είσθαι καθ’ ην ημέραν ο Υιός του ανθρώπου θέλει φανερωθή » (Λουκάς,ιζ΄:26-30).
Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι όλοι οι χριστιανοί που έζησαν τις δύο τελευταίες χιλιετίες και δόξασαν το Θεό με τη ζωή και το θάνατό τους, αυτό το πέτυχαν έχοντας την προσδοκία της έλευσης του Χριστού σε πρώτη θέση στην καρδιά τους. Ο απόστολος Παύλος μας πληροφορεί σχετικά: ‘τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα• του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού’ (Β΄Τιμόθεον, δ΄:7,8).
Σήμερα παρατηρούμε ότι η αμαρτία πληθαίνει και δυστυχώς με το πρόσχημα της ελευθερίας, ακόμα και κυβερνήσεις κρατών ψηφίζουν νόμους, που αλλοιώνουν τον θεμελιώδη για την υγιή ανάπτυξη της κοινωνίας των ανθρώπων θεσμό του γάμου, έτσι όπως ο Θεός τον θέσπισε από την αρχή της δημιουργίας των πρωτοπλάστων. Συνεπώς οι μέρες που ζούνε είναι σίγουρα πολύ πονηρές, γι’ αυτό ο Κύριος μας εφιστά την προσοχή λέγοντας: «Προσέχετε δε εις εαυτούς, μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη» (Λουκάς,κα΄:34).
Συνοψίζοντας αναφέρουμε: «Και το Πνεύμα, και η νύμφη λέγουσιν, Ελθέ… Λέγει ο μαρτυρών ταύτα, Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν, Ναι, έρχου Κύριε Ιησού» (Αποκάλυψις,κβ΄:17,20). Ο ίδιος ο Κύριος μας λέει ότι έρχεται γρήγορα, το δε Άγιο Πνεύμα και η νύφη-Εκκλησία, (Εφεσίους ε΄:31-32) λένε, ‘ Έλα’. Βέβαια για να έχει την παρρησία ο κάθε χριστιανός, μέλος της νύφης-Εκκλησίας, να λέει, ‘Έλα Κύριε’, θα πρέπει να είναι έτοιμος. Έτσι όσα χρόνια και να περάσουνε μέχρι τη νέα έλευση του Κυρίου, οι άγρυπνοι χριστιανοί γνωρίζουν ότι ο Κύριος έρχεται ταχέως και αγωνίζονται τον καλό αγώνα, ώστε να διατηρήσουν τη πίστη και να είναι έτοιμοι να απαντήσουν τον Κύριο οπότε τους καλέσει, είτε με ατομική πρόσκληση είτε με τη γενική της νέας έλευσης.
«και ψάλλουσι νέαν ωδήν, λέγοντες, Άξιος είσαι να λάβης το βιβλίον, και να ανοίξης τας σφραγίδας αυτού∙ διότι εσφάγης, και ηγόρασας ημάς εις τον Θεόν δια του αίματός σου, εκ πάσης φυλής και γλώσσης και λαού και έθνους» (Αποκάλυψις, ε΄:9)
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, όπως γνωρίζουμε, ήρθε στον κόσμο για να σώσει τον κόσμο και για να έχουν αιώνια ζωή όσοι θα γνωρίσουν Αυτόν και τον Πατέρα Θεό: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν» (Ιωάννης, ιζ΄:3). Επίσης γνωρίζουμε ότι το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου ολοκληρώθηκε με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού. Σύμφωνα με τη προφητεία: «και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής∙ αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού» (Γένεσις,γ΄:15), μπορούμε να πούμε ότι με τη σταύρωση ο διάβολος κέντησε τη πτέρνα του Κύριου, αλλά ο Κύριος με την Ανάσταση Του, του σύντριψε την κεφαλή.
