artos-zois.gr

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο υιός του Θεού που έγινε άνθρωπος, πέθανε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά πληρώνοντας για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε σαν αναμάρτητος, για να δικαιώσει όποιον πιστέψει σ’ Αυτόν. Αυτό το ουράνιο μήνυμα της σωτηρίας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός θέλει να φθάσει σε όλους τους ανθρώπους έτσι ώστε να πιστέψουν και να σωθούν.

Η  πίστη συνεπώς στο πρόσωπο του Κυρίου ότι είναι ο Υιός του Θεού  και μοναδικός σωτήρας, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πνευματικής οικοδομής κάθε πιστού. Γι’ αυτό όταν κάποιοι από τον όχλο που ακολουθούσε τον Κύριο, Τον ρώτησαν: ‘Τι να κάμωμεν, διά να εργαζώμεθα τα έργα του Θεού;’ Αυτός τους απάντησε: ‘Τούτο είναι το έργον του Θεού, να πιστεύσητε εις τούτον τον οποίον εκείνος απέστειλε’ (Ιωάννης, ς΄:28,29). Εκείνος, που  θα πιστέψει στον Κύριο και θα επιθυμήσει  να τον πλησιάσει, ο Θεός θα τον αναγεννήσει, ακριβώς έτσι όπως είπε ο Κύριος στον Νικόδημο: «Αληθώς, αληθώς σοι λέγω, εάν τις δεν γεννηθή εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν δύναται να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού. Το γεγεννημένον εκ της σαρκός, είναι σάρξ∙ και το γεγεννημένον εκ του Πνεύματος, είναι πνεύμα» (Ιωάννης, γ΄:5-6).

Στη συνέχεια, αφού ο άνθρωπος πιστέψει στον Ιησού Χριστό, το θέλημα του Θεού είναι να βαπτιστεί, στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αυτό παρήγγειλε ο Κύριος στους μαθητές Του, λίγο πριν αναληφθεί λέγοντας : «Εδόθη εις εμέ πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης.  Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,  διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος. Αμήν»(Ματθαίος, κζ΄:18-20) και « Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν.  Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή.» (Μάρκος,ις΄:15,16).

Στη Καινή Διαθήκη, σχετικά με το βάπτισμα στο νερό, αναφέρονται και τα εξής:

«Η αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; Συνετάφημεν λοιπόν μετ' αυτού διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα καθώς ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών διά της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς περιπατήσωμεν εις νέαν ζωήν. Διότι εάν εγείναμεν σύμφυτοι με αυτόν κατά την ομοιότητα του θανάτου αυτού, θέλομεν είσθαι και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως, τούτο γινώσκοντες, ότι ο παλαιός ημών άνθρωπος συνεσταυρώθη, διά να καταργηθή το σώμα της αμαρτίας, ώστε να μη ήμεθα πλέον δούλοι της αμαρτίας·  διότι ο αποθανών ηλευθερώθη από της αμαρτίας.» (Ρωμαίους, ς΄:3-7). Δηλαδή η βύθιση στο νερό του βαπτίσματος ισοδυναμεί με ταφή  της αμαρτωλής φύσης του πιστού ανθρώπου που βαπτίζεται και η ανάδυση από αυτό, με έξοδο ενός «νέου» ανθρώπου με αγαθή συνείδηση, για να περπατήσει σε μια νέα ζωή,  χωρίς εξάρτηση από παλιές αμαρτίες.

Βέβαια ο κάθε αναγεννημένος και βαπτισμένος στο νερό πιστός, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει νικηφόρα τους πειρασμούς και τις δοκιμασίες που θα συναντήσει στην πνευματική του πορεία, είναι απαραίτητο να βαπτιστεί με Άγιο Πνεύμα. Διαβάζουμε σχετικά: «Και συνερχόμενος μετ' αυτών, παρήγγειλε να μη απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων, αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός, την οποίαν ηκούσατε, είπε, παρ' εμού. Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας.»,

«Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών∙ και θέλετε λάβει την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος. Διότι προς εσάς είναι η επαγγελία και προς τα τέκνα σας και προς πάντας τους εις μακράν, όσους αν προσκαλέση Κύριος ο Θεός ημών.» (Πράξεις,α΄:4,5 και β΄:38,39).