Ο Κύριος Ιησούς πάνω στο σταυρό πήρε τις ασθένειές μας και τις αμαρτίες μας: «Αυτός τωόντι τας ασθενείας ημών εβάστασε, και τας θλίψεις ημών επεφορτίσθη∙ ημείς δε ενομίσαμεν αυτόν τετραυματισμένον, πεπληγωμένον υπό Θεού, και τεταλαιπωρημένον. Αλλ’ αυτός ετραυματίσθη δια τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη δια τας ανομίας ημών∙ η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ’ αυτόν∙ και δια των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν… και ο Κύριος έθεσεν επ’ αυτόν την ανομίαν πάντων ημών» (Ησαΐας, νγ΄: 4-6). Επί πλέον ο λόγος του Θεού μας λέει τι περιμένει ο Κύριος από όσους αναγνωρίσουν τη θυσία Του και τον δεχθούν σαν προσωπικό τους σωτήρα: «…ο Χριστός έπαθεν υπέρ υμών, αφίνων παράδειγμα εις υμάς, δια να ακολουθήσητε τα ίχνη αυτού∙ όστις αμαρτίας δεν έκαμεν, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματί αυτού. Όστις λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει, πάσχων δεν ηπείλει, αλλά παρέδιδεν εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως∙ όστις τας αμαρτίας ημών αυτός εβάστασεν εν τω σώματι αυτού επί του ξύλου, δια να ζήσωμεν εν τη δικαιοσύνη αποθανόντες κατά τας αμαρτίας∙ με του οποίου την πληγήν ιατρεύθητε. Διότι υπήρχετε ως πρόβατα πλανώμενα∙ αλλά τώρα επεστράφητε εις τον ποιμένα και επίσκοπον των ψυχών σας» (Α΄ Πέτρου, β΄: 21-25).
Λόγω της παράβασης των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας, η αμαρτία που είχε σαν μισθό το θάνατο, κυριαρχούσε στη ζωή των ανθρώπων. Ο Πατέρας Θεός προ καταβολής του κόσμου, είχε σχεδιάσει το σχέδιο της σωτηρίας των ανθρώπων. Αυτό ήταν να στείλει τον Υιό του τον μονογενή να σηκώσει τις αμαρτίες όλου του κόσμου ώστε όσοι πιστεύουν σε Αυτόν να σωθούν δι’ Αυτού. Οι αμαρτίες μας, όπως προαναφέρανε, μας οδηγούν στον αιώνιο θάνατο, όταν όμως δεχθούμε τον Ιησού Χριστό στη ζωή μας, και μετανοούμε για τις αμαρτίες μας, το αίμα Του μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία (Α΄ Ιωάννου, α΄:7) και έτσι δεν έχει εξουσία ο ο αιώνιος θάνατος πάνω μας, γιατί είμαστε αγορασμένοι με το αίμα του Χριστού για το Θεό (Αποκ., ε΄: 9).
Βέβαια, το να πιστέψουμε στο Χριστό και να τον γνωρίσουμε σαν προσωπικό σωτήρα στη ζωή μας, είναι η αρχή της πορείας μας μαζί Του. Αλήθεια είναι ότι ο αγώνας είναι διαρκής διότι αυτή η σωτηρία που μας χαρίστηκε δωρεάν δια της πίστεως (Εφεσίους, β΄:8) κινδυνεύει να χαθεί: «…μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν∙ διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν, και το θέλειν και το ενεργείν, κατά την ευδοκίαν αυτού» (Φιλιππησίους, β΄:12-13). Ο Θεός έχει έτοιμο ένα στεφάνι το οποίο θα μας το δώσει, εάν μείνουμε στο θέλημά Του μέχρι τέλους. Όμως μπορεί να το χάσουμε εάν αμαρτάνουμε εκουσίως και δεν μετανοούμε: «Ιδού, έρχομαι ταχέως∙ κράτει εκείνο το οποίον έχεις, δια να μη λάβη μηδείς τον στέφανόν σου» (Αποκάλυψις,γ΄:11).
Ο Κύριος Ιησούς μας λέει πως αυτός που θα μπει στη βασιλεία των ουρανών είναι αυτός που θα κάνει το θέλημα του Πατέρα Θεού (Ματθαίος,ζ΄:21). Βέβαια το θέλημα του Θεού μπορούμε να το κάνουμε μόνο με τη δύναμη του Θεού, η οποία όμως ενεργείται σ’ αυτούς που βάζουν το θέλημα του Θεού σε πρώτη θέση στη ζωή τους και θέλουν να ενεργούν σύμφωνα με αυτό (Φιλιππησίους, β΄:13). Αν συμβαίνει αυτό, θα μένουμε ενωμένοι με τον Ιησού Χριστό και θα φέρουμε τον πνευματικό καρπό που είναι το θέλημα του Θεού στη ζωή μας, σύμφωνα με τα λόγια Του: «Εγώ είμαι η άμπελος, σεις τα κλήματα∙ ο μένων εν εμοί, και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν∙ διότι χωρίς εμού δεν δύνασθε να κάμητε ουδέν» (Ιωάννης, ιε΄:5).
Σαν άνθρωποι φταίμε σε πολλά (Ιακώβου, γ΄:2), αλλά όταν αμαρτήσουμε έχουμε παράκλητο προς τον Πατέρα Θεό τον Ιησού Χριστό, που προσεύχεται για μας και το αίμα Του, όταν μετανοούμε, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία (Α΄ Ιωάννου,α΄:7, β΄:1). Παρότι αναστημένος ο Κύριος Ιησούς, το αίμα Του το άγιο δεν έχει χάσει τη δύναμη στο να καθαρίζει πνευματικά τη συνείδηση μας από νεκρά έργα, διότι ναι μεν ο Κύριος θυσιάστηκε μια φορά, αλλά με τη θυσία Του έκαμε αιώνια λύτρωση και το αίμα της θυσίας Του, ‘το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών’, έχει διαχρονική ισχύ και έτσι και σήμερα μπορεί να μας καθαρίζει από όλες τις αμαρτίες μας.
Αυτός που γνώρισε τον Ιησού Χριστό σαν σωτήρα, είναι νέο κτίσμα (Β΄ Κορινθίους, ε΄:17), διότι ο παλιός αμαρτωλός άνθρωπος σταυρώθηκε για να καταργηθεί το σώμα της αμαρτίας ώστε να μην είμαστε πλέον δούλοι της αμαρτίας. Έτσι να φρονούμε ότι δεν ανήκουμε στους εαυτούς μας και ότι είμαστε νεκροί κατά την αμαρτία και ζωντανοί στον Θεό δια του Κυρίου Ιησού Χριστού (Ρωμαίους, ς΄: 6,11). Εφόσον ζούμε για τον Θεό πλέον, ο λόγος μας προτρέπει να ζητάμε τα άνω και να φοράμε τα πνευματικά ενδύματα που ζητάει ο Θεός να έχουμε σαν χριστιανοί στη ζωή μας: «Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν∙ υποφέροντες αλλήλους, και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινός∙ καθώς και Χριστός συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις. Και εν πάσι τούτοις, ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος» (Κολοσσαείς,γ΄:1,12-14).
Έτσι λοιπόν τώρα γνωρίζουμε ότι ανήκουμε στον Χριστό, ‘διότι κρίνομεν τούτο, ότι εάν εις απέθανεν υπέρ πάντων, άρα οι πάντες απέθανον• και απέθανεν υπέρ πάντων, διά να μη ζώσι πλέον δι' εαυτούς οι ζώντες, αλλά διά τον αποθανόντα και αναστάντα υπέρ αυτών' (Β΄ Κορινθίους, ε΄:14,15).
Βέβαια στην ελεύθερη επιλογή μου είναι το τι θα κάνω, αλλά σαν πιστός πρέπει να γνωρίζω ότι: «Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν συμφέρουσι∙ πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν οικοδομούσι» (Α΄Κορινθίους,ι΄:23). Ο Κύριος με τη θυσία Του, μας χάρισε δωρεάν σωτηρία για να ζήσουμε αιώνια κοντά Του. Ας εκτιμήσουμε σωστά το αίμα αυτής της θυσίας με το οποίο αγοραστήκαμε και αγιαστήκαμε και να κοιτάμε να εξαγοράσουμε σωστά τον καιρό μας, διότι οι ημέρες είναι πονηρές. Είμαστε αγορασμένοι με το άγιο αίμα του Χριστού και ο Θεός να μας βοηθήσει να διατηρήσουμε τη πίστη και να υπομείνουμε έως τέλους. Αμήν!
|
| 
| 