Συνεπώς η μετάνοια, η πίστη στο Χριστό, η αναγέννηση, το βάπτισμα στο νερό και το βάπτισμα στο Άγιο Πνεύμα αποτελούν τους βασικούς θεμέλιους λίθους της πνευματικής οικοδομής κάθε πιστού. Από κει και πέρα, το ζητούμενο για κάθε πιστό είναι να ολοκληρώσει την πνευματική του οικοδομή. Ο λόγος του Κυρίου μας συμβουλεύει: «Διά τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων και πίστεως εις Θεόν,  της διδαχής των βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της κρίσεως της αιωνίου. Και τούτο θέλομεν κάμει, εάν επιτρέπη ο Θεός» (Εβραίους, ς΄:1-3)

Προς το σκοπό αυτό, δηλαδή να ολοκληρώσουμε σωστά την πνευματική μας οικοδομή, έτσι ώστε να αντέξει στις θύελλες και πλημύρες που θα την προσβάλουν,  θα πρέπει να κάνουμε ακριβώς αυτό που είπε ο Κύριος, δηλαδή να εκτελέσουμε  τις εντολές Του: «Πας λοιπόν όστις ακούει τους λόγους μου τούτους, και κάμνει αυτούς, θέλω ομοιώσει αυτόν με άνδρα φρόνιμον, όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέβαλον εις την οικίαν εκείνην, και δεν έπεσε· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν.» (Ματθαίος,ζ΄:24,25).

Επίσης ο απόστολος Παύλος μας πληροφορεί: « Εγώ κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις εμέ ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον έθεσα, άλλος δε εποικοδομεί· έκαστος όμως ας βλέπη πως εποικοδομεί·  διότι θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον είναι ο Ιησούς Χριστός.  Εάν δε τις εποικοδομή επί το θεμέλιον τούτο χρυσόν, άργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην· εκάστου το έργον θέλει φανερωθή· διότι η ημέρα θέλει φανερώσει αυτό, επειδή διά πυρός ανακαλύπτεται· και το πυρ θέλει δοκιμάσει το έργον εκάστου οποίον είναι Εάν το έργο τινός το οποίον επωκοδόμησε μένη, θέλει λάβει μισθόν∙ εάν το έργο τινός κατακαή, θέλει ζημιωθή∙ αυτός όμως θέλει σωθή, πλήν ούτως ως δια πυρός».» (Α΄ Κορινθίους , γ΄:10-15). Δηλαδή μπορεί κάποιος να ξεκινήσει σωστά την πνευματική του οικοδομή με θεμέλιο το Χριστό, αλλά στη συνέχεια αντί να οικοδομεί με τους ‘τίμιους λίθους’ του γεγραμμένου λόγου του Κυρίου, να οικοδομεί με ‘τα ξύλα, χόρτα και καλάμια’ των ανθρώπινων εντολών και παραδόσεων. Αυτά όμως τα ανθρώπινα στοιχεία θα κατακαούν, ο λόγος όμως του Κυρίου μένει εις τον αιώνα.

Βασικοί τίμιοι λίθοι της πνευματικής οικοδομής κάθε πιστού, συνεχόμενοι με τους θεμελιώδεις, είναι σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου η ενεργός συμμετοχή αυτού στη μαθητεία του θελήματος του Θεού μέσω των διακονιών, στη κοινωνία μετ’ αλλήλων, στη κλάση  του άρτου (Θεία Κοινωνία) και στις προσευχές (Πράξεις, β΄:42,). Διαβάζουμε σχετικά: «Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,  προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,(Εφεσίους, δ΄:10-13)

Επιπρόσθετα, πρέπει να γνωρίζουμε ότι η πνευματική οικοδομή κάθε πιστού πραγματοποιείται από τον Ιησού Χριστό εφ’ όσον ‘μένουμε μέσα Του’, δηλαδή ζούμε σύμφωνα με το θέλημά Του : «…ο μένων εν εμοί, και εγώ εν αυτώ, ούτος φέρει καρπόν πολύν∙ διότι χωρίς εμού δεν δύνασθαι να κάμητε ουδέν» (Ιωάννης, ιε΄:5). Άρα, πράττει ο χριστιανός το θέλημα του Θεού πειθαρχώντας στην οδηγία του Αγίου Πνεύματος, με αποτέλεσμα να μορφώνεται ο Χριστός μέσα του μαζί με τον  καρπό του Αγίου Πνεύματος που είναι: «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια» (Γαλάτας, ε΄:22).  Ο καρπός ωριμάζει μέσα μας με τη παιδεία που επιτρέπει ο ίδιος ο Θεός, σαν Πατέρας, στη ζωή μας, δηλαδή σε ότι υστερούμε από το καρπό εκεί μας δοκιμάζει ο Κύριος ώστε να αναπληρώσει τις ελλείψεις μας. Η ύπαρξη της παιδείας του Κυρίου όπως και  ο καρπός του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας αποδεικνύουν την σωστή πορεία της πνευματικής μας οικοδομής. Βέβαια  κάθε  παιδεία προς το παρόν δεν φαίνεται ότι είναι πρόξενος χαράς, αλλά λύπης, ύστερα όμως αποδίδει στους γυμνασθέντες με αυτή καρπό ειρηνικό δικαιοσύνης. (Εβραίους, ιβ΄: 5-11). Αμήν.